Κυνική παραδοχή των φόνων της αδερφής της, των δύο παιδιών της και της κόρης φίλης της – Ραγδαίες εξελίξεις στην υπόθεση
Σε μια συγκλονιστική τροπή που παγώνει την κοινή γνώμη, η 25χρονη Ειρήνη Μουρτζούκου ομολόγησε στις αρχές ότι βρίσκεται πίσω από τις δολοφονίες τεσσάρων παιδιών – δύο δικών της, ενός παιδιού φίλης της και της ανήλικης αδερφής της.
Η ομολογία της έρχεται να γκρεμίσει κάθε προηγούμενο ισχυρισμό αθωότητας, αφού μέχρι και πρόσφατα εμφανιζόταν στα τηλεοπτικά μέσα δηλώνοντας ότι είναι αδίκως στοχοποιημένη.
«Το μυαλό μου κλείδωνε» – Οι ψυχρές δηλώσεις που σοκάρουν
Μιλώντας στους αστυνομικούς με σοκαριστική κυνικότητα, η Μουρτζούκου παραδέχθηκε:
«Όταν τσακωνόμουν με τους δικούς μου, κλείδωνε το μυαλό μου», περιγράφοντας εκρήξεις βίας που κατέληγαν σε δολοφονικά χτυπήματα εις βάρος των ανυπεράσπιστων παιδιών.
Οι δηλώσεις της, όπως καταγράφηκαν στη διάρκεια των πολύωρων ανακρίσεων, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας. Η ίδια φέρεται να είπε:
«Θέλω να τα βγάλω από μέσα μου, δεν αντέχω άλλο», ξεσπώντας σε μια φάση εξομολόγησης που συγκλόνισε ακόμα και τους ψυχραιμότερους αξιωματικούς.
Αποκάλυψη για τη μικρή της αδερφή: «Κάτι με έπιανε, ήθελα να κάνω κακό»
Η πιο συγκλονιστική παραδοχή αφορά τη δολοφονία της ανήλικης αδερφής της, την οποία η ίδια η Μουρτζούκου χαρακτήρισε ως αποτέλεσμα εσωτερικών εκρήξεων και θυμού:
«Θόλωνε το μυαλό μου, με τη μάνα μου και τους συντρόφους που είχαν οι φίλες μου. Κάτι με έπιανε να κάνω κακό στα παιδιά», ομολόγησε, αποκαλύπτοντας έναν σκοτεινό εσωτερικό κόσμο γεμάτο βία και θυμό, με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις.
Έρευνες σε βάθος – Οι αρχές αναζητούν νέα στοιχεία για ενδεχόμενες συγκάλυψεις
Η αστυνομία ερευνά τώρα αν υπήρξαν ενδείξεις ή σήματα κινδύνου στο παρελθόν που αγνοήθηκαν, καθώς και το ενδεχόμενο συγκάλυψης από πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος της κατηγορούμενης.
Παράλληλα, εξετάζονται συμπεριφορές, συνθήκες διαβίωσης και ψυχική κατάσταση της Μουρτζούκου, σε μια προσπάθεια να διαμορφωθεί πλήρης εικόνα για την προσωπικότητα και τα κίνητρα της.
Η υπόθεση αυτή δεν είναι μόνο ποινική, αλλά και κοινωνική – φέρνοντας στο προσκήνιο ζητήματα ευθύνης, ελέγχου και σιωπής.