Του Γιώργου Λακόπουλου
Αν είχαμε πάρει τοις μετρητοίς όσα έλεγε ο Πρωθυπουργός πριν από ένα χρόνο – και όσα έχει προσθέσει ο πρώην πιονέρος του Σημιτικού «εκσυγχρονισμού», που έχει διορίσει, εξωκοινοβουλευτικό, υπουργό Δικαιοσύνης – με το κλείσιμο του 2024, θα έκλεινε και η δικαστική εκκαθάριση της τραγωδίας των Τεμπών.
Συμβαίνει το αντίθετο. Οι κυβερνητικοί μηχανισμοί οργανώνουν την καθυστέρηση της δίκης, αγνοούν, ή αλλοιώνουν στοιχεία και συσκοτίζουν τις έρευνες. Προφανώς μέχρι να εκπνεύσει η λαϊκή οργή – που δεν πρόκειται – ώστε να ακολουθήσει «απονομή Δικαιοσύνης» – κατά το πρότυπο των υποκλοπών και της Novartis.
Άλλωστε τους υπευθύνους τους είχε αναγγείλει από τα πρώτα 24ωρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης: το «ανθρώπινο λάθος» – ενός σταθμάρχη και ενός, νεκρού, μηχανοδηγού -, η «νοοτροπία του κράτους» και «όλοι μας». Δηλαδή, κυρίως οι πάντες, πριν από αυτόν.
Ωστόσο, οι κυβερνητικές ελπίδες για ατιμωρησία αποδεικνύονται φρούδες. Εκτός από τη σκιά των 57 ανθρώπων που χάθηκαν άδικα και από το σθένος των συγγενών τους – με επικεφαλής την ακατάβλητη Μαρία Καρυστινού – να αποκαλυφθεί η αλήθεια, υπάρχουν και τα πραγματικά δεδομένα, που αποδεικνύονται ξεροκέφαλα: κάθε τόσο εμφανίζεται κάποιο στοιχείο που επιβαρύνει τη θέση των υπευθύνων της τραγωδίας.
Το τελευταίο είναι η μελέτη του ΕΜΠ, κατά την οποία υπήρξε ανάφλεξη «ύποπτου και παράνομου φορτίου, που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία». Το ίδιο συμπέραναν και άλλοι εμπειρογνώμονες. Αυτό το «μυστικό προσπαθεί να προστατεύσει η κυβέρνηση και η υπόθεση εξελίσσεται σε σκάνδαλο – μέσα στο σκάνδαλο.
Η μεθόδευση συγκάλυψης είναι αδίστακτη και φτάνει ως τη κατασκευή εσωτερικού αποδιοπομπαίου τράγου στο πρόσωπο του πρώην περιφερειάρχη. Ατυχώς ο Κώστας Αγοραστός όταν έπεσε προ ημερών θύμα χειροδικίας απείλησε με δικαστήρια συγκεκριμένη οικογένεια θυμάτων – παρ’ ότι έχει συναίσθηση ότι τον στοχοποίησε η κυβερνητική πρακτική.
Στην άλλη άκρη, η μεθόδευση έχει την προστασία του πρώην υπουργού Κώστα Αχ. Καραμανλή – καθ’ όλα υπόλογου για τις συνθήκες που οδήγησαν στην τραγωδία.
Προκλητικός και πολιτικά αναίσθητος, εμφανίσθηκε στη Βουλή ως «αθώος του αίματος». Η κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ μετατράπηκε σε λημέρι του και τον χειροκροτούσε όρθια – αρνούμενη την έρευνα που τον αφορά. Έκτοτε ο γόνος που σταδιοδρόμησε στο δημόσιο βίο ως υιός του πατρός – του οποίου την έδρα κληρονόμησε – παραμένει αποσυνάγωγος, αλλά και αμετανόητος.
Το έδειξε η εμπλοκή του σε απεχθείς εκδηλώσεις… υποστήριξής του, στη εκλογική του περιφέρεια. Στο κέντρο των Σερρών κάποιοι «αυθορμήτως προσελθόντες» έσπευσαν – κατά τις δημοσιογραφικές αναφορές – «να του σφίξουν το χέρι να τον συγχαρούν, να φωτογραφηθούν μαζί του, αποκαλώντας τον: λεβέντη».
«Δεν οργίζομαι μ΄ αυτόν πλέον, αλλά με όσους τον χειροκροτούν – ντροπή τους» ξέσπασε ο Ν. Πλακιάς, από το οικογενειακό τραπέζι του οποίου και αυτά τα Χριστούγεννα «λείπουν τρία πιάτα », όπως είπε.
Ο «Καραμανλής του Αχιλλέα» μπήκε στην πολιτική με την προστασία του οικογενειακού ονόματος. Έγινε υπουργός, ως προστατευόμενος του Μητσοτάκη – κόντρα στα ιερά και τα όσια της οικογένειάς του. Δεν θα λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη, χάρη στη προστασία της κοινοβουλευτικής αριθμητικής. Και τώρα καταφεύγει στην απάνθρωπη προστασία των ψηφοφόρων που χειραγωγεί.
Λεβεντιά δεν το λες…
