Το «κόκκινο τηλέφωνο»
Του Μιχάλη Ψύλου
Να σηκώνουν το «κόκκινο τηλέφωνο» για να λύνουν μελλοντικές διαφωνίες. Αντί να φτάνουν στο χείλος της σύγκρουσης: Αυτή ίσως ήταν η πιο σημαντική είδηση από την τετράωρη συνάντηση του Αμερικανού προέδρου Τζο Μπάιντεν με τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ, στα περίχωρα του Σαν Φρανσίσκο.
Η συμφωνία προβλέπει την επανέναρξη των στρατιωτικών επικοινωνιών υψηλού επιπέδου, που έχουν ανασταλεί για περισσότερο από ένα χρόνο. «Δύσκολα θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε περισσότερα», γράφει εύστοχα η El Pais. «Οι διαφορές μεταξύ των δύο παγκόσμιων δυνάμεων είναι πολύ μεγάλες και η αμοιβαία δυσπιστία πολύ βαθιά για να επιτρέψει την ταχεία πρόοδο» .
Άλλωστε, ο Μπάιντεν επέμεινε στον χαρακτηρισμό «δικτάτορας» για τον Σι και ο Kινέζος πρόεδρος ζήτησε να σταματήσουν οι ΗΠΑ να επεμβαίνουν στο θέμα της Ταϊβάν.
Θα αποφέρει καρπούς αυτή η συνάντηση; Μακάρι, αλλά δύσκολα!
Οι σημερινοί Αμερικανοί βλέπουν την Κίνα σχεδόν όπως οι Αμερικανοί του χθες, τη Ρωσία. Βασικά τη βλέπουν ως «εχθρό». Μόνο που με τη Ρωσία δεν υπήρχαν πολλές δουλειές, αλλά με την Κίνα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η αλυσίδα εφοδιασμού παραμένει σταθερά στα χέρια των Κινέζων.
Σχεδόν όλες οι μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις, άμεσα ή έμμεσα, έχουν να κάνουν με την Κίνα και τους Κινέζους.
Οι Αμερικανοί πολιτικοί και στα δύο στρατόπεδα κάνουν ό,τι μπορούν για να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην «αποσύνδεση» από την Κίνα και την αντιμετώπιση της «εισβολής» της κινεζικής οικονομίας.
Οι Αμερικανοί δεν περιμένουν βέβαια οι Κινέζοι να εκτοξεύσουν πυρηνικούς πυραύλους εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά φοβούνται ότι θα τους κλέψουν τις δουλειές και τον πλούτο τους, υπονομεύοντας τη δύναμη και την ευημερία τους.
Οι σχέσεις μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου ήταν τεταμένες εδώ και χρόνια: πρώτα ο εμπορικός πόλεμος υπό τον Τραμπ, μετά η πανδημία του Covid και οι επικρίσεις ότι ο ιός «ξέφυγε» από κινεζικό εργαστήριο, ο πόλεμος στην Ουκρανία και πιο πρόσφατα τα κατασκοπευτικά «μπαλόνια».
Εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά σημεία σύγκρουσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, είτε για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε για την ανεξαρτησία της Ταϊβάν είτε για εμπορικούς δασμούς. Όμως, όπως είπε ο Πρόεδρος Σι, «το να γυρίζουμε απλώς την πλάτη ο ένας στον άλλο δεν αποτελεί επιλογή».
Έχουν περάσει φυσικά οι εποχές της «διπλωματίας των Πάντα». Άλλωστε, τα τρία χαριτωμένα αρκουδάκια, που είχε «δανείσει» η Κίνα πριν χρόνια στον Ζωολογικό Κήπο της Ουάσιγκτον, επέστρεψαν πριν λίγες μέρες στο Πεκίνο, καθώς τέλειωσε η περίοδος του δανεισμού.
Οι καιροί είναι δύσκολοι καιροί για όλους. Ο Σι Τζινπίνγκ φέρνει μαζί του μια χώρα- κολοσσό που υποφέρει σοβαρά από οικονομική κρίση.
Ο Μπάιντεν έχει τα δικά του προβλήματα ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές και βλέπει την «πλάτη» του Τραμπ στις δημοσκοπήσεις. Και έχει και δύο πολέμους στα χέρια του-στη Γάζα και την Ουκρανία…
Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική, αλλά και την Κίνα!