Σάλος έχει ξεσπάσει εδώ και καιρό με την είδηση ότι ο παρουσιαστής μικρών τοπικών καναλιών, Γιώργος Μελιγγώνης, αποτελεί την επιλογή του Δημάρχου Αθηναίων, Χάρη Δούκα για τη διεύθυνση στον ραδιοφωνικό σταθμό 9,84.
Ο Μελιγγώνης προέρχεται από τα κομματικά ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ και τελευταία έκανε εκπομπή στο Κόκκινο. εκτός από τα μικρά κανάλια στα οποία εργαζόταν.
Η πρόσληψή του από τον Χάρη Δούκα στη θέση του διευθυντή του δημοτικού ραδιοφώνου προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις, τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και στο ΠΑΣΟΚ που δεν βλέπουν θετικά την περίπτωσή του, όπως δεν βλέπουν, τελευταία, θετικά και τον Χάρη Δούκα ο οποίος δεν έχει κρύψει ότι μελλοντικά θα ασχοληθεί με την κεντρική πολιτική σκηνή και όλοι γνωρίζουν πως είτε θέλει να γίνει πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, είτε να ηγηθεί ενός σχήματος στην Κεντροαριστερά.
Πάντως από τον Μελιγγώνη υπήρχαν πολύ καλύτερες περιπτώσεις δημοσιογράφων που θα μπορούσαν να στελεχώσουν τον 9,84. Ωστόσο το παρασκήνιο είναι οργιώδες και τίποτα δεν μένει κρυφό.
Ωστόσο ο Χάρης Δούκας δείχνει να θέλει να “ψωνίσει” από όλα τα μαγαζιά. Για αυτόν ακριβώς το λόγο το βόλεμα του Μελιγγώνη έχει να κάνει περισσότερο με κριτήρια δημοσίων σχέσεων και όχι με δημοσιογραφικά κριτήρια γιατί σαφώς υπήρχαν πολύ καλύτεροι δημοσιογράφοι στην πιάτσα.
ΥΓ: ο Γιώργος Μελιγγώνης ανέβασε κι ένα σχετικό post χθες στο fb:
«Όσα χρόνια κι αν περάσουν, οι “Γιώργηδες στο Κόκκινο”, η εκπομπή μας με τον Γιώργο Τραπεζιώτη, θα έχουν ξεχωριστή θέση στην επαγγελματική μου πορεία -το γράφω με την “βεβαιότητα” των 21 χρόνων στο επάγγελμα. Συνεργασία από τις λίγες και χημεία μοναδική, παρά τις εκκωφαντικές διαφορές μας -ή μήπως, χάρη (και) σε αυτές;
Συν τοις άλλοις, αυτή η μιάμιση σεζόν, με όλες τις πυκνές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, όπως και η κοινή μας μοίρα να κάνουμε τρεις ώρες εκπομπή έχοντας μόλις 3-3,5 ώρες νυχτερινό ύπνο στην “πλάτη μας”, ήταν χρόνος συμπυκνωμένος. Ήταν σαν να έχουμε κάνει ραδιόφωνο 10 χρόνια μαζί. Δοκιμάστηκε και η χημεία μας και η φιλία μας και ό,τι εκπέμπαμε στα ερτζιανά (δεν γράφω “ραδιοφωνικό προϊόν”, γιατί το ραδιόφωνο είναι μαγεία, όχι βιοτεχνία ετοίμων ενδυμάτων). Τελοσπάντων, οι κύκλοι είναι για να κλείνουν. Και ο κύκλος των “Γιώργηδων στο Κόκκινο” έκλεισε, για λόγους αμιγώς επαγγελματικούς -και πέραν τούτου ουδέν, προσώρας. Όπως και να έχει, η συνεργασία μου με τον Γιώργο Τραπεζιώτη ήταν μοναδική και ανεπανάληπτη. Ή, μάλλον, τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, ας μείνουμε στο “μοναδική”. Ποιος ξέρει…
ΥΓ: Δεν ξέρω τί “έβλεπε” ο Lefteris Arvanitis όταν μάς το πρότεινε, αλλά το credit για την έμπνευση είναι όλο δικό του. Εμείς, εγώ και ο Γιώργος, αναλάβαμε τα υπόλοιπα. Και μάλλον τα πήγαμε καλά».
