Του Γιώργου Λακόπουλου
Άναυδα έμειναν τα περισσότερα μέλη της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ ακούγοντας στην τελευταία συνεδρίαση την Άννα Διαμαντοπούλου να καταθέτει… δική της πλατφόρμα για την πορεία το κόμματος, αναιρώντας την ιδεολογική του ταυτότητα και τις πολιτικές θέσεις του. Υπερακοντίζοντας τον Ανδρουλάκη δείχνει προς σύμπραξη με τον Μητσοτάκη, ενώ ο Παύλος Γερουλάνος και ο Χάρης Δούκας την «έδειξαν” με τις ομιλίες τους ως ξένο σώμα.
Ανάμεσα σε εκθέσεις ιδεών για την επικράτηση Τράμπ, την κατάσταση στην Ευρώπη και το πολιτικό σκηνικό, απευθύνονταν σε ένα κόμμα που δεν γνωρίζει όπως ομολόγησε: «Είχα την ευκαιρία το τελευταίο διάστημα να γνωρίσω πολλά στελέχη της Κεντρικής Επιτροπής, των Νομαρχιακών Επιτροπών αλλά και υποψήφιους βουλευτές σε αρκετές περιφέρειες της χώρας».
Λογικό, αφού έφυγε από το ΠΑΣΟΚ για 12 χρόνια και το πετροβολούσε, δείχνοντας την προτίμηση της στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τις θέσεις του οποίου μεταφέρει τώρα στη Χαρ. Τρικούπη, στηρίζοντας τις επιδιώξεις του.
Μιλώντας για τα Τέμπη υιοθέτησε τις θέσεις και τη ρητορική του Πρωθυπουργού, κρίνοντας ως «μεγάλα ζητήματα» τα ίδια με τον Μητσοτάκη: «εκτροχιασμός του Κράτους – αδήριτη ανάγκη για αλήθεια και Δικαιοσύνη -επόμενη μέρα των σιδηροδρόμων”. Η ανάδειξη των κυβερνητικών μεθοδεύσεων που καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ δεν την απασχόλησε.
Για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό είπε- παρακάμπτοντας τη διατύπωση του Ανδρουλάκη «είναι ο «ενορχηστρωτής» -ότι «κατέπεσε ένα σημαντικό πλεονέκτημα που τον ευνόησε επανειλημμένα : αυτό της σωστής διαχείρισης κρίσεων. Μέχρι τώρα έκανε «σωστή διαχείριση» και τώρα του “ξέφυγε”. Απλώς «δεν είναι πλέον ο «τέλειος» διαχειριστής των κρίσεων”. Όπως ήταν ως τώρα δηλαδή;
Συμπληρώνοντας τη συνηγορία της τόνισε ότι το ζήτημα των Τεμπών «ενδυνάμωσε την έλλειψη εμπιστοσύνης δυστυχώς στο σύνολο του πολιτικού συστήματος». Χωρίς διακρίσεις. ΄Η όπως λέει ο Μητσοτακης «φταίμε όλοι ». Φτάνοντας ως τον… Χαρ. Τρικούπη.
«Δεν υπάρχει κανένα σοβαρό σχέδιο για τον σιδηρόδρομο, δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση για την ασφάλεια του, ενώ έχουν διατεθεί 4‰ του Ελλάδα 2.0 ελάχιστο ποσοστό σε σχέση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες που ο μέσος όρος είναι 10%». Πώς τον σακάτεψε έτσι…
Υποβάθμισε κραυγαλέα τις κυβερνητικές ευθύνες -και τις μεθοδεύσεις συγκάλυψης, αφού απλώς διαπιστώνει ότι η τραγωδία «αποδεικνύει όπως και οι υποκλοπές την έλλειψη διαφάνειας και λειτουργίας Κράτους δικαίου, μια διαχείριση που επιτρέπει το σενάριο της συγκάλυψης πράξεων και ευθυνών». Τόσο απλό. Χωρίς ονόματα και διευθύνεις.
Στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ μίλησε εμφατικά για την «ανάγκη κοινοβουλευτικών συνεργασιών όπου αυτό είναι ουσιαστικό και αναγκαίο για το εθνικό συμφέρον και όχι για το κομματικό». Δηλαδή συγκυβέρνηση με τον Μητσοτάκη -την οποία αποκλείει το ΠΑΣΟΚ- και πάντως λέξη για σύμπραξη με της άλλες δημοκρατικές δυνάμεις στα ζητήματα της συγκυρίας.
Επίσης κρίνει ότι απαιτείται «ιδεολογική ανασυγκρότηση» για την οποία προτείνει «να δουλέψουν πολλά μυαλά σε συνεργασία με το In social και το ΔΙΚΤΥΟ». Δηλαδή το επίσημο και αρμόδιο «θινκ τανκ » ΠΑΣΟΚ , με την – ιδιωτική -εταιρία της «Δίκτυο για μεταρρύθμιση» που ίδρυσε το 2013 και χρησιμοποιεί ακόμη και σήμερα για δράσεις της… παράλληλα με το ΠΑΣΟΚ.
Αντιμετωπίζοντας τη ΝΔ ως κόμμα του ιδίου ιδεολογικού και πολιτικού χώρου αναζητά απλώς «εργαλεία που θα δείξουν τις διαφορές μας». Ότι το ΠΑΣΟΚ ανήκει την προοδευτική παράταξη και η ΝΔ στη Δεξιά αποσιωπάται. Υπάρχει και ο Πισσαρίδης άλλωστε το αντικοινωνικό -κατά το ΠΑΣΟΚ- σχέδιο του οποίου την καλύπτει.
Δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μεγάλο κόμμα” και φωτογράφισε τον Ανδρουλάκη – ως κεντρικό υπεύθυνο για την αδυναμία του να ενισχυθεί: «Η μεγάλη ευθύνη και το βάρος φυσικά ανήκουν στον Πρόεδρο, αλλά καλό είναι ο καθένας και η καθεμιά μας να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί για να φέρουμε πάλι το ΠΑΣΟΚ στη πρώτη γραμμή».
Οι αναφορές της περιγράφουν ένα «φρόνιμο» κόμμα , συμπληρωματικό στη ΝΔ και εφεδρικό για την κυριαρχία Μητσοτάκη, μακριά από λαϊκές κινητοποιήσεις και χωρίς μετωπικές συγκρούσεις με τη Δεξιά και τον Νεομητσοτακισμό.
Πολιτικοί παρατηρητές συγκλίνουν ότι σ’ αυτή τη βάση επιχειρεί να διαμορφώσει όρους που θα της επιτρέψουν να υφαρπάξει το ΠΑΣΟΚ πριν τις επομενες εκλογές. Με την συνδρομή του δημοσκοπικού μηχανισμού που ελέγχει το «σύστημα Μητσοτάκη» και έχει χρησιμοποιήσει για παρεμβάσεις στο ΠΑΣΟΚ. Όπως με την ενίσχυση του Λοβέρδου και της ίδιας για την ηγεσία. Χωρίς αποτέλεσμα καθώς η βάση του ΠΑΣΟΚ ανθίσταται στην αλλοτρίωση του κόμματος.
Απέναντι σ’ αυτή την -έξω από τα δεδομένα του ΠΑΣΟΚ- πλατφόρμα βρέθηκαν ο Παύλος Γερουλάνος και ο Χάρη Δούκας. Ο πρώην υπουργός ξεκίνησε με την πολιτική της συνυποψήφιάς του στο υπουργείο Παιδείας :«Δεν χρειάζεται να είσαι διεθνολόγος, για να καταλάβεις τι σημαίνει να κλείνουν σχολεία στον βόρειο Έβρο» είπε κάνοντας νύξη ότι πρώτη έκανε «συγχωνεύσεις» και κατέληξε: «Αν και εμείς, γίνουμε σαν τη Νέα Δημοκρατία, δε θα μείνει τίποτα όρθιο».
Απέκρουσε την προοπτική στήριξης κυβέρνησης με τον Μητσοτάκη λέγοντας: «Η θέση του Προέδρου για αποκλεισμό συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία είναι απόλυτα ξεκάθαρη και σωστή» και το αιτιολόγησε πολιτικά: “Οι κρίσεις έχουν ονοματεπώνυμο: Κυριάκος Μητσοτάκης”.
Την έδειξε επίσης λέγοντας: «Η άποψη ότι εμείς μπορούμε να βάλουμε ένα ανθρώπινο πρόσωπο σε σκληρές του νεοφιλελεύθερες πολιτικές είναι βαθύτατα περιπλανημένη. Η Νέα Δημοκρατία και οι πολιτικές της είναι πολιτικές που δεν παντρεύονται με εμάς. Και δεν παρέλειψε να την απομονώσει στο θέμα των συνεργασιών: «Δική μας δουλειά τώρα, είναι να επιμένουμε στην αυτόνομή μας πορεία, στην αμφίπλευρη διεύρυνση στη βάση, στους προοδευτικούς ψηφοφόρους από τα αριστερά και το κέντρο μέχρι τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του Κυριάκου Μητσοτάκη».
Απέναντι στη πλατφόρμα της- με παράλληλες αιχμές για τον Ανδρουλάκη- τοποθετήθηκε και ο δήμαρχος Αθηναίων. Υιοθέτησε την προοπτική της πρόταση δυσπιστίας και τόνισε: «Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Μητσοτάκης κοστίζουν πολύ ακριβά στον τόπο. Παραδίδουν τα πάντα στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και στα καρτέλ, εντείνουν τις ανισότητες, δημιουργούν μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών, που βολεύεται με κουπόνια και ψεύτικες υποσχέσεις, αφήνουν ανεξέλεγκτη την ακρίβεια να πλήττει τα νοικοκυριά, δημιουργούν το μοντέλο της φθηνής εργασίας χωρίς δικαιώματα, στερούν τις δυνατότητες και ευκαιρίες από την νέα γενιά της πατρίδας μας. ΔΕΝ είμαστε η «καλύτερη εκδοχή της ΝΔ». Είμαστε ριζικά διαφορετικοί» συμπλήρωσε.
Ο Χάρης Δούκας είπε καθαρά: «Αν η Κυβέρνηση αποδέχεται με ευκολία τις προτάσεις σου ,σημαίνει ότι δεν έχεις εναλλακτική πολιτική, ότι κινδυνεύεις να βρεθείς στο ίδιο μήκος κύματος» και απορρίπτοντας τις θεωρίες της πρώην Επιτρόπου ανέδειξε: «Είναι ώρα επιτέλους να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε»- με «πολιτικές που ξεβολεύουν, που απειλούν την ολιγαρχία και δεν την χαϊδεύουν», ζητώντας «ευρύτερη σύνθεση προοδευτικών πολιτικών απέναντι στις συντηρητικές πολιτικές».
