Την είδηση τη διαβάσατε: με δικαστική απόφαση επιστρέφονται τα κατασχεθέντα κινητά ακόμη και σε όλους όσοι καταδικάστηκαν για το σκάνδαλο της Siemens! Για την απευθείας ανάθεση ενός εκατομμυρίου ψηφιακών παροχών με μαύρο χρήμα από τον ΟΤΕ στη γερμανική εταιρία το 1990 αρχικώς, αλλά και με επόμενες συμβάσεις που υπεγράφησαν επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη.
Η υπόθεση δεν θα ελάμβανε έκταση, παρά την προκλητικότητά της, αν πρώτον, το σκάνδαλο Siemens ήταν ζήτημα κρατικής διαφθοράς μόνον. Αλλά δεν ήταν. Ηταν πρωτίστως ζήτημα εκτεταμένης, κατά συρροή πολιτικής διαφθοράς. Η εταιρία δωροδοκούσε με άφθονο πολιτικό χρήμα το κυβερνών κόμμα και τους υπουργούς του για να της δίνουν χαριστικά τις δουλειές, και κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να σιωπούν! Πράγμα που απεδείχθη από το ημερολόγιο της γραμματέως του διευθύνοντος συμβούλου της, κυρίου Χριστοφοράκου, Αικατερίνης Τσακάλου, καθώς και από συγγραφικό πόνημα του ιδίου προσώπου που κυκλοφόρησε σε κυριακάτικη εφημερίδα το 2011.
Σε αυτό, η κυρία Τσακάλου «φωτογράφιζε» τους πολιτικούς που διαφθείρονταν με τα παρωνύμιά τους, κοινώς «παρατσούκλια» τους. Η υπόθεση αυτή δεν θα τύγχανε τέτοιας δημοσιότητας, δεύτερον, αν δεν ασκείτο αφόρητη πίεση από το Βερολίνο σε διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις για την υπογραφή εξωδικαστικού συμβιβασμού μεταξύ της εταιρίας και του Ελληνικού Δημοσίου μέσα στα Μνημόνια, προκειμένου να μην καταβάλει αυτή αποζημίωση στην Ελληνική Δημοκρατία. Ο Χάρης Καστανίδης, που ως υπουργός Δικαιοσύνης πίεσε για να πληρώσει η εταιρία βαρύ πρόστιμο, αντικαταστάθηκε στον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Τελικώς, ο συμβιβασμός προχώρησε ταχύτατα επί υπουργίας Ιωάννη Στουρνάρα στο υπουργείο Οικονομικών.
Η υπόθεση αυτή δεν θα απασχολούσε, τρίτον, αν δεν παραβίαζε βάρβαρα τον πυρήνα της δημοκρατίας μας, καθώς η εταιρία έκανε τα πάντα για να «αγοράσει» τις εκλογές του 2000 για χάρη του ΠΑΣΟΚ. Ποιος νομίζετε ότι πλήρωνε τα πανάκριβα τότε τηλεοπτικά σποτ, τις μετακινήσεις χιλιάδων «Ρωσοποντίων» από την Τιφλίδα και τη Μαριούπολη στα εκλογικά κέντρα της Ημαθίας και της Β΄ Πειραιώς, τις δαπάνες για τα πολυτελή εκλογικά κέντρα υπουργών και για λαοπρόβλητες συγκεντρώσεις κ.λπ.; Η ομολογία του Θόδωρου Τσουκάτου για το 1.000.000 μάρκα στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ -μαύρο πολιτικό χρήμα από τη Siemens-, με στόχο την επιβοήθηση της επικράτησης του σημιτισμού στις εκλογές του 2000 ώστε να συνεχίσει να παίρνει τις δουλειές, εγγράφεται στις μαύρες σελίδες της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Τίποτε πιο χυδαίο από αυτό.
Η υπόθεση της επιστροφής των κατασχεθέντων δεν θα συγκινούσε, τέταρτον, αν δεν συνδεόταν ευθέως με την ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα με διακομματική συναίνεση («Ναι» από ΣΥΡΙΖΑ και Ποτάμι, αποχή από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ). Ακούσατε κανέναν από χθες, που εξεδόθη η απόφαση για την επιστροφή των κατασχεθέντων, να επιρρίπτει ευθύνη στον ΣΥΡΙΖΑ, επί των ημερών του οποίου ψηφίστηκε ο νέος ορισμός της διαφθοράς στις ΔΕΚΟ, με συνέπεια την αθώωση κρατικών αξιωματούχων του ΟΤΕ για τη Siemens; Γιατί δεν κατηγορεί κανείς από τους συνήθεις υπόπτους τον ΣΥΡΙΖΑ για αυτό, όπως έκαναν για τους βιασμούς, την παιδεραστία και άλλα αδικήματα; Είναι απλό. Γιατί δεν τους ενοχλεί η απόφαση επιστροφής των κατασχεθέντων στους ενόχους της Siemens. Την ήθελαν. Ποιος τα βάζει με το Βερολίνο; Την ήθελαν γιατί οι λεμονοστύφτες, τα τεντζερέδια και τα φωτοτυπικά της Siemens δεν ξεχνιούνται – υποχρεώσεις είναι αυτές.
Η υπόθεση αυτή δεν ξεχνιέται, τέλος, γιατί συνιστά τη χρεοκοπία της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ελληνικής Δικαιοσύνης όταν εφαρμόζει τους νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας. Καθώς η δικαστική έρευνα άρχισε στην Ελλάδα μετά την παρέμβαση της αμερικανικής Δικαιοσύνης, ύστερα από τη σύλληψη της Siemens από την Αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς με την κατηγορία της νόθευσης του ανταγωνισμού. Και η έρευνα έκλεισε με τη διακομματική αμνηστία του Ποινικού Κώδικα προς τους ενόχους του σκανδάλου. Τριάντα τέσσερα χρόνια διαρκεί αυτή η ιστορία. Και επί 34 χρόνια, διαφθορείς και διαφθειρόμενοι τη γλιτώνουν με ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις. Τι συμπέρασμα να εξαγάγει ο πολίτης εν προκειμένω;
Κωδικοποιώ: μαύρο πολιτικό χρήμα αλλοιώνει -μην πω «νοθεύει»- εκλογές. Μαύρο πολιτικό χρήμα «ξεπλένεται» και αθωώνεται με διάταξη νόμου του ελληνικού Κοινοβουλίου. Οι ένοχοι που διέφυγαν στο εξωτερικό και ζουν ζωή χαρισάμενη αθωώνονται από τον διεφθαρμένο Ποινικό Κώδικα. Και στο τέλος, εν είδει συγγνώμης για την άθλια ταλαιπωρία, η εξευτελισμένη δημοκρατία μας τους επιστρέφει και τα κατασχεθέντα. Ο Λύτρας στη φυλακή συνοδεία αστυνομικών επειδή παραβίασε την εντολή περιοριστικών όρων πλημμελήματος και τα κατασχεθέντα κινητά των ενόχων κακουργήματος της Siemens, δόξη και τιμή, συνοδεία αστυνομικών, παραδίδονται στους ελεύθερους διεφθαρμένους. Στο τέλος θα τους πουν «συγγνώμη για την ενόχληση».
Το μήνυμα των εκλογών ελήφθη. Η Ελληνική Δημοκρατία εορτάζει διαφθειρόμενη τη συμπλήρωση 50 ετών από την αποκατάστασή της. Χάρμα!
