«Εικόνες ντροπής» τόσο για την πυροσβεστική όσο και «για το ίδιο το κράτος», χαρακτηρίζει ο γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πυροσβεστών, Νικόλαος Λαυράνος, τις φωτογραφίες πυροσβεστών που αναγκάστηκαν να κοιμηθούν στο πάτωμα και σε καρέκλες του καραβιού, κατά την επιστροφή τους στον Πειραιά από τη Ρόδο, όπου έδωσαν πολυήμερη μάχη με τις φλόγες.
Ο ίδιος, μιλώντας στην τηλεόραση του OPEN, ξεκαθάρισε αρχικά ότι οι φωτογραφίες «είναι πέρα για πέρα αληθινές» προσθέτοντας ότι «η εικόνα πυροσβεστών να κείτονται στο κατάστρωμα, να προσπαθούν να κοιμηθούν σε εμβρυική στάση στην καρέκλα ή να κάνουν τα χέρια τους μαξιλάρι για να μπορέσουν να ξαποστάσουν μετά από 10ήμερο αγώνα, πραγματικά προκάλεσε αλγεινή εντύπωση».
Επιπρόσθετα, ο γγ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πυροσβεστών σημείωσε ότι οι περισσότεροι από τους πυροσβέστες που εμφανίζονται στις φωτογραφίες είναι οδηγοί οχημάτων που πρέπει να βρίσκονται μαζί με τα οχήματα.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της αναλγησίας αξίζει να σημειωθεί ότι όπως σημείωσε ο κ. Λαυράνος μετά από αυτό το «ντροπιαστικό και πολύωρο ταξίδι», οι οδηγοί που κοιμόντουσαν στο πάτωμα, φτάνοντας στο λιμάνι το Πειραιά θα έπρεπε να ταξιδέψουν εκατοντάδες χιλιόμετρα, ώστε να πάνε σε μονάδες της Κεντρικής Μακεδονίας ή του Έβρου, όπου υπηρετούν.
Ο γγ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας σημείωσε ότι από την πλευρά της Ομοσπονδίας καταβλήθηκε κάθε προσπάθεια ώστε να εξευρεθούν δύο, τρεις, τέσσερις, όσες περισσότερες γινόταν, καμπίνες ώστε να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να ξεκουραστούν και να ταξιδέψουν αξιοπρεπώς» επισημαίνοντας ότι λόγω τουριστικής περιόδου ήταν δύσκολο να βρεθούν καμπίνες.
Απαντώντας σε ερώτηση για το αν έπρεπε να υπάρχει σχέδιο επεσήμανε ότι θα ήταν δύσκολο «γιατί δεν ξέρεις ποτέ πότε μπορεί να σβήσει η φωτιά».
Τέλος ο ίδιος σημείωσε ότι έγινε μίσθωση από τη γενική γραμματεία δύο αεροπλάνων, ένα προς το Ελ. Βενιζέλος και ένα προς τη Θεσσαλονίκη το Σάββατο και τη Δευτέρα με τα οποία επέστρεψαν 70-80 πυροσβέστες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον κ. Λαυράνο οι πυροσβέστες που προσπαθούσαν να σβήσουν τις φωτιές, αγωνίστηκαν συνεχόμενες μέρες με στοιχειώδη ξεκούραση κάποιες στιγμές της ημέρας, «με τη μικρότερη έως ελάχιστη διοικητική μέριμνα», κάνοντας λόγο για ένα με δύο μπουκαλάκια νερό και ένα πιάτο φαγητό.
