Του Γιώργου Λακόπουλου
Όλο και πιο δύσκολη κάνει τη θέση του ΠΑΣΟΚ -και του εαυτού του- ο Νίκος Ανδρουλάκης με τις πρωτοβουλίες του που δεν πείθουν τη βάση της Δημοκρατικής Παράταξης να τον υποστηρίξει, την ώρα που το κυβερνητικό σκάφος πλησιάσει στα βράχια. Το νέο φάλτσο του προέδρου του Κινήματος είναι οι προσχωρήσεις που κάθε άλλο παρά αναγκαίες και χρήσιμες είναι αυτή την περίοδο.
Αντίθετα μοιάζουν με φαρσοκωμωδία και συσπείρωση… προς τα κάτω, για να ενισχύσει τις προσωπικές κοινοβουλευτικές αντοχές του, εντός του ΠΑΣΟΚ. Και επιπλέον τραυματίζουν περισσότερο το ενδεχόμενο δημοκρατικής συνεργασίας με όμορες δυνάμεις.
Ό,τι έχει περισσέψει από την διαμάχη ανάμεσα στα τρία κόμματα που προήλθαν από τις δυο διαδοχικές διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκουν καταφύγιο στη Χαρ. Τρικούπη και θολώνουν την κομματική προοπτική για αποσυγκόλληση από το τέλμα.
Η Ράνια Θρασκιά– χωρίς ιδιαίτερη πολιτική ταυτότητα- ήταν ένα από τα λάθη του Τσίπρα στο ψηφοδέλτιο της Θεσσαλονίκης, αλλά πρόλαβε να εξοικειωθεί με τις χειρότερες παραδόσεις του πολιτικαντισμού. Αφού εγκατέλειψε τον ΣΥΡΙΖΑ που την ανάδειξε ακολούθησε τον Κασσελάκη, αλλά τελικά του γύρισε την πλάτη και προσανατολίσθηκε προς το ΠΑΣΟΚ ελπίζοντας σε καλύτερη τύχη. Ομοίως και ο σχεδόν αυτοκόλλητος του «Στέφανου» Πέτρος Παππάς που ανακαλύπτει την ανάγκη συνεργασίας του με τον Ανδρουλάκη.
Η επιστροφή του Μπένου
Η ενδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ με το πολιτικό τους εκτόπισμα, ενισχύεται με την επιστροφή του Σταύρου Μπένου. Αφού φλερτάρισε για ένα διάστημα με τον Μητσοτάκη, που του απέδωσε εύσημα όταν του ανέθεσε το σχέδιο για την «αποκατάσταση» καμένης Ευβοίας- που δεν έγινε- στα 78 του χρόνια μπαίνει στη μάχη να κατανικηθεί ο σημερινός Πρωθυπουργός.
Προικοδοτημένος με την αναστήλωση της σεισμόπληκτης Καλαμάτας που έγινε απο τον Γιώργο Γεννηματά, αλλά την πιστώθηκε ο ίδιος ως δήμαρχος, έκανε μέτρια πολιτική καριέρα στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνέχισε με δραστηριότητες εκτός πολιτικής για να καταλήξει στην ομάδα των πρώην ευνοούμενων του Κ. Σημίτη που είδαν ως συνεχιστή του τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Όπως και η Διαμαντοπούλου, δεν πήρε ποτέ προσήκουσα θέση και επιστρέφει στη Χαρ. Τρικούπη του Ανδρουλάκη. Προφανώς για να ενισχύσει την ίντριγκα της κυρίας που προαλείφεται -από κύκλους εκτός ΠΑΣΟΚ- να τεθεί επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ στις επομένες εκλογές, αποκαθηλώνοντας τον σημερινό πρόεδρο που «δεν τραβάει».
Ο Μπένος έχει συνεργαστεί μαζί της και όταν τον «προσέλαβε» ο Μητσοτάκης του έγραψε: «Η καλύτερη επιλογή για την δυσκολότερη αποστολή. Καλή επιτυχία, Φίλε. Αν δεν τα καταφέρεις εσύ δεν θα μπορέσει κανείς». Πρόσφατα διαδόθηκε -από ποιον άραγε- ότι η ίδια τον προτεινε για… Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η πολιτική φαυλότητα σε απόγειο….
Η κοινή δήλωση Δούκα – Γερουλάνου
Καθώς αυτή η μεθόδευση αλλαγής ηγεσίας πριν τις εκλογές συζητείται ευρέως στο ΠΑΣΟΚ με αντικρουόμενες διαθέσεις αποκτά σημασία ότι οι βασικοί αντίπαλοι του Ανδρουλάκη Χάρης Δούκας και Παύλος Γερουλάνος έβαλαν την υπογραφή του στην ίδια δήλωση που εξέδωσαν με ασήμαντη αφορμή: το δημοσίευμα μιας εφημερίδας. Χωρίς να βεβαιώνουν ότι… στηρίζουν τον πρόεδρο του κόμματος αφήνουν ανοιχτό ότι… δεν τον στηρίζουν.
«Διαβεβαιώνουμε όσους ονειρεύονται ”διαφοροποιήσεις” και ”αντάρτικα” ότι στο ΠΑΣΟΚ όλες και όλοι αγωνιζόμαστε για να μπορεί να νικήσει στις εκλογές και να αλλάξει τη χώρα. Κάθε προσπάθεια δημιουργίας εσωκομματικών μετώπων ανήκει απλά στη σφαίρα της φαντασίας».
Πουθενά δεν μνημονεύουν τον Ανδρουλάκη ως φορέα «της νίκης» και της «αλλαγής» και αποδίδουν στη «σφαίρα της φαντασίας» το μέτωπο που εκ των πράγματων διαμορφώνει η κοινή δήλωσή τους.
Το πολιτικο -και εσωκομματικό αποτέλεσμα βεβαίως- είναι το αναμενόμενο: η κοινή δήλωση εκλαμβάνεται ως προάγγελος συνεργασίας τους -με πιθανή εμπλοκή και του Μιχάλη Κατρίνη– για να να αποτύχουν τα σχέδια παραγκωνισμού του Ανδρουλάκη υπέρ της Διαμαντοπούλου που συνεχίζει να αυτονομείται. Κυρίως ως επικεφαλής της προσωπικής της εταιρίας- για την οποία ζήτησε να της ανατεθεί η…. ανανέωση της ιδεολογίας του κόμματος. Επί το μητσοτακικότερο προφανώς.
Έτσι όπως διαμορφώνεται η εικόνα του ΠΑΣΟΚ ο πρώην υπουργός Πολιτισμού και ο δήμαρχος Αθηναίων είναι οι πιο αξιόπιστοι παράγοντες για την ανάδειξη της προοπτικής του κόμματος, ως αξιόλογης δύναμης. Η δήλωσή τους διαβάζεται ως αφετηρία απο κοινού αποτροπής των σεναρίων μετατροπής του ΠΑΣΟΚ σε δορυφόρο του Νεομητστακισμού. Γίνεται δεκτή με ανακούφιση από την κομματική βάση και ενισχύει τον ρόλο τους στις εξελίξεις εν όψει του Συνέδριου.
