Σε μία χρονική συγκυρία, στην οποία αναμένονται κρίσιμες αποφάσεις για το ύψος των επιτοκίων στην ευρωζώνη, η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt εστιάζει στον ρόλο των τραπεζών, αλλά και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (EKT) για τη σταθερότητα του ευρώ. Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «από τότε που ξέσπασε η δημοσιονομική κρίση τα κρατικά χρέη στην ευρωζώνη έχουν αυξηθεί από 6,7 τρισεκατομμύρια ευρώ το 2008 σε περισσότερα από 12 τρισεκατομμύρια σήμερα. (…) Με χρέος-ρεκόρ που φτάνει στην Ελλάδα το 202% του ΑΕΠ, στην Ιταλία το 154% και στην Πορτογαλία το 128%, οι χώρες αυτές δεν θα ήταν σε θέση να αναχρηματοδοτήσουν τις υποχρεώσεις τους χωρίς την υποστήριξη της ΕΚΤ. Μία μικρή, έστω, άνοδος των μακροπρόθεσμων επιτοκίων θα προκαλούσε σοβαρές δυσκολίες για τους υπουργούς Οικονομικών των χωρών αυτών».
Την ίδια στιγμή, η εφημερίδα Die Welt φιλοξενεί εκτιμήσεις του γερμανού οικονομολόγου Μπερντ Ράφελχισχεν, ο οποίος εντοπίζει ένα επιπλέον «κρυμμένο χρέος» στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης της Νότιας Ευρώπης. Όπως αναφέρει η εφημερίδα του Βερολίνου «βάση για τον υπολογισμό του κρυμμένου χρέους αποτελεί η έκθεση EU Ageing Report, την οποία δημοσιεύει ανά τρία χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε αυτήν υπολογίζεται η εξέλιξη των δαπανών για σύνταξη, περίθαλψη, υγεία και παιδεία σε όλα τα κράτη-μέλη ως το 2070, με βάση τη δημογραφική εξέλιξη. Συνεκτιμώνται όλες οι ρυθμίσεις που έχουν ήδη νομοθετηθεί, για παράδειγμα όσον αφορά το όριο συνταξιοδότησης, όχι όμως οι απλές εξαγγελίες. Προκαλεί έκπληξη το ότι οι χώρες της Νότιας Ευρώπης, εφόσον συνυπολογιστεί το κρυμμένο χρέος, βελτιώνουν τη θέση τους στην κατάταξη και μάλιστα η Ελλάδα σκαρφαλώνει από την τελευταία στην πρώτη θέση».
«Νέο νόμισμα το δολάριο στην Τουρκία»
Στον ρόλο των επιτοκίων στην εντεινόμενη οικονομική κρίση στην Τουρκία αναφέρεται η εφημερίδα Rheinische Post. Μετά από μία αναλυτική περιγραφή της ζοφερής καθημερινότητας, η ανταποκρίτρια της εφημερίδας τονίζει ότι «όποιος έχει ακόμη χρήματα, τα επενδύει σε χρυσό ή τα αλλάζει σε δολάρια, προκειμένου να διασφαλίσει τις οικονομίες του. Γι αυτό ο χρυσός έχει σκαρφαλώσει σε επίπεδα-ρεκόρ. Επιπλέον οι καταναλωτές έχουν κρύψει περίπου 240 δισεκατομμύρια λίρες- περισσότερα χρήματα από ποτέ- σε συνάλλαγμα, κάτω από το μαξιλάρι τους. Το δολάριο αναδεικνύεται στο πραγματικό νόμισμα της Τουρκίας, σε αυτό προσανατολίζονται όλοι. Η αντιπολίτευση και πολλοί ειδικοί θεωρούν υπεύθυνο τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Είναι πεπεισμένος ότι για να αντιμετωπίστεί ο πληθωρισμός πρέπει να πέσουν τα επιτόκια, ενώ οι περισσότεροι οικονομολόγοι συνιστούν το αντίθετο, ότι ο πληθωρισμός καταπολεμάται με την άνοδο των επιτοκίων».
Το «Όχι» του Σολτς στιςαποζημιώσεις
Στις δύσκολες σχέσεις Γερμανίας-Πολωνίας αναφέρεται η Süddeutsche Zeitung, με αφορμή την επίσκεψη του καγκελάριου Όλαφ Σολτς στην Πολωνία, αλλά και πρόσφατες αναφορές του «ισχυρού άνδρα» της Πολωνίας Γιάροσλαβ Κασίσνκι σε «Τέταρτο Ράιχ». Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Δύο κόσμοι συγκρούονται μεταξύ τους. Εκεί που ο Σολτς προσπαθούσε να αποκλιμακώσει την ένταση σε όλα τα μέτωπα, ο Κασίνσκι έβαζε πάλι λάδι στη φωτιά. Όμως σε αυτή την ανταλλαγή δηλώσεων ο Σολτς το παράκανε, όταν αντέκρουσε την πολωνική απαίτηση για πολεμικές επανορθώσεις, επισημαίνοντας την ευεργεσία της γερμανικής συνεισφοράς στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Για πολλούς Πολωνούς, αυτό επιβεβαιώνει την γερμανική υπεροψία που επικαλείται ο Κασίνσκι».
Διαμετρικά αντίθετη η εκτίμηση της εφημερίδας Die Welt: «Με ηρεμία και σύνεση ο Όλαφ Σολτς επισημαίνει ότι δεν υπάρχει νομική βάση για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων, καθώς μάλιστα η Πολωνία έχει παραιτηθεί τρεις φορές από τις αξιώσεις αυτές: το 1953 στη Συμφωνία του Λονδίνου, το 1970 στη Συνθήκη της Βαρσοβίας και το 1990, με τη Συνθήκη 2+4. Την ίδια στιγμή ο Σολτς διαβεβαιώνει τη Βαρσοβία, ότι η Γερμανία θα παραμείνει γενναιόδωρη στην οικονομική συνεισφορά της σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Περισσότερα δεν μπορεί να περιμένει αυτή η αντιγερμανική κυβέρνηση της Βαρσοβίας, που δεν χάνει αφορμή για αντιπαράθεση στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής».
