Του Γιάννη Μακρυγιάννη
Η ομάδα ιδιοκτητών του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται ως «ηγεσία» έχει αποκτήσει φαίνεται μία… κακή συνήθεια. Ό,τι δεν την συμφέρει το αμφισβητεί, παραβιάζοντας κάθε κανόνα και έννοια δημοκρατίας.
Το ξεκίνησε βέβαια κάποτε πριν λίγα χρόνια σε ένα συνέδριο, που βάλανε τον κόσμο να ξαναψηφίσει με το αιτιολογικό ότι δεν… κατάλαβε τι ψήφισε! Τότε ήταν περισσότερο ιλαρή η εικόνα. Στη συνέχεια εξελίχθηκε και η τραγωδία.
Τον Σεπτέμβριο καταπάτησαν το καταστατικό επιβάλλοντας με μία ψηφοφορία μνημείο αντικανονικότητας και αυθαιρεσίας την καθαίρεση του εκλεγμένου προέδρου, παρότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από το καταστατικό – άλλο η έγκριση πρότασης μομφής, άλλο η καθαίρεση.
Αργότερα σκαρφίστηκαν διάφορα κόλπα αλλάζοντας διαρκώς και αντιδημοκρατικά τους κανόνες του παιχνιδιού, ώστε να αποκλείσουν τον νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο από την διαδικασία εκλογής αρχηγού.
Όταν δεν τους έβγαινε ούτε αυτό, αλλοίωσαν και νόθευσαν τις εκλογές συνέδρων.
Κι όταν δεν τους βγήκε ούτε αυτό, δεν έκαναν συνέδριο. Έστησαν μία θλιβερή παράσταση, προσβάλλοντας και ταλαιπωρώντας χιλιάδες εκλεγμένους συνέδρους, μα και διώχνοντας ουσιαστικά τη μισή και πλέον κομματική βάση.
Αυτά με το καταστατικό και τις εσωτερικές τους λειτουργίες.
Αλλά όταν κάνεις αυτά μέσα στο κόμμα σου, σημαίνει ότι την ίδια αντίληψη έχεις και για το δημοκρατικό πολίτευμα και το Σύνταγμα.
Έφτασαν τώρα, με αφορμή τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών που εκλέχτηκαν το 2023 με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, να μιλούν ακόμα και για… διορισμένους βουλευτές!!!
Να αμφισβητούν το δικαίωμα κάθε βουλευτή να πράττει με βάση τη συνείδησή του. Να κρίνει και να επιλέγει τι θα κάνει.
Έφτασαν στο σημείο να ορρωδούν κατά συγκεκριμένων εκλεγμένων βουλευτών με περισσή υποκρισία: Διότι την ώρα που επιτίθενται με μανία κατά ανθρώπων που ανεξαρτητοποιήθηκαν μετά τα αίσχη του συνεδρίου, χαριεντίζονται με άλλους βουλευτές που επίσης πήραν τις έδρες τους από τον ΣΥΡΙΖΑ και έφτιαξαν άλλο κόμμα, επειδή δεν τους άρεσε το αποτέλεσμα μίας εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας!
Όταν τα κόμματα και οι πολίτες συμμετέχουν στη δημοκρατική διαδικασία των εθνικών εκλογών, γνωρίζουν και αποδέχονται προφανώς τους αδιαμφισβήτητους κανόνες του Συντάγματος.
Όλες οι πλευρές και το κόμμα και ο υποψήφιος, γνωρίζουν ότι η έδρα ανήκει στον βουλευτή. Και συναποδέχονται σε ένα πλαίσιο καλής πίστης, πολιτικής και ιδεολογικής συμφωνίας και συνάφειας, να δώσουν μαζί αυτή τη μάχη.
Αλλά η έδρα δεν ανήκει ούτε στο κόμμα, ούτε στον γενναιόδωρο αρχηγό που την έβγαλε από την τσέπη του και την χάρισε σε έναν υποψήφιο, π.χ. του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Και πάντως είναι όλοι κερδισμένοι από τη συμπόρευση: Το κόμμα παίρνει από τους υποψήφιους στις περιφέρειες ένα μετρήσιμο αποτέλεσμα (σταυρούς) και από τους υποψήφιους Επικρατείας κύρος και ευρύτερη απήχηση. Και αντιστρόφως οι υποψήφιοι έχουν την ευκαιρία να πολιτευτούν και να εκλεγούν.
Το δε Σύνταγμα είναι σαφές: «Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση».
Δεν προβλέπει δηλαδή ότι πρέπει να ρωτάνε τον Θεοχαρόπουλο, τον Φάμελλο και τον Μαντζουράνη για το τι θα κάνουν.
Οτιδήποτε άλλο παραληρηματικό και δήθεν… οργισμένο με γαρνιτούρα την επίκληση της… Δημοκρατίας είναι από αστείο έως προσβλητικό στη νοημοσύνη.
Διότι εδώ ισχύει μία καταλυτική συνθήκη: Δεν ξύπνησαν ένα πρωί οκτώ βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κι έφυγαν επειδή θέλουν να εξυπηρετήσουν τον… Μητσοτάκη, όπως λέει η ανέμπνευστη σε επιχειρήματα Σβίγκου. Τους έδιωξαν! Τους απέκλεισαν από τις κομματικές διαδικασίες! Και τους ίδιους και τους ανθρώπους που εκπροσωπούν. Και μετέτρεψαν το κόμμα σε ένα κυνικά αυταρχικό μόρφωμα, με ιδιοκτησιακή λογική.
Οι ψηφοφόροι έδωσαν τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα κόμμα, που έστω στα λόγια και πάντως στις δημόσιες πράξεις του σέβεται τους δημοκρατικούς κανόνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2023 ήταν τέτοιο κόμμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ των τελευταίων μηνών δεν είναι. Διότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του δεν ψήφισε ούτε πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις, ούτε αποκλεισμούς υποψηφίων προέδρων κατά το γούστο του Σπίρτζη και της Σβίγκου, ούτε επιτροπές διαλογής συνέδρων, ούτε μπράβους να φυλάνε τις εισόδους του συνεδρίου απωθώντας και εξευτελίζοντας εκλεγμένους συνέδρους και βάζοντας μπάστακα τον Δράμαλη να κάνει face control ανάλογα με τον εάν γνωρίζει κάποιος την Τσιριγώτη.
Σε ένα τέτοιο κόμμα είναι ντροπή και να περνάς απ’ έξω, όχι να μένεις…
