«Για τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Κ. Τσουκαλάς λέει ότι “είναι ηγέτης μακράς πνοής”.
Αγγελική Σπανού, Dnews.gr
Του Γιώργου Λακόπουλου
Δεδομένου ότι ο πορτ παρόλ ενός κόμματος μιλάει καθ’ υπαγόρευση του αφεντικού του, άσχημο καιρό διάλεξε ο Νίκος Ανδρουλάκης για να δηλώσει την «ηγετικότητά» του και τη «μακρά πνοή της». Όλοι γύρω του, ακόμη και οι υποστηρικτές του, ψιθυρίζουν ότι το καντήλι του σώνεται…
Τα περιστατικά των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι ο επανεκλεγείς πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ διανύει φάση αποσταθεροποίησης. Αυτό προβάλλεται όλο και πιο έντονα με φόντο τη δημοσκοπική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και την ανύπαρκτη «πρωθυπουργησιμότητα» του ιδίου. Αν και επιμένει όμως ότι θα αναδείξει «πρώτο» κόμμα του -και συνεπώς είναι εν αναμονή πρωθυπουργός, τα μαύρα σύννεφα πάνω από το κεφάλι του πυκνώνουν.
Έχουμε και λέμε: Κριτική από στελέχη για τη σύνθεση της πρότασης μομφής κατά του Μητσοτάκη. Η άκομψη απόρριψη της -έστω ανερμάτιστης- πρόσκλησης Φάμελλου για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Η αψυχολόγητη εμπλοκή σε δημόσιο καυγά με τον Νίκο Παππά που προκάλεσε ρήξη με τη Μπατζελή. Η καθ’ υπερβολή παραπομπή της στο Πειθαρχικό που τον έφερε στα μαχαίρια με τον Δούκα. Η αιμορραγία στελεχών και μονάδων στους πίνακες των δημοσκόπων.
Όλα μαζί συνθέτουν εσωκομματικό δράμα για τον ίδιο, που οδηγεί σε σταύρωση χωρίς Ανάσταση. Για λόγους κοινής λογικής όλοι στο ΠΑΣΟΚ συνειδητοποιούν ότι ο Ανδρουλάκης μπορεί να παραδώσει το κόμμα στην… τέταρτη θέση! Με απλά λόγια από το ένα λάθος στο άλλο προκύπτει ότι «δεν κάνει».
Τα εσωτερικά μέτωπα αλλάζουν
Πολλοί αποδίδουν την καταβαράθρωσή του ΠΑΣΟΚ στην … Άννα Διαμαντοπούλου και την ευθύνη στον Ανδρουλάκη που τη δέχθηκε ως υποψήφια και στη συνέχεια της έδωσε κεντρικό ρόλο.
Θεωρούν ότι στην ευρύτερη Δημοκρατική παράταξη η παρουσία της στη Χαρ. Τρικούπη, την οποία η ίδια είχε εγκαταλείψει πριν από 13 χρόνια εναντιούμενη στο ΠΑΣΟΚ- διαβάζεται ως νέο τεκμήριο συμπληρωματικότητας με το σύστημα Μητσοτάκη, που διακρίνει την περίοδο Ανδρουλάκη.
Με την ίδια οπτική όσοι από το ΠΑΣΟΚ προσβλέπουν σε συνεργασία με τον Μητσοτάκη την προτιμούν ως τη αυθεντική «εκπρόσωπο» του κλυδωνιζόμενου Πρωθυπουργού. Παρά την «καταναγκαστική» διευκόλυνσή του από Ανδρουλάκη- που του προσφέρει διαρκώς στην πράξη υπηρεσίες, παρά τις «επιθέσεις» στα λόγια.
Στην αναταραχή αυτής της περιόδου ο ελιγμός του Παύλου Γερουλάνου να αποδυναμώσει τη δυναμική παρέμβαση Δούκα -με την καταγγελία της παραποίησης δηλώσεων του- απομακρύνει την ενδεχομένη σύγκλισή του με τον δήμαρχο, που θα κόψει το δρόμο της Διαμαντοπούλου, όταν θα επιχειρήσει υφαρπαγή της προεδρίας από τον Ανδρουλάκη, με την υποβοήθηση δημοσκόπων και άλλων παραγόντων.
Τα εσωτερικά μέτωπα αλλάζουν πλέον. Απέναντι στην κυοφορούμενη αναμέτρηση Ανδρουλάκη- Διαμαντοπούλου με κριτήριο την ακαταλληλότητα να οδηγήσουν το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές- ως εν δυνάμει μετεκλογικό εταίρο του Μητσοτάκη- διαμορφώνεται η σύγκρουση Γερουλάνου- Δούκα με το ίδιο έπαθλο, αλλά με επιμονή στην αυτονομία του κόμματος και τον «αντιδεξιό» χαρακτήρα του εντός των ορίων της Δημοκρατικής Παράταξης.
Από αυτή την άποψη ε αθλητικούς όρους η εσωκομματική διαπάλη στο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στη φάση των… ημιτελικών. Ο νικητής του ενός θα αντιμετωπίσει τον νικητή του άλλου στον τελικό για την ηγεσία και την εκλογική μάχη.
Το πρόβλημα και για τις δυο πλευρές είναι ότι, όπως διακρίνουν έμπειροι παρατηρητές, ενισχύεται ο επερχόμενος κίνδυνος της διάσπασης. Θεωρείται αυτονόητο ότι οι χαμένοι στις δυο αναμετρήσεις, θα αναζητήσουν την έξοδο, προτού προλάβουν οι νικητές να τους εξοβελίσουν. Κανείς δεν μπορεί να μείνει στην ηγεσία χωρίς αμφισβητήσεις και οι όροι των διασπάσεων θα κριθούν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπου ο Ανδρουλάκης δεν φαίνεται να επηρεάζει περισσότερους από τους μισούς.
Σε κάθε περίπτωση στους επομένους μήνες το ΠΑΣΟΚ δεν θα περάσει σε φάση αναδιοργάνωσης, όπως ήλπιζαν πολλοί μετά τις πρόσφατες αρχαιρεσίες, αλλά σε εσωτερικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών- στο δρόμο προς το συνέδριο.
Οι τελικοί εσωκομματικοί συσχετισμοί
Οι πιο έμπειροι από το περιβάλλον Ανδρουλάκη συστήνουν ως καλύτερη λύση για τον ίδιο την απομάκρυνση της εξωκοινοβουλευτικής Διαμαντοπούλου προτού αποκτήσει ερείσματα στον κομματικό μηχανισμό, όπως επιχειρεί με προκλητικό τρόπο και με… αυτονομία! Εκ παραλλήλου προτείνουν να καλλιεργήσει στον Γερουλάνο την ιδέα …διαρχίας μέχρι τις εκλογές- με την δέσμευση της αμοιβαίας μετεκλογικής στήριξης, ανάλογα με τα αποτελέσματα.
Χωρίς την πρώην επίτροπο στις γραμμές του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρουλάκης θα πάει ως τις εκλογές και αν αποτύχει θα παραδώσει στον πρώην υπουργό Πολιτισμού που θα πάρει ρόλο αντιπροέδρου, αν οι επιδόσεις είναι ικανοποιητικές και εξασφαλιστεί η δεύτερη θέση.
Έτσι θα ανακοπούν οι επιδιώξεις του δημάρχου, που έχει πάντα την υποστήριξη του πρώην Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου. Ωστόσο από άλλη σκοπιά φίλοι του δημάρχου θεωρούν ότι αν μείνει μόνος απέναντι σε συμμαχίες των άλλων θα εξασφαλίσει καλύτερες προϋποθέσεις στη μετεκλογική περίοδο -για την οποία δεν προβλέπουν «καλύτερες μέρες» για το ΠΑΣΟΚ.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι τελικοί εσωκομματικοί συσχετισμοί θα προκύψουν από τον συνδυασμό εκλογικών επιδόσεων και… διασπάσεων που θεωρούν αναπότρεπτες. Ευλόγως αφού δεν μπορούν να χωρέσουν όλες οι φιλοδοξίες, στις χαμηλές πτήσεις στις οποίες φαίνεται να είναι καταδικασμένο το ΠΑΣΟΚ. Για τους ίδιους λόγους που το καταπονούν τις δυο τελευταίες δεκαετίες: έλλειψη ηγεσίας που να συνδυάζει προσωπική ακτινοβολία με πολιτική επάρκεια.
