Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Όταν τον Φεβρουάριο του 2008 ο Αλέξης Τσίπρας είχε εκλεγεί νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, την εποχή που ο Κώστας Καραμανλής ήταν πρωθυπουργός και ο Γιώργος Παπανδρέου ετοιμαζόταν για την μεγάλη νίκη στις εκλογές, η διαπλοκή, που για τους δικούς της πολύ σοβαρούς λόγους έτρεμε την έλευση Παπανδρέου στην εξουσία, είχε παίξει τα ρέστα της “φουσκώνοντας” τα ποσοστά του νεαρού τότε προέδρου του μικρού και ακίνδυνου κόμματος της Αριστεράς.
Κάποιες δημοσκοπήσεις είχαν φτάσει να δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ – σε συγκυρία σκληρού δικομματισμού – να αγγίζει ποσοστά της τάξης ακόμη και του 18%. Για όσους δεν θυμούνται ή θέλουν σκόπιμα να ξεχνούν ακόμη και ο Πρετεντέρης μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ το Mega Channel τον προωθούσε σαν να ήταν το δικό του παιδί. Το αντι-Παπανδρέου σύστημα πίστευε πως “στήνοντας” το “πουλέν” του Αλαβάνου θα τοποθετούσε εμπόδια στη νίκη του ΠΑΣΟΚ.
Τελικά δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ οι δημοσκοπήσεις και η νίκη του Γιώργου Παπανδρέου το 2009 ήταν σαρωτική.
Τώρα, τα δομημένα συμφέροντα και η διαπλοκή θέλουν ξανά να διαδραματίσουν ρυθμιστικό ρόλο στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς με αντικειμενικό σκοπό (προς το παρόν τουλάχιστον) να παραμείνει στην εξουσία του σύστημα Μητσοτάκη. Πιστεύουν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος θα κάνει ότι του ζητήσουν, είναι το τέλειο εργαλείο ώστε ο ευρύτερος χώρος της Δημοκρατικής Παράταξης να παραμείνει κατακερματισμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ καθηλωμένος σε ποσοστά μικρότερα από εκείνα που είχε λάβει στις εκλογές του 2019. Θεωρούν ότι η παρουσία του Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ θα γίνει το ανάχωμα της μετακίνησης ψηφοφόρων προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι το κυρίαρχο στοιχείο στις δημοσκοπήσεις που θα δουν το φως της δημοσιότητας το επόμενο χρονικό διάστημα θα δείχνουν σοβαρή ανάκαμψη του ΚΙΝΑΛ με πρόεδρο τον Νίκο Ανδρουλάκη, σημαντική καθίζηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και έκρηξη δημοφιλίας του νέου προέδρου του ΚΙΝΑΛ, ο οποίος θα είναι δεύτερος, πίσω φυσικά από τον αγαπημένο των ΜΜΕ και των εταιρειών δημοσκοπήσεων, Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι διαφορετική από εκείνη που θα επιχειρήσουν να περιγράψουν για άλλη μια φορά οι δημοσκοπήσεις. Χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες είναι μαθηματικά βέβαιο και σχεδόν νομοτελειακό ότι θα εγκαταλείψουν το κόμμα – δεκανίκι της Δεξιάς και της διαπλοκής του οποίου από σήμερα ηγείται ο “λίγος” Ανδρουλάκης, ο οποίος θα χορέψει πρόθυμα στους ρυθμούς που θα επιβάλλουν ο Σημίτης, ο Βενιζέλος, ο Μαρινάκης και ο Μητσοτάκης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό κανονικές συνθήκες, θα πρέπει να είναι έτοιμος να τους (υπο)δεχτεί και να ανατρέψει την κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό σκηνικό, αυτήν της απόλυτης κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, θέτοντας τις βάσεις για τη “δεύτερη φορά Αριστερά”. Το ερώτημα είναι το εξής: Μπορούν ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλευτούν την παρουσία του (κρυφο)δεξιού Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ή θα κάνουν τα λάθη του παρελθόντος χάνοντας ακόμη μία ευκαιρία για απόλυτη κυριαρχία στον χώρο του Κέντρου και της Αριστεράς;
