Αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώθηκε, όπως ολοκληρώθηκε. Και ο Αλέξης Τσίπρας ανανέωσε το ραντεβού του για την εκπαραθύρωση του Στέφανου Κασσελάκη για μετά τις ευρωεκλογές, εφόσον το επιτρέψει το αποτέλεσμα.
Εκείνος που παρακολούθησε, πάντως, και παρακολουθεί, με τρόμο τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης. “Μα γιατί;” θα με ρωτήσει κάποιος εύλογα. “Θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένος”, θα συμπλήρωνε “επειδή ‘κλειδώνει’ τη δεύτερη θέση”.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ανήσυχος, όμως. Είναι ανήσυχος γιατί φοβάται ότι η “ασθένεια” του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι μεταδοτική και να μολύνει το δικό του κόμμα. Τρέμει στην ιδέα ότι οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να άνοιξαν την όρεξη σε εκείνους που θέλουν να τον διώξουν από την ηγεσία του κόμματός του, μήπως και το ΠΑΣΟΚ δει άσπρη μέρα. Εξάλλου δεν είναι λίγοι εκείνοι που ακονίζουν “μαχαίρια” για την επόμενη των ευρωεκλογών στο ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και αν το ΠΑΣΟΚ θα είναι δεύτερο, θα αξιολογηθούν οι επιδόσεις στην κάλπη. Διότι άλλο είναι η δεύτερη θέση να προκύψει ως αποτέλεσμα ανόδου των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και άλλο ως αποτέλεσμα πτώσης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αρκεί λοιπόν η δεύτερη θέση στον Ανδρουλάκη. Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως αν ήταν άλλος στην ηγεσία του πάλαι ποτέ κραταιού Κινήματος, τότε το ΠΑΣΟΚ θα βρισκόταν ήδη στο 20%.
Και είναι και εκείνος ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, που συμμετείχε με Τεμπονέρα και Αχτσιόγλου σε εκείνη την εκδήλωση η οποία προκάλεσε ντόρο, που καραδοκεί.
Κρύος ιδρώτας λούζει τον πρόεδρο Νίκο.