Πολύ γρήγορα η «γαλάζια» διοίκηση του εργοστασιακού σωματείου Ναυπηγείων Σύρου ξέχασε τους αγώνες και έπιασε τη χλιδή, τα catering και τις δεξιώσεις με καλεσμένους από παπάδες και βουλευτές, μέχρι δημάρχους και δεν συμμαζεύεται.
Μάλιστα η έπαρση και η αλαζονεία έφτασε στο σημείο οι «επίσημοι» να κάθονται στα πρώτα τραπέζια και οι «εργάτες» όρθιοι, πίσω.
Οι «εγκέφαλοι» – εργατοπατέρες για να εξασφαλίσουν περισσότερα άτομα έβαλαν και κλήρους με… χρήμα, ζεστό χρήμα. Το που το βρήκαν τόσο χρήμα είναι άλλο ερώτημα. Αν αυτός είναι ο συνδικαλισμός της νέας εποχής ας μας πουν οι «γαλάζιοι» εργατοπατέρες της Σύρου σε τι διαφέρουν από τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΟΚΑΡΑΣ του ‘80… που τόσο πολύ απεχθάνονται.
Αγκαλιά με το «σύστημα», με ποτό και χορούς μέχρι πρωίας. Προκαλώντας σε καιρούς δύσκολους τους ντόπιους που υποφέρουν από την κρίση και την ανεργία. Να τους χαίρεται ο Μητροπολίτης τους που τόσο τους δόξαζε! Ο επενδυτής τους που θα πρέπει μάλλον είναι ο πιο χαρούμενος από την καπιταλιστική τους μετάλλαξη.Και οι πολιτικοί που νομιμοποιούν εργατοπατέρες σε πάρτυ χλιδής και αυτό-προβολής. Εκτός αν ισχύουν οι φήμες πως ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας του σωματείου προαλείφονται για πολιτικές καριέρες; Ή αν έχουν στο μυαλό τους επιχειρηματικά σχέδια εργολάβο-συνδικαλιστικής φύσης, ποιος ξέρει;
ΥΓ: Περιμένουμε με αγωνία αν στο επόμενο συνδικαλιστικό γκαλά στην Ερμούπολη θα υπάρχουν και σαμπάνιες… φυσικά για τους λίγους και εκλεκτούς της διοίκησης.
