Η κυβέρνηση Μητσοτάκη 2 έχει ξεπεράσει τον εαυτό της στο επικοινωνιακό επίπεδο. Τι αξύριστοι έβγαιναν στα κανάλια και φωτογραφίζονταν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, τι δηλώσεις για τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης κάνουν αριστερά και δεξιά, τι επισκέψεις στους ιπτάμενους της Πολεμικής Αεροπορίας για να δηλώσουν τη στήριξη στο τιτάνιο -πράγματι- έργο τους για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.
Η θλίψη τους δεν κρύβεται. Το αποκορύφωμα ήταν η εισήγηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο υπουργικό συμβούλιο, όπου με ύφος σοβαρότητας και προφανούς θλίψης για την καταστροφή που είναι σε εξέλιξη στη χώρα και -όπως προειδοποίησε- πιθανόν να συνεχιστεί όλο το καλοκαίρι. Πραγματικά, τον λυπηθήκαμε τον άνθρωπο.
Μέχρι που άρχισε να μιλάει για τα άλλα θέματα του συμβουλίου: την ψήφο των αποδήμων και το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας, που ψηφίζεται αύριο. Εκεί, ένα χαμόγελο ικανοποίησης για το έργο της κυβέρνησής του άστραψε στο πρόσωπό του. Δικαίως, θα λέγαμε. Έψαχνε από κάπου να πιαστεί και ο ίδιος και το υπόλοιπο υπουργικό συμβούλιο μέσα σε τόση καταστροφή.
Ή μήπως όχι; Οι φωτογραφίες πριν από την έναρξη του υπουργικού συμβουλίου δεν δείχνουν το ίδιο. Η κατάσταση θυμηδίας είναι εμφανής. Αλλά και πάλι τους καταλαβαίνουμε. Δεν είναι τα δικά τους σπίτια που χάνονται στις φλόγες, ούτε φέτος, ούτε πέρυσι, ούτε πρόπερσι. Εκείνοι θα κυβερνούν για τέσσερα χρόνια.
Επικοινωνιολόγους να αλλάξουν. Τουλάχιστον να βρουν κάποιον που θα τους συμβουλεύει να μην μπαίνουν στην αίθουσα οι φωτογράφοι πριν πάρουν όλοι το σωστό ύφος για την περίσταση. Στα Τέμπη το δούλεψαν καλύτερα το πράγμα.
