Του Γιώργου Λακόπουλου
Το αίτημα να καταλυθεί η νόμιμη παροχή προστασίας στους μάρτυρες του σκανδάλου Novartis από την ελληνική πολιτεία που τη θέσπισε είχε υπογραφές: Σαμαράς, Αβραμόπουλος, Γεωργιάδης, Λοβέρδος και ο σπουδαίος νομομαθής Ευάγγελος Βενιζέλος, που γνωματεύει κατά τις παραστάσεις, από την εποχή της ψήφου Αλευρά ακόμη.
Αλλά «υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας». Η απόφαση της Οικονομικής Εισαγγελίας να παρατείνει -και πρακτικά να ενισχύσει- το καθεστώς ανωνυμίας των μαρτύρων στο σκάνδαλο Μάξιμου Σαράφη και Αικατερίνης Κελέση δεν τιμά απλώς τη Δικαιοσύνη: υπενθυμίζει ότι η έρευνα δεν τελείωσε και οι εισαγγελείς που τη χειρίζονται μετά την Ελένη Τουλουπάκη, μένουν όρθιοι.
Άλλωστε έχουμε ήδη μια δίωξη για δωροδοκία ενός πρώην υπουργού- που διεκδικεί με θράσος την ηγεσία το κόμματός του- και τη συνέχιση της έρευνας για έναν πρώην υπουργό- που θα έπρεπε να έχει ήδη διωχθεί για όσα έχει εκμέσει κατά δικαστικών λειτουργών- και ενός κορυφαίου στελέχους τη ΝΔ τον οποίο ο Μητσοτάκης κρατάει στο περιθώριο, ενώ υπουργοποιεί τον… Πλεύρη.
Έχουμε επίσης αρχειοθετήσεις, για έναν εκλεγμένο και έναν υπηρεσιακό πρωθυπουργό και έναν τραπεζίτη, για τους οποίους δεν θεμελιώθηκε δίωξη και ο φάκελός τους θα ανοίξει πάλι, μόνο αν προκύψουνε στοιχεία. Από την έρευνα που συνεχίζεται, ή από τις καταθέσεις των μαρτύρων που επιχείρησαν να τρομοκρατήσουν οι αιτούντες άρση της ανωνυμίας.
Έχουμε επίσης το υλικό που συγκέντρωσε με μεγάλη προσπάθεια η Τουλουπάκη με τους συνεργάτες της και που δεν εξαφανίσθηκε ασφαλώς αλλά αξιολογείται από τον εισαγγελικό λειτουργό που το παρέλαβε. Αυτός που εξαφανίσθηκε ήταν ο εισαγγελέας Αγγελής και οι φιλότιμες προσπάθειες του να ακυρώσει την έρευνα.
Από τη στιγμή που η Οικονομική Εισαγγελία έκρινε πως δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπονται από το νόμο για την άρση της προστασίας των μαρτύρων, οι εφιάλτες άρχισαν να επιστρέφουν στον ύπνο ορισμένων, αν είχανε φύγει ποτέ.
Οι μάρτυρες είχαν ήδη καταθέσει υπό καθεστώς ανωνυμίας στον ειδικό χώρο της ΕΛΑΣ και στον Άρειο Πάγο και συνεχίζουν να βρίσκονται στη διάθεση της Δικαιοσύνης και να καταθέτουν σε κάθε κλήση της.
Εκ παραλλήλου υπάρχουν δεδομένα που αποσιωπώνται από το κύριο σύστημα ενημέρωσης.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε ότι το σκάνδαλο είναι υπαρκτό και ότι υπέστη ζημία το Δημόσιο, ανοίγοντας τον δρόμο για αγωγές κατά της εταιρείας προς διεκδίκηση αποζημιώσεων. Ειδικά αν συνδυαστεί με την ομολογία του σκανδάλου από την ίδια την εταιρία στην Αμερική και τον πανάκριβο συμβιβασμό.
Η Εισαγγελία Διαφθοράς άσκησε διώξεις για το κακούργημα της νομιμοποίησης βρώμικου χρήματος μέσω δωροδοκίας γιατρών σε πρώην στελέχη της Novartis HELLAS -μεταξύ τους και ο Κωνσταντίνος Φρουζής.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά σταμάτησαν να προσφέρουν την ένθερμη στήριξη που είχαν εκδηλώσει αρχικά στα εμπλεκόμενα στελέχη των κομμάτων τους.
Αν τα συνδέσουμε όλα αυτά, το συμπέρασμα είναι εμφανές: το σκάνδαλο Νοβάρτις δεν τέλειωσε. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι δικαστικές πράξεις συνεχίζονται.
Ποια «σκευωρία»; Μετά από δυο και πλέον χρόνια με τη ΝΔ στην κυβέρνηση οι γνωστοί «συμμορίτες» Τσίπρας- Τουλουπάκη- Παπαγγελόπουλος, δεν έχουν τρόπο να στρέψουν τη Δικαιοσύνη κατά των πολιτικών αντιπάλων τους. Όσο για τη δίωξη Παπαγγελόπουλου προήλθε από την αριθμητική πλειοψηφία του κυβερνώντος κόμματος στη Βουλή- όπου οι βουλευτές του δεν άφησαν δικονομική αρχή που να μην παραβιάσουν, με πρωτεργάτη τον Πλεύρη.
Η -καταργηθείσα από τη σημερινή κυβέρνηση- Εισαγγελία Διαφθοράς, αφού ερεύνησε καταγγελίες, μαρτυρίες και ενδείξεις που είχε στη διάθεσή της έκρινε -λόγω και της σοβαρότητας της υπόθεσης- για ποια πρόσωπα δεν βρήκε στοιχεία ικανά να απολήξουν σε κατηγορίες που θα μπορούσε να υποστηρίξει η στο δικαστήριο και -ορθώς- αρχειοθέτησε τις περιπτώσεις τους.
Δεν απάλλαξε κανένα, γιατί κανείς δεν είχε κατηγορηθεί για οτιδήποτε. Εισαγγελική έρευνα έγινε, όχι μόνο με όλες τις διασφαλίσεις για τους ερευνηθέντες, αλλά και σε πρωτοφανές κλίμα τρομοκρατίας των εισαγγελέων, που προκάλεσαν οι ίδιοι, τα κόμματά τους και φιλικά τους ΜΜΕ.
Ότι τα ονόματα των συγκεκριμένων προσώπων έγιναν γνωστά δεν προκύπτει από υπαιτιότητα της Τουλουπάκη, αλλά από την πανάθλια ρύθμιση των κομμάτων να αποστέλλονται στη Βουλή οι υποθέσεις πολιτικών χωρίς να ερευνηθούν στο παραμικρό.
Στις υποθέσεις που φτάνουν στη Δικαιοσύνη, αυτοί που κρίνουν είναι οι εισαγγελίες, οι ανακριτές και αν υπάρχει λόγος οι δικαστές. Πάντως όχι οι ίδιοι οι ερευνώμενοι -ή παραπεμπόμενοι- και τα κόμματά τους.
Η απόφαση της Οικονομικής Εισαγγελίας έδειξε ότι βιάζονται όσοι πιστεύουν ότι σκάνδαλο Νοβάρτις δεν υπήρξε, όλα ήταν σκευωρία, και ότι η «υπόθεση έκλεισε.
Μένει ολάνοικτο για τρεις πρώην υπουργούς και για ό,τι προκύψει από την εισαγγελική ερευνα που συνεχίζεται. Με τον τρόπο της Δικαιοσύνης και τις προβλέψεις του νόμου και όχι κατά τις απαιτήσεις των εμπλεκομένων.
