Η ρευστότητα για την ελληνική οικονομία τελειώνει καθώς η ΕΚΤ σταματά την αγορά των ελληνικών ομολόγων.
Οι κεντρικές τράπεζες αναγκάζονται να προχωρήσουν σε «ποσοτική σύσφιξη», δηλαδή σταματούν να αγοράζουν ομόλογα, ενώ σε κάποια στιγμή ίσως αρχίσουν και να τα πουλάνε στην αγορά.
Το πλήγμα για τις οικονομίες θα είναι ιδιαίτερα βαρύ αλλά για την Ελλάδα θα είναι ακόμα μεγαλύτερο καθώς έχει έναν συνδυασμό του «τρόμου» με απίστευτο σε μέγεθος δημόσιο χρέος, ένα εξίσου τεράστιο ιδιωτικό χρέος, παραγωγή για κλάματα και πληθωρισμό στα ύψη.
Το αποτέλεσμα μίας οικονομικής «ασφυξίας» για τους Έλληνες θα είναι καταλυτικό.
Χωρίς την ρευστότητα των προηγούμενων ετών δεν θα μπορεί να υπάρξει εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους και δεν θα υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για να ακολουθείται ακόμα και αυτή η επιδοματική πολιτική σοβιετικού τύπου σε καύσιμα και ενέργεια (για να ξεχνούν οι πολίτες τον πόνο τους).
Τα ομόλογα που έχουν αγοραστεί με το QE καταγράφονται στο ενεργητικό των κεντρικών τραπεζών, το οποίο έχει φτάει στα 9,3 τρισεκατομμύρια δολάρια για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στα 8,9 τρισ. δολάρια για την FED, στα 5,5 τρισ. δολ. για την τράπεζα της Ιαπωνίας και στα 5,8 τρισ. για την κεντρική τράπεζα της Κίνας.
Τα νούμερα είναι τόσο μεγάλα που ζαλίζουν. Στην ουσία αυτό που προκύπτει είναι πως όλη η Ανθρωπότητα έχει δανειστεί από τις επόμενες γενιές σε βάθος… 200 ετών.
Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι ότι ουδείς γνωρίζει ποιες θα είναι οι συνέπειες και πώς θα επηρεαστούν οι τιμές των μετοχών και των ομολόγων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια πραγματοποίησαν ένα σχεδόν αδιάκοπο ράλι, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό της ρευστότητας που διοχέτευαν οι κεντρικές τράπεζες μέσω του QE επενδυόταν στην αγορά τροφοδοτώντας συνεχή άνοδο.
Εν ολίγοις αυτό ενίσχυσε την παγκόσμια οικονομία τα τελευταία χρόνια. Οι αγορές ομολόγων από τις κεντρικές τράπεζες.
Η ρευστότητα που εισερχόταν συνεχώς στην αγορά θα εκλείψει, ενώ ταυτόχρονα η άνοδος των επιτοκίων σημαίνει ότι θα υπάρξουν ακόμα μεγαλύτεροι περιορισμοί.
Είναι σαφές γιατί θα ακολουθηθούν αυτά τα μέτρα. Για να τιθασευτεί ο πληθωρισμός. Δηλαδή για να μειωθεί η κατανάλωση. Δεν θα υπάρχει ρευστότητα άρα οι πολίτες δεν θα έχουν εισόδημα για να καταναλώσουν, συνεπώς δεν θα αγοράζονται προϊόντα και έτσι θα πέσουν οι τιμές.
Ειδικά σε ότι αφορά τις μετοχές, τα υψηλότερα επιτόκια σημαίνουν ότι αλλάζουν και οι αποτιμήσεις των μετοχών.
Με τα μηδενικά επιτόκια, ακόμα και μετοχές με ελάχιστη μερισματική απόδοση έδειχναν ελκυστικές, αλλά με το ακριβότερο χρήμα οι αποτιμήσεις «προσγειώνονται».
To ζήτημα περιπλέκεται, καθώς ένα τέτοιο εγχείρημα «ποσοτικής σύσφιξης» δεν έχει ξαναγίνει και ουδείς, ούτε ακόμα και οι κεντρικές τράπεζες, γνωρίζουν πώς θα εξελιχθεί.
Μια απόπειρα σύσφιξης είχε ξεκινήσει το 2017 από τη FED, όταν πρόεδρός της ήταν ακόμα η Τζάνετ Γιέλεν, που σήμερα είναι υπουργός Οικονομικών.
Ωστόσο, η διαδικασία διεκόπη το Σεπτέμβριο του 2019, όταν εκδηλώθηκε η κρίση των ρέπος και η FED αναγκάστηκε να σταματήσει τον σχεδιασμό της.
Με λίγα λόγια πλέουμε σε άγνωστα «νερά» και για άλλη μία φορά οι χώρες θα αποτελέσουν τα «πειραματόζωα» των τραπεζιτών.
