Γράφει ο Farley
Το 2024 οι άνθρωποι της χρονιάς ήταν προφανώς ο Trump (mr tr) για τον πλανήτη αλλά στην μικρά Ελλάδα ήταν ο Κασσελάκης (κ Κ). Περιγράφονται κι οι δύο ως πρόσωπα-Δαίμονες (κακοί με υπερφυσικές δυνατότητες).
Στην αφέλεια κάποιων παιδικών συζητήσεων για δαίμονες ακούς κάτι‘συγκλονιστικά’ ερωτήματα του τύπου: «Εσύ δηλαδή δεν θα σκότωνες τον Hitler, αν μπορούσες;» Η δαιμονοποίηση ενός αντιπάλου δικαιολογεί εγκλήματα σε βάρος του, ακόμη κι αν αυτά έγιναν σε ζωντανή μετάδοση (Gazi live). Έτσι προφανώς εξηγείται η επιμονή τινών στην εκδοχή περί Δαίμονος Κασσελάκη και δεν αποκλείεται να ισχύει κάτι παρόμοιο για τον mr Tr.
Πάντως αυτή την ‘ανωτέρα’ δικαιολογία την ακούς σε όλες τις εκδοχές. Από τις πομπώδεις γελοιότητες των ξεκούτηδων της νομενκλατούρας μέχρι τις σοβαροφανείς συνεντεύξεις του καθηγητή Μαραντζίδη, που θα πρέπει να το προσέξει γιατί εκτίθεται όλο και περισσότερο. Εκτός κι αν σκοπεύει να ξαναγράψει το έργο του “ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΙ” δικαιολογώντας αυτή την φορά τους δοσιλόγους της άλλης πλευράς. Όμως το δις εξαμαρτείν…
Τι ενώνει στην πραγματικότητα και τι διαφοροποιεί τους δύο αυτούς ‘δαίμονες’ που τοσο συχνά παρομοιάστηκαν μεταξύ τους κατά την διάρκεια του 2024;
ΕΠΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΣ:
1)78 vs. 37 ετών
2)Ο κ Κ κατηγορείται ως δήθεν αριστερός που κινείται λάθρα προς το Κέντρο ενόσω ο mr Tr απομακρύνεται, με αποστροφή, από το Κέντρο προς την ακροδεξιά. Καποιοι ευφάνταστοι εντοπίζουν ομοιότητες του mr Tr τόσο με την Λατινοπούλου όσο και τον κ Κ, χωρίς όμως να περιγράφουν καμία ομοιότητα και μεταξύ τους.
3)Γάμος ομόφυλων και Τάιλερ στην εξέδρα στο Σύνταγμα ήταν αυτά που πληρώθηκαν ως οι μέγιστες πολιτικές «αμαρτίες». Από την μία δηλαδή ο κΚ που μονοπωλεί πια την λεγόμενη woke ατζέντα κι από την άλλη ο mr Tr με σειρά κατηγοριών σε βάρος του για σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς κι «αντριλίκι».
4)Ο κ Κ επιμένει στο ναυάγιο της Πύλου και στα pushbacks κι επικαλείται εναντίον της μισαλλοδοξίας τo προσωπικό του ιστορικό ως μετανάστης. Ο mr Tr έχει ως προμετωπίδα του το τείχος του Μεξικού και καμιά δεκαριά εκατομμύρια απελάσεις μεταναστών.
5)Φιλική προς την επιχειρηματικότητα στάση, υπόσχεται ο κΚ κι αρκετοί δεν σηκώνουν αυτά τα ‘Business friendly’ όσο κι αν οι ίδιοι απέφυγαν το μπατίρικο ΕΣΥ και παρέμειναν Business friendly-ιδιώτες ιατροί. Ωστόσο ο businessman mr Tr θεωρείται πολύ λιγότερο άνθρωπος του κεφαλαίου απ’ όσο οι αντίπαλοι του. Τα χειμαζόμενα στρώματα της ενδοχώρας των ΗΠΑ προσβλέπουν σε αυτόν, καλώς ή κακώς.
6)Ο mr Tr στην παγκοσμιοποίηση διαβλέπει μια φοβερή απειλή κι εκπέμπει ένα νοσταλγικό μήνυμα επιστροφής στα παλιά ενώ ο κ. Κ. αντιθέτως διαβλέπει σε αυτήν ευκαιρίες για τους πολλούς και την λύση του δράματος της ελληνικής φτώχειας, αδικίας κι ανελευθερίας. Ο κοσμοπολίτης κ Κ. με το «ελληνικό όνειρο» λέει δηλαδή ότι θα σπάσει τα στεγανά που κρατούν καθηλωμένη την χώρα στα Βαλκάνια, ανοίγοντας την πολύ περισσότερο στα απ’ έξω προερχόμενα, όσο ο mr Tr δηλώνει απομονωτιστής, εσωστρεφής κι έτοιμος να εγκαταλείψει τους Ευρωπαίους να κόψουν τον λαιμό τους με τον Πούτιν.
Πέραν των όποιων ριζών του στον απομονωτισμό του προέδρου Μονρόε, το σημερινό πλάνο του βασίζεται πολύ στους σταθερούς δασμούς και τις δημοσιονομικές προσαρμογές, υποσχόμενος να αναζωογονήσει την οικονομία μέσω προστατευτικών πολιτικών που θυμίζουν 19ο αι, πράγμα που θεωρείται έως και υπονομευτικό για τα θεμέλια του καπιταλισμού. Όμως φαίνεται ότι συμφωνούν μαζί του τα δεκάδες εκατομμύρια ψηφοφόρων που είδαν συντρίμμια το « αμερικανικό όνειρο » της δικής τους ευημερίας κι είδαν ακραίο πλούτο να συσσωρεύεται στα χέρια της άρχουσας τάξης, στην τάξη των ειδημόνων και των ποικιλώνυμων τεχνοκρατικών ελίτ.
7)Ο mr Tr πέτυχε ένα πρωτοφανές come back στον Λευκό Οίκο, παρά την ήττα του 2020, ενώ ο κ Κ πέτυχε το πρωτοφανές να του αρπάξει την καρέκλα η Ράνια Σβίγκου σε λιγότερο από ένα έτος απο την νίκη του 2023.
ΕΠΤΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ
1)Προέρχονται κι οι δύο από τους μετανάστες των ΗΠΑ (γερμανικής καταγωγής ο mr Tr).
2)Μορφώθηκαν στα ίδια ακριβά κολλέγια και κυρίως τα οικονόμησαν κι οι δύο στα πλαίσια του American dream
3)Αν το Gazi LIVE ήταν μια άσκηση του τύπου: Κασελλάκης: ΝΑΙ ή ΟΧΙ, πολύ περισσότερο οι αμερικάνικες εκλογές ήταν άσκηση του τύπου Trump: Ναι ή Όχι.
4)Οι αντίπαλοι τους (Χαρρις, Φάμελος) σηκώθηκαν βιαστικά από τον πάγκο λόγω ‘τραυματισμού’ του βασικού παίκτη (Biden, Τσίπρας). Μας είπαν ελάχιστα οι «αντικαταστάτες» για την δική τους αμφιλεγόμενη διαδρομή ενώ πολυλογούσαν ακαταπαύστως περί τον ΔΑΙΜΟΝΑ (κ Κ και mr Tr).
5)Και στις δυο περιπτώσεις ένας ισχυρός συνασπισμός οικονομικών συμφερόντων έχει μια μιντιακή δικτατορία. Με τα σύγχρονα μέσα δικτύωσης και το ταλέντο ηθοποιίας, καταφέραν να μην περνούν απαρατήρητοι.
6)Το κοινό έχει συνηθίσει τόσο την σταθερή ροή αρνητικών ειδήσεων για τον εκλεκτό του που αμβλύνεται ο αντίκτυπος πολλών από τους «νέους» ενοχοποιητικούς ισχυρισμούς (μιθριδατισμός) Με το παλιό κόλπο των μποξέρ αξιοποιούν την ορμή των αντιπάλων τους, στρέφοντας εναντίον των ΜΜΕ την χειραγώγηση του κοινού.
7)Σημείο καμπής υπήρξαν λάθη προσώπων-κλειδιών. Η Harris ταυτίστηκε απολύτως με τον Biden, αρνούμενη ότι θα άλλαζε οτιδήποτε το σημαντικό στην τετραετία Biden. Η ταύτιση αυτή την μεταμόρφωσε σ’ ένα ασήμαντο παρένθετο πρόσωπο κι επέφερε την απότομη δημοσκοπική κάμψη της.
Αντιστοίχως, η γνωστη πιρουέτα Πολάκη προετοίμασε την απότομη ανάκαμψή του κ Κ. κι εξουδετέρωσε τον κίδυνο της αριστερής κριτικής προς αυτόν. Γιατί οι απαξιωμένοι 87 είχαν μια μη πλειοψηφική-περιθωριακή ατζέντα, εντελώς αποσυνδεμένη από τις ανησυχίες του λαού και δεν συνδέθηκαν ούτε με τα προνομιακά ακροατήρια της αριστεροφροσύνης (διανοούμενοι, νεολαία κά) Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε εξάλλου με την ατζέντα των Δημοκρατικών και τα δικά τους προνομιακά ακροατήρια.
