Σταθερή αποκλιμάκωση, μαζικές αποπληρωμές GLF και στρατηγικός σχεδιασμός για πλήρη αυτονομία στις αγορές έως το 2035
Στα επίπεδα του 2009 αναμένεται να διαμορφωθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος το 2026, φτάνοντας τα 359 δισ. ευρώ ή 137,6% του ΑΕΠ, καταγράφοντας μείωση 7,8 ποσοστιαίων μονάδων έναντι του 2025. Η εξέλιξη αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς το 2010 – χρονιά ένταξης στο πρώτο μνημόνιο – ο δείκτης ανερχόταν στο 147,8% του ΑΕΠ. Η αποκλιμάκωση αντανακλά μια μακρά διαδικασία δημοσιονομικής σταθεροποίησης και ενεργής διαχείρισης του χρέους, η οποία επανέρχεται πλέον σε επίπεδα προ της δεκαετούς κρίσης.
Οι πρόωρες αποπληρωμές GLF αλλάζουν το χαρτοφυλάκιο χρέους
Καθοριστικό ρόλο στη μείωση του χρέους διαδραματίζουν οι νέες πρόωρες αποπληρωμές των ευρωπαϊκών δανείων του GLF, που αναμένονται τον Δεκέμβριο. Η διαδικασία αφορά 5,29 δισ. ευρώ με δάνεια που λήγουν μεταξύ 2033 και 2041. Προηγήθηκαν τρεις γύροι αποπληρωμών:
- 7,935 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο 2024
- 5,29 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο 2023
- 2,645 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο 2022
Πρόκειται για δάνεια του πρώτου μνημονίου, τα οποία αποτελούν το μεγαλύτερο βάρος του χαρτοφυλακίου λόγω κυμαινόμενου επιτοκίου και παρατεταμένης διάρκειας. Η επιδιωκόμενη στρατηγική στοχεύει σε ολοκλήρωση της αποπληρωμής έως το 2031, δηλαδή δέκα χρόνια νωρίτερα από την τυπική λήξη.
Η3: Ο σχεδιασμός του υπουργείου Οικονομικών
Στόχος η πλήρης αυτονομία και η μείωση του δανεισμού
Το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών επιδιώκει να αξιοποιήσει τη δημοσιονομική σταθερότητα και το ευνοϊκό κλίμα στις αγορές προκειμένου να στείλει σαφές μήνυμα αξιοπιστίας. Ο στρατηγικός στόχος είναι διπλός:
- Μείωση του χρέους ως απόλυτο μέγεθος
- Περαιτέρω πτώση του δείκτη χρέους/ΑΕΠ
Το υπουργείο επιδιώκει να δείξει ότι η χώρα δεν περιορίζεται σε κάλυψη υποχρεώσεων, αλλά ότι επιδιώκει ενεργή και αυτόνομη διαχείριση του χρέους, με προοπτική χαμηλότερου κόστους δανεισμού στο μέλλον.
Τα τέσσερα οφέλη των πρόωρων αποπληρωμών
Σύμφωνα με αξιωματούχους του υπουργείου, οι πρόωρες αποπληρωμές έχουν πολλαπλές θετικές επιδράσεις:
- Μείωση του κόστους τόκων και της συνολικής δαπάνης εξυπηρέτησης του χρέους.
- Ενίσχυση της αξιοπιστίας της χώρας απέναντι στις αγορές και τους οίκους αξιολόγησης.
- Περιορισμός των κινδύνων αναχρηματοδότησης, σε ένα διεθνές περιβάλλον μεταβλητότητας.
- Δημιουργία δημοσιονομικού χώρου λόγω μικρότερων πληρωμών τόκων στο μέλλον.
Τα οφέλη αυτά λειτουργούν συνδυαστικά, ενισχύοντας τη σταδιακή επιστροφή της χώρας σε καθεστώς πλήρους δημοσιονομικής ισχύος.
Ο στόχος για χρέος κάτω από 100% του ΑΕΠ έως το 2035
Με βάση τον σχεδιασμό του υπουργείου, το ελληνικό δημόσιο χρέος αναμένεται να υποχωρήσει κάτω από το 100% του ΑΕΠ έως το 2035, επιτυγχάνοντας μια ιστορική αλλαγή στην οικονομική εικόνα της χώρας.
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ εκτιμούν ότι το 2030 το χρέος θα βρίσκεται στο 125% του ΑΕΠ, ποσοστό χαμηλότερο από της Ιταλίας, εξέλιξη που – όπως τονίζουν παράγοντες του υπουργείου – αποτυπώνει την πρόοδο στη δημοσιονομική εξυγίανση και στην ενεργητική διαχείριση του χρέους.
