Με το ΠΑΣΟΚ ανεβασμένο στις δημοσκοπήσεις και μεγαλύτερη συμμετοχή στις εσωκομματικές εκλογές από τις προηγούμενες το ερώτημα είναι είναι πια αν ο Νίκος Ανδρουλάκης θα επανεκλεγεί ή ο Χάρης Δούκας θα κάνει την ανατροπή έχοντας καταφέρει να κερδίσει την δεύτερη θέση με δυσκολία από τον Παύλο Γερουλάνο.
Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Νίκος Ανδρουλάκης με ένα ποσοστό κάτω από 30% διεκδικεί εκ νέου την ηγεσία -και μπορεί να την κερδίσει, αν και το 65% στις δημοσκοπήσεις έχει δηλώσει πως θέλει άλλη ηγεσία. Και ο Χάρης Δούκας με 21% θέλει το ίδιο αν και ήρθε τέταρτος στις εκλογές μέσα στον ίδιο του δήμο.
Φαίνεται πως από τις εκλογές είναι όλοι ευχαριστημένοι -ακόμα και ο Παύλος Γερουλάνος που έχασε την δεύτερη θέση για λίγες εκατοντάδες ψήφων κι ήταν ο μόνος που αν περνούσε στον δεύτερο γύρο μπορούσε να κερδίσει τον Ανδρουλάκη.
Μένει να δούμε πόσοι από τους 300.000 ψηφοφόρων θα πάνε στον δεύτερο γύρο να ψηφίσουν τους δυο υποψήφιους μου μαζί με δυσκολία εκφράζουν λιγότερους από τους μισούς ή θα γυρίσουν στα… κόμματά τους.
Και μένει ακόμα αν αυτή η δημοσκοπική άνοδος οφειλόταν στον Νίκο Ανδρουλάκη ή αν στην συμμετοχή στις εκλογές για να… φύγει. Αν δηλαδή με νέο πρόεδρο τον ίδιο το ποσοστά στις δημοσκοπήσεις θα παραμείνουν στο 17% ή θα επιστρέψουν στο 13%.
Έχουμε κόμμα, ψάχνουμε πρόεδρο
Το να κάνεις εκλογές για να βγάλεις τον ίδιο πρόεδρο -που αμφισβητούν πέντε υποψήφιοι και το 70% της κομματικής βάσης- μοιάζει παράδοξο, όσο παράδοξο είναι να βγάλεις πρόεδρο κάποιον που δεν γνωρίζεις κι έχεις περάσει για κάποιον άλλο.
Περάσαμε καλά βέβαια -και με πολιτικό πολιτισμό- με την ιδέα πως το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει, αλλά με την τελική εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ πιθανόν να βρεθούμε στο ίδιο σημείο από όπου ξεκινήσαμε.
Πρόκειται για ένα κόμμα με τρακόσιες χιλιάδες φίλους-μέλη που πολλοί από αυτούς είχαν ψηφίσει άλλο κόμμα στις προηγούμενες εκλογές και μάλλον θα ψηφίσουν άλλο στις επόμενες είτε εκλεγεί ο Ανδρουλάκης, είτε ο Δούκας.
Το ΠΑΣΟΚ βγήκε από τις εκλογές ενωμένο, δυνατό, αλλά μάλλον δεν θα καταφέρει να βρει έναν ηγέτη με εκτόπισμα μεγαλύτερο από το κόμμα του. Προς τι τόση φασαρία, αν είναι να ξαναβγεί ο Ανδρουλάκης;
Πιθανόν οι εκλογές να είχαν ένα νόημα καθώς ο Χάρης Δούκας με την εκπληκτική νίκη στις δημοτικές εκλογές ανέτειλε ως ένα πολιτικό αστέρι που μάλλον έσβησε νωρίς.
Τα χαμηλά ποσοστά στον Δήμο Αθήνας -όπου ήρθε τέταρτος- δείχνουν πως οι ψηφοφόροι που τον ανέδειξαν σε δήμαρχο Αθηναίων -πέρα από κάθε προσδοκία- δείχνουν πως τον ψήφισαν επειδή δεν τον ήξεραν και τον πέρασαν για κάποιον άλλο.
Η παράταξη χρειάζεται κάποιον Δούκα, αλλά δεν είναι αυτός. Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει, αλλά στα ποσοστά ενός μικρού κόμματος με ένδοξο παρελθόν, αλλά αβέβαιο μέλλον.
Καθόλου πολιτική και πολύς “πολιτικός πολιτισμός”
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύθηκε, η Νέα Δημοκρατία έχασε πάνω από ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους και το ΠΑΣΟΚ δεν κέρδισε παρά μονάχα 3-4 μονάδες παρότι έφερε πίσω την Άννα Διαμαντοπούλου -έτοιμη να γίνει πρωθυπουργός όσο και η Νάντια Γιαννακοπούλου.
Το debate των υποψήφιων αρχηγών του ΠΑΣΟΚ έδειξε πως το πρόβλημα δεν είναι θέμα ηγεσίας, αλλά πολιτικής ταυτότητας και στρατηγικής ενός απο-κόμματος που αντί για ρήξη και σύγκρουση σε ένα πολιτικό αγώνα με έπαθλο την ιδεολογική ηγεμονία επιλέγει την μετριότητα του “πολιτικού πολιτισμού”.
Οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί έδειξαν στους τηλεθεατές άλμπουμ με φωτογραφίες από την παιδική τους ηλικία και την σταδιοδρομία τους με πρωτοφανή αυταρέσκεια, κοινότυπες “προτάσεις” για την υγεία και την παιδεία και προγράμματα σαν πλασιέ ασφαλιστικών εταιρειών για μια καλύτερη ζωή, το αύριο και την πατρίδα.
Ευχαριστημένοι από την υψηλή τηλεθέαση δεν πρόσεξαν πως οι περισσότεροι από όσους τους παρακολούθησαν όλο το τρίωρο ήταν ηλικιωμένοι άνω των εξήντα που θυμούνταν το ΠΑΣΟΚ, τον Ανδρέα, μπορεί και τον Πλαστήρα.
Οι νεότεροι δεν άντεξαν τόση πολύ επιτυχία, τόση μετριότητα, τόση πολλή “σοσιαλδημοκρατία” -που για όσους γνωρίζουν προκαλούσε απέχθεια στον Ανδρέα Παπανδρέου που είχε κάποτε για τη Νεολαία του ΠΑΣΟΚ: “Τι δεξιά νεολαία έχουμε!”.
Μένει όμως η “μεγάλη συμμετοχή” στις εκλογές, οι “άνθρωποι που στήθηκαν στις ουρές”, ο παππούς σε κάποια επαρχιακή πόλη που ντύθηκε στα πράσινα και πήγε να ψηφίσει. Και μένει να δούμε αν θα πάει αυτή την Κυριακή να ψηφίσει ποιος είναι πιο μέτριος για αρχηγός ή αν θα πάει στις εκλογές πάλι να ψηφίσει, αλλά μάλλον… άλλο κόμμα.
Τόση κομματική ευτυχία, τόση προσωπική γοητεία, τόση αυτοικανοποίηση και τελειότητα, τόσο “πολιτικό πολιτισμό”, τελικά τόση σοσιαλδημοκρατία δεν την αντέχει ούτε ο παππούς που ξέμεινε με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ και το ψηφίζει αφού δεν έχει πού αλλού να πάει.
Υ.Γ. Ανάμεσα στους ψηφοφόρους του κινήματος που επιστρέφει κάποιοι είδαν και την Εύα Καϊλή στο Ψυχικό να ψηφίζει. Άλλοι τον Γιώργο Κύρτσο να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Και κάποιος έγραψε στο Ίντερνετ: “Προσοχή υπάρχουν καταγγελίες ότι ανάμεσα στους ψηφοφόρους κυκλοφορούν και άτομα του ΠΑΣΟΚ”.
