Επιδείνωση των συνθηκών, διοικητικό αδιέξοδο, μετακινήσεις χωρίς σχέδιο και υπηρεσίες που “μαραίνονται” – Σειρά κρίσιμων ερωτημάτων για το Υπουργείο Δικαιοσύνης
Ένα τοπίο αποδιοργάνωσης οκτώ μήνες μετά τις εξαγγελίες
Σε μια ανακοίνωση που αποτυπώνει έντονη αγανάκτηση, το Σωματείο Εργαζομένων Περιφερειακών Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών καταγγέλλει ότι η πολυσυζητημένη αναδιοργάνωση των υπηρεσιών παραμένει χωρίς σχέδιο, χωρίς χρονοδιάγραμμα και χωρίς ουσιαστική ενημέρωση προς τους εργαζόμενους. Η αναφορά, που υπογράφεται από την Αντιπρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ., περιγράφει υπηρεσίες που λειτουργούν «με φιλότιμο και εξαντλητική πίεση», ενώ ο ανασχεδιασμός βρίσκεται «στον αέρα».
Σειρά κρίσιμων ερωτημάτων για την πορεία της μεταρρύθμισης
Το σωματείο θέτει μια σειρά από προβληματισμούς για αποφάσεις που χαρακτηρίζει ασαφείς, ατεκμηρίωτες και επιζήμιες για τη λειτουργία των υπηρεσιών.
1. Η αποτυχία του ανασχεδιασμού
Το σωματείο διερωτάται γιατί «εκτροχιάστηκε» η διαδικασία, αφήνοντας τις υπηρεσίες «αξιοθρήνητες και προβληματικές», ενώ οι εξαγγελίες για ριζικές αλλαγές έμειναν ανεφάρμοστες.
2. Κατεδάφιση διοικητικών δομών χωρίς ενίσχυση προσωπικού
Τίθεται το ερώτημα γιατί αντί της απαραίτητης ενδυνάμωσης, τα διοικητικά θεμέλια ξηλώθηκαν, αφήνοντας κενά που επιβαρύνουν το προσωπικό. Ενστάσεις εκφράζονται και για τη λογική των «πυροσβεστικών» παρεμβάσεων.
3. Μετονομασίες, καταργήσεις και μετακινήσεις χωρίς διάλογο
Το σωματείο επισημαίνει ότι υπηρεσίες μετονομάστηκαν σε Τμήματα, έδρες μετακινήθηκαν και πρακτικές που λειτουργούσαν καταργήθηκαν «εν μια νυκτί», χωρίς καμία συνεργασία με υπαλλήλους δύο δεκαετιών εμπειρίας.
4. Το ζήτημα της Δυτικής Μακεδονίας
Η κατάργηση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Κοζάνης, η μεταφορά του προσωπικού στα Ιωάννινα και η μη επαναλειτουργία του Τμήματος στη Δυτική Μακεδονία – παρά τη νομοθετική πρόβλεψη του ν. 5221/2025 – δημιουργούν έντονα ερωτήματα. Το σωματείο ζητά σαφείς απαντήσεις για το «χαμένο χρόνο» και τη διατύπωση περί «σύστασης» αντί «επαναλειτουργίας».
5. Η μεταφορά της έδρας από Ναύπλιο σε Τρίπολη
Η αλλαγή της έδρας του Τμήματος Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πελοποννήσου χαρακτηρίζεται αδικαιολόγητη, με το σωματείο να υπογραμμίζει ότι οι υπάλληλοι «ξεσπιτώνονται» χωρίς λόγο, ενώ το προηγούμενο μοντέλο λειτουργούσε κανονικά.
6. Μετακινήσεις προσωπικού και οργανικές θέσεις
Εντονότατες είναι οι αντιδράσεις για το άρθρο 22 του ν. 5232/2025, που προβλέπει μετακινήσεις ιατροδικαστών και νεκροτόμων. Το σωματείο μιλά για «τροχήλατες βαλίτσες» και υπονομευμένη έννοια της οργανικής θέσης.
7. Κατάργηση της Υπηρεσίας Αιγαίου στη Σύρο
Η μεταφορά της υπηρεσίας στον Πειραιά προκάλεσε μετακινήσεις προσωπικού «με το έτσι θέλω», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, με τους εργαζόμενους να αντιμετωπίζουν το δίλημμα μετακίνηση ή αποχώρηση.
8. «Η Ιατροδικαστική Υπηρεσία νοσεί»
Η ανακοίνωση κάνει λόγο για υπηρεσίες που λειτουργούν υπό ανεπάρκειες, παραλείψεις και αφόρητες πιέσεις, τονίζοντας ότι η κατάσταση «βασανίζει ανθρώπους – όχι αριθμούς». Η δημόσια διοίκηση, σημειώνεται, «δεν είναι το μαγαζί του μπαμπά», ούτε χώρος «ελεύθερης βολής».
Οι επιπτώσεις στους εργαζόμενους και το μήνυμα του σωματείου
Με ιδιαίτερα φορτισμένο τόνο, η ανακοίνωση υπογραμμίζει ότι οι εργαζόμενοι σηκώνουν βάρη πολλαπλάσια των δυνάμεών τους, έχουν απογοητευτεί και αντιμετωπίζουν αβεβαιότητα χωρίς καμία υποστήριξη.
Η κατακλείδα συνοψίζει την αγωνία: οι υπηρεσίες «μαραίνονται» χωρίς όραμα και στόχο, ενώ «καμία ανάπτυξη δεν έρχεται χωρίς σεβασμό στον άνθρωπο», παραθέτοντας τη φράση του André Breton:
«Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση».
Ολόκληρη η καταγγελία:
Ο κατήφορος των Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών…….συνεχίζεται!!!
Οκτώ (8) μήνες πια και η αναδιοργάνωση των Ιατροδικαστικών εξακολουθεί να βρίσκεται στον αέρα, με σπασμωδικές κινήσεις, ασαφές πλάνο ανάπτυξης και υπάλληλοι που με φιλότιμο και χρονική πίεση «τρέχουν» να βγάλουν δουλειά για δύο. Εύλογα γεννιούνται ερωτήσεις με πολλά ερωτηματικά, χωρίς να μπαίνει κανείς από τους “αρχιτέκτονες” στον κόπο να απαντήσει συγκροτημένα και υπεύθυνα:
- Γιατί εκτροχιάστηκε το τρένο του ανασχεδιασμού; Τι έγινε;
Γιατί οι εξαγγελλόμενες δραστικές αλλαγές παραμένουν νεκρό γράμμα και η κατάσταση των Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών αξιοθρήνητη και προβληματική; - Γιατί έπρεπε να καταστραφούν τα διοικητικά θεμέλια, αντί να στερεωθούν με νέο και αναγκαίο προσωπικό, αντί να πεταχτούν κι αντικατασταθούν τα σαθρά σημεία και να δρομολογηθεί η εξυγίανση σε νέο αλλά μελετημένο χάρτη, εφόσον αυτό που ενοχλούσε ήταν ο τρόπος που οι Ιατροδικαστές έκαναν το έργο τους, όπως επανειλημμένα προβαλλόταν σε τηλεοπτικές εκπομπές και σε έντυπες αρθρογραφίες;
Γιατί στο πόδι και γιατί πυροσβεστικά; Γιατί να πρέπει μαζί με τα “ξερά”, να πεταχτούν στη φωτιά και τα “χλωρά”, δηλαδή οι υπάλληλοι; - Γιατί οι Υπηρεσίες μετονομάστηκαν σε Τμήματα αφού καταργήθηκαν ρητά, έδρες μετακινήθηκαν, καλές πρακτικές διαγράφηκαν, όλα εν μια νυκτί και ερήμην των υπαλλήλων με εμπειρία εικοσαετίας;
- Γιατί, ενώ αρχικά καταργήθηκε η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Κοζάνης και το προσωπικό της μεταφέρθηκε στο Τμήμα Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Ιωαννίνων, δεν επαναλειτουργεί το (επονομαζόμενο πλέον) Τμήμα Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας στη Δυτική Μακεδονία, το οποίο επανέφερε το άρθρο 162 του ν. 5221/2025 (ΦΕΚ 133/Α/28.07.2025) και δεν επαναφέρονται οι (πρώην) υπάλληλοι στις θέσεις τους ώστε να επαναλειτουργήσει;
Γιατί, αλήθεια, γίνεται λόγος στο νόμο για “σύσταση” και όχι “για επαναλειτουργία”;
Γιατί τόση ταλαιπωρία, γιατί τόσος χαμένος χρόνος; - Γιατί στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Ναυπλίου (που μετονομάστηκε σε Τμήμα Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πελοποννήσου) έγινε ρητή αλλαγή της έδρας στην Τρίπολη αντί του Ναυπλίου;
Γιατί οι υπάλληλοι πρέπει να ξεσπιτωθούν και να αγωνιούν τι μέλλει γενέσθαι, αφού όλα μπορούν να λειτουργούν κανονικά, όπως και πριν; Δηλαδή η Διοίκηση στο Ναύπλιο και οι ιατροδικαστικές πράξεις στο Νοσοκομείο της Κορίνθου; Ποιους διευκολύνει και ποια “ρουσφέτια” εξυπηρετούν τέτοιες αλλαγές; - Τι ”κόλλημα” έχουν πάθει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης με τις μετακινήσεις; Ποιος πληρώνει αυτά τα κόστη;
Στο ίδιο πνεύμα, ποιο είναι το νόημα στην ψήφιση του άρθρου 22 του νέου ν. 5232/2025 (ΦΕΚ. 163/Α/22.09.2025) στο οποίο προβλέπεται για υπηρεσιακές ανάγκες «μετακίνηση Ιατροδικαστών και νεκροτόμων σε άλλη Ιατροδικαστική Υπηρεσία»;
Και στην τελική, ποιο το νόημα της οργανικής θέσης; Δεν συνδέεται με το τόπο στον οποίο αφορά; Ή είναι καμουφλαρισμένη ευελιξία που μεταμορφώνει τους υπαλλήλους σε “τροχήλατες βαλίτσες”; - Υπήρχε λόγος να καταργηθεί η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αιγαίου (στη Σύρο) και να μεταφερθεί στη Β’ Διεύθυνση Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας στον Πειραιά;
Σκέφτηκε κανείς τι έχει γίνει με το προσωπικό και σ’ αυτήν την περίπτωση; Με το “έτσι θέλω» μετακινήθηκαν, αλλιώς η ποινή ήταν εξαναγκασμένη παραίτηση ή, μήπως, αναγκαστική απόλυση; - Υπέροχα “έργα και ημέρες”, τα οποία αποδεικνύουν ότι η Ιατροδικαστική Υπηρεσία του Κράτους νοσεί, και μάλιστα πολύ βαριά. Είναι ζήτημα ιδιοσυγκρασίας ή έχει πέσει σε “γιατρούς αλμπάνηδες”;
Θα φανεί, όπως όλα κάποτε βγαίνουν στο φως: οι ανεπάρκειες, οι παραλείψεις, οι εσκεμμένες ενέργειες… Ζήτημα χρόνου, μόνο που στο μεταξύ βασανίζονται άνθρωποι κι όχι αριθμοί του Μητρώου Δημοσίων Υπαλλήλων, εργαζόμενοι που αποδέχθηκαν τους όρους συνεργασίας με το Δημόσιο, το οποίο, όμως, δεν τηρεί τα υπεσχημένα του!
Η Δημόσια Διοίκηση δεν είναι το “μαγαζί του μπαμπά” ούτε τα “χωράφια της οικογένειας”, ούτε καν πεδίο ελεύθερης βολής να αλωνίζει όποιου του κάνει κέφι. Είναι το σπίτι των πολιτών της επικράτειας, υποκείμενα δικαίου και φορολογίας, που πρέπει να εξυπηρετούνται στο πλαίσιο μιας χρηστής και εξορθολογισμένης κοινωνικοπολιτικής οργάνωσης, την οποία αποδέχονται, εκχωρώντας αρμοδιότητες για ενέργειες προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
Οι Ιατροδικαστικές Υπηρεσίες “μαραίνονται” και μαζί τους οι υπάλληλοι.
Επωμίζονται δουλειά περισσοτέρων, πιέζονται, έχουν απογοητευτεί, έχουν αποθαρρυνθεί. Δεν υπάρχει ανθρώπινο πρόσωπο, δεν υπάρχει όραμα, ούτε ξεκάθαρος στόχος. Υπάρχει μια διαρκής απειλή, εκβιαστικές καταστάσεις, αφόρητες πιέσεις. Αυτή δεν είναι ανάπτυξη, είναι κατάντια. Πολύ κρίμα!
Καμία ανάπτυξη δεν έρχεται χωρίς σεβασμό στον άνθρωπο, στη ψυχή του και στην νοημοσύνη του! Διότι «Ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση» (André Breton).
Η Αντιπρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων Περιφερειακών Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών.
