Λίγες μέρες πριν από τη δημοπρασία για την αδειοδότηση των τεσσάρων τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας ελεύθερης λήψης, η «Εφ.Συν.» συνεχίζει την παρουσίαση του προφίλ των εννιά διεκδικητών.
Σειρά έχει ο Γιάννης Αλαφούζος (που υφίσταται φορολογικό έλεγχο με δέσμευση της προσωπικής του περιουσίας) και ο οποίος εμφανίζεται ως ο στρατευμένος πόλος έκφρασης της Κεντροδεξιάς με πλαίσιο τον «φιλελευθερισμό, τον αντικρατισμό και τον φιλοευρωπαϊσμό» και οπωσδήποτε με μαχητικό πολιτικό μέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Δημήτρη Τρίμμη:
Ο Γιάννης Αλαφούζος θα κληθεί τις επόμενες μέρες από τις φορολογικές αρχές για να δικαιολογήσει ποσό που αγγίζει τα 50 εκατομμύρια ευρώ για τα έτη 2000 έως 2012.
Αν δεν υπήρχε αυτή η εξέλιξη σε βάρος του, που συνοδεύεται με τη δέσμευση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του -την οποία διέταξαν, στις 10.8.2016, ο εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος και το Κέντρο Ελέγχου Φορολογίας Μεγάλου Πλούτου-, ο γόνος της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας θα ζούσε τώρα το δικό του success story.
Η δημόσια δήλωση άλλωστε του καναλάρχη-εφοπλιστή μετά τη δέσμευση της περιουσίας του δείχνει ακριβώς αυτό το αίσθημα υπεροχής που αισθάνεται: «Καλωσορίζουμε τον έλεγχο και θα συνδράμουμε στην επίσπευσή του. Εχω επανειλημμένα δηλώσει και το υπογραμμίζω και τώρα ότι όλα τα έσοδά μου προέρχονται από ναυτιλιακές δραστηριότητες στο εξωτερικό».
Παράλληλα ο κ. Αλαφούζος κατονομάζει μέσω άλλης -παναθηναϊκής ανακοίνωσης- ως καθοδηγητή της φορολογικής έρευνας εναντίον του τον… ολυμπιακό εχθρό του και πρώην συνεταίρό του, Β. Μαρινάκη.
Ο κ. Αλαφούζος ισχυρίζεται πως βάζει από την τσέπη του δεκάδες εκατομμύρια κερδών του, από το εξωτερικό, ως εθνικός ευεργέτης, για να κρατάει ανοιχτά τα ΜΜΕ του και να υπερασπίζεται τις αξίες του «φιλελευθερισμού, του αντικρατισμού και του φιλοευρωπαϊσμού», δηλαδή του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτή την περίοδο, και οπωσδήποτε διαθέτει και προβάλλει πολιτικό πλαίσιο, γραμμή στα ΜΜΕ του με «σαφές ιδεολογικό και πολιτικό πλαίσιο και ανάλογο μέτωπο κατά του ΣΥΡΙΖΑ», όπως δήλωσε και στην Εξεταστική της Βουλής (27.7.2016).
Σε αυτό το έργο του ισχυρίστηκε ότι έχει πιστούς συνεργάτες «την πλειοψηφία των 500 εργαζομένων του στον ΣΚΑΪ που συμφωνούν με τις θέσεις του σταθμού». Αν όμως διαφωνούν, τότε ασφαλώς επιτρέπεται να ασκεί το διευθυντικό του δικαίωμα και να τους απολύει.
Ο επικεφαλής του Ομίλου ΣΚΑΪ έχει επίσης καταφέρει να παρουσιάσει τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις του ως οικονομικά αυτοδύναμες και απολύτως ηθικές, που στηρίζονται σε νόμιμο τραπεζικό δανεισμό από την ΕΤΕ και ενισχύονται από τα κέρδη του στο εξωτερικό και έχει κατηγορήσει για διαπλοκή, με θαλασσοδάνεια διαρκείας και διάφορες παρανομίες, τους άλλους λιγότερο ή περισσότερο υπερχρεωμένους ανταγωνιστές του.
Εχει επιτεθεί πολύ σκληρά στον Β. Μαρινάκη και στον επίσης νέο διεκδικητή τηλε-άδειας Ιωάννη-Βλαδίμηρο Καλογρίτσα -όπως έπραξε ειδικά για τον δεύτερο και η πλευρά Βαρδινογιάννη με σχετικό της διάβημα στις 20.8.2016 απαιτώντας τον αποκλεισμό τους από τη δημοπρασία αδειοδότησης.
Αλλά η αυτοπεποίθηση του ιδιοκτήτη του ΣΚΑΪ οφείλεται και στην εξασφαλισμένη πρωτοκαθεδρία του στην εκπροσώπηση της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης έχοντας φέρει δίπλα του τον κ. Μητσοτάκη, καθώς το κανάλι του βρίσκεται πλέον κοντά στην πρώτη θέση της θεαματικότητας (παρ’ ότι είναι για χρόνια οικονομικά ζημιογόνο) και είναι το μοναδικό με ενημερωτικό πρόγραμμα -εκτός βεβαίως της αξιοπρεπούς ύστερα από την επανεκκίνησή της ΕΡΤ.
Mr… απολύσεις
Ο κ. Αλαφούζος είναι γνωστός πολέμιος του δημόσιου τομέα (βλέπετε λ.χ. ότι καθημερινά επιπλήττει την ΕΡΤ) και είναι ασφαλώς ο πιο επιθετικός εργοδότης εναντίον των συνδικαλιστών και των απεργιών. Αυτή η τακτική του κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, με την ουσιαστική απαγόρευση εισόδου εκλεγμένων μελών συνδικάτων όλων των κλάδων στις επιχειρήσεις του.
Οι απολύσεις ήταν πολλές δεκάδες και ήταν οι περισσότερες στοχευμένες (με απόλυση του εκλεγμένου εκπροσώπου των δημοσιογράφων στον ρ/σ ΣΚΑΪ 100,3, τον Ιούλιο 2013, αφού είχε προηγηθεί η απόλυση του εκπροσώπου των τεχνικών του σταθμού).
Στην τριετία 2010-2013 απολύθηκαν από τον όμιλο τουλάχιστον 60 εργαζόμενοι (η συντριπτική πλειονότητά τους δημοσιογράφοι), χωρίς να υπολογίζονται οι αποχωρήσεις μέσω «εθελούσιας εξόδου» (περίπου 30 εργαζόμενοι). Μέσα στην ίδια περίοδο (2010-2013) οι μισθοί μειώθηκαν σταδιακά κατά 30-35% από τη Συλλογική Σύμβαση του 2009, αυξήθηκαν οι ώρες εργασίας, κόπηκαν οι προσαυξήσεις για τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες.
Ο κ. Αλαφούζος όμως επέκτεινε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες αποκτώντας την ΠΑΕ Παναθηναϊκός και, για ευνόητους λόγους, τον αθλητικό σταθμό «Σπορ FM».
Στη Βουλή κάνοντας μεταξύ άλλων την αυτοκριτική του για τη «λαϊκιστική» περίοδο του ΣΚΑΪ, ενώ Στη Βουλή κάνοντας μεταξύ άλλων την αυτοκριτική του για τη «λαϊκιστική» περίοδο του ΣΚΑΪ, ενώ |
Στη Βουλή ο Γ. Αλαφούζος δεν παρέλειψε να κάνει την αυτοκριτική του για τη «λαϊκιστική περίοδο», όπως τη χαρακτήρισε, του ομίλου στην πρώτη φάση της περιπετειώδους παρουσίας του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ στη χώρα το 1993, αλλά και να αναρωτηθεί, ως οπαδός τής απόλυτα ελεύθερης αγοράς, γιατί πρέπει να εξηγεί πώς παίρνει τα δάνειά του με προσωπικές εγγυήσεις, εφόσον τελικά «είναι από τους λίγους που τα αποπληρώνει, ενώ οι ανταγωνιστές παίρνουν πιστοποιητικά τραπεζικής ενημερότητας χωρίς να πληρώνουν τις δόσεις των δικών τους δανείων…».
Η τοποθέτησή του για το παρελθόν της οικογενείας Αλαφούζου στα εκδοτικά πράγματα απαντά στη γνωστή αντιφατική τους πορεία. Είναι γνωστό ότι το διάστημα 1991-1993 ήρθε σε σύγκρουση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τον Φεβρουάριο του 1992 ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος των Αριστείδη και Γιάννη Αλαφούζου για λαθρεμπόριο πετρελαίου, με βάση πόρισμα της τότε Διεύθυνσης Οικονομικού Εγκλήματος του υπουργείου Οικονομικών.
Ο Γιάννης Αλαφούζος χαρακτήρισε «κατασκευασμένο» το πόρισμα των υπαλλήλων του υπουργείου και κατηγόρησε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για έλεγχο του κράτους και της Δικαιοσύνης, παρομοιάζοντας τον εαυτό του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, που μόλις είχε αθωωθεί για την υπόθεση Κοσκωτά. Επίσης ισχυρίστηκε ότι ο Μητσοτάκης ζητούσε συνεχώς χρήματα για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Κατά την επιστροφή του από το εξωτερικό μοναδικό μέσο ενημέρωσης που είχε στην ιδιοκτησία του ο Γ. Αλαφούζος ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός ΣΚΑΪ, ο οποίος και στήριξε τη Ν.Δ. του Κώστα Καραμανλή (εκλογές 2004), κάτι που συνεχίστηκε στη διάρκεια της διακυβέρνησης Καραμανλή από όλα τα μέσα του ομίλου (και τον νέο τηλεοπτικό ΣΚΑΪ που ξεκίνησε να λειτουργεί την 1η Απριλίου του 2006, με την εξαγορά της χρήσης της συχνότητας του χρεοκοπημένου «Seven X» από τον κ. Μπατατούδη.
Τα γεγονότα του 2007 (πυρκαγιές) και του 2008 (δολοφονία Γρηγορόπουλου) ανάγκασαν σε μερική στροφή τον ΣΚΑΪ ακολουθώντας το κλίμα της εποχής, αλλά την ίδια ώρα οι συχνότητές του δεν σταμάτησαν να επενδύουν στο δόγμα «νόμος και τάξη» λόγω των αναταραχών από τα Δεκεμβριανά του 2008, από το άρθρο 16 για την Παιδεία αλλά και του μεταναστευτικού ζητήματος που τότε βρισκόταν ψηλά στην ατζέντα.
Θυμίζουμε ότι το εκσυγχρονιστικό μπλοκ του ΠΑΣΟΚ παρουσιαζόταν από τον Ομιλο ως οι «κλέφτες που στήριζαν συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα» αφήνοντας τους ίδιους «στην απέξω».
Η νίκη του Γιώργου Παπανδρέου με τα πρώτα σημάδια της οικονομικής κατάρρευσης δημιούργησαν το πεδίο πάνω στο οποίο ο Γ. Αλαφούζος έχτισε το νέο αφήγημα.
Με «άρμα» την οικονομική χρεοκοπία και το μεταναστευτικό ζήτημα και με κεντρικό επιχείρημα την παραμονή της χώρας στο ευρώ και την Ε.Ε. (με κάθε κόστος) η γραμμή των μέσων του Γ. Αλαφούζου σκλήραινε δημιουργώντας το πρόπλασμα πάνω στο οποίο πάτησαν Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ για τη δημιουργία της τότε συγκυβέρνησης προς αποφυγήν ανόδου των αριστερών δυνάμεων στην εξουσία.
