Η Πυθία αποκαλύπτει
Αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Ένα από τα μέτωπα που είχε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, από το 2015 μέχρι το 2019, ήταν εκείνο με τους καναλάρχες της διαπλοκής. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με πρώτο βιολί τον πρώην υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκο Παππά, είχε επιχειρήσει να αλλάξει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο στη χώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτόν, αλλά και για άλλους, πολλούς λόγους, έγινε κάτι σαν σάκος του μποξ. Η διαπλοκή και τα ΜΜΕ των ολιγαρχών συνέτριψαν την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, συνέτριψαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Νίκος Παππάς μάλιστα καταδικάστηκε για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών.
Το 2019 είναι έτος ορόσημο. Η πρώτη συντριβή του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται στην κάλπη των Εθνικών Εκλογών και των Ευρωεκλογών. Και από τότε μέχρι σήμερα, εύκολα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει κάτι το οποίο αφορά στον χάρτη των ΜΜΕ στη χώρα. ΜΜΕ δεν είναι μόνο οι τηλεοπτικοί σταθμοί και τα ραδιόφωνα, είναι και οι εφημερίδες, και τα περιοδικά και οι ιστοσελίδες. Στα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδοσιακά, δεν είχε σοβαρά ερείσματα. Μετά ΚΑΙ τους τραγικούς χειρισμούς από τον Νίκο Παππά στο θέμα των τηλεοπτικών σταθμών που οδήγησαν στη διαμόρφωση ακόμη πιο εχθρικού περιβάλλοντος, στον χάρτης της εγχώριας διαπλοκής, για τον ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα πέτυχε κάτι που θα πρέπει να διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε μελλοντική Αριστερή ή Κεντροαριστερή ή προοδευτική ή δημοκρατική κυβέρνηση: Πέτυχε να ισχυροποιηθούν οι ολιγάρχες σε διάφορα επίπεδα, ο χάρτης τα ΜΜΕ να αναδιαμορφωθεί, οι δυνάμεις της διαπλοκής να αναδιαταχθούν και ο συσχετισμός να έχει γίνει αρνητικός τελικά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά το 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε απομείνει με κάποια “λιανοντούφεκα” στον χώρο του Τύπου και του internet, έχοντας απέναντί του για να αντιμετωπίσει ολόκληρες “επιλαρχίες” συστημικών ΜΜΕ και έναν πανίσχυρο μηχανισμό του συστήματος Μητσοτάκη που είχε παρατάξει πρωτοφανούς μεγέθους “δύναμη πυρός” στο πεδίο της επικοινωνιακής αντιπαράθεσης, ικανής να σκοτώσει τα οράματα της Πρώτης Φοράς Αριστεράς.
Ακόμη, όμως, και αυτά τα “λιανοντούφεκα” στον χώρα των ΜΜΕ που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 2019 και μετά, είτε αποδυναμώθηκαν, είτε εξαφανίστηκαν. Κάποιες ιστοσελίδες έκλεισαν ξαφνικά σε μία νύχτα. Κάποιες εφημερίδες, για τις οποίες άνθρωποι του Αλέξη Τσίπρα – και να φανταστείτε όσο ήταν πρωθυπουργός – αναζητούσαν εναγωνίως χρηματοδοτήσεις, έκλεισαν κι εκείνες. Κάποιες άλλες παρέμειναν ζωνταντές, αλλά αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση κάποιοι που τότε πλήρωναν, σήμερα ΔΕΝ πληρώνουν.
Από τότε μέχρι σήμερα έχουν συμβεί πολλά. Ένα από αυτά είναι το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργός, έχει συνθηκολογήσει με ένα τμήμα της διαπλοκής, με ένα τμήμα δηλαδή της οικονομικής ολιγαρχίας και της τραπεζοκρατίας, που τον είχε πολεμήσει με πρωτοφανή λύσσα, με λύσσα που παραπέμπει στην λειτουργία των αμερικανοκίνητων συστημάτων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στις χώρες-μπανανίες της Λατινικής Αμερικής.
Σήμερα, και ενώ ο Αλέξης Τσίπρας διαρρέει μέσω των κύκλων του και με μνημειώδη συνέπεια, ότι δεν ενδιαφέρεται – προς το παρόν τουλάχιστον – για επιστροφή στην κεντρική πολιτική σκηνή, και ενώ οι φήμες οργιάζουν και οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι συγκεκριμένα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και της τραπεζοκρατίας του στρώνουν “κόκκινο χαλί” ώστε να πατήσει επάνω διαβαίνοντας το δρόμο της επιστροφής στην κεντρική πολιτική σκηνή, πρέπει οι πάντες να αναρωτηθούν για ποιον λόγο κάποια ΜΜΕ “παίζουν” με σκληρό τρόπο “γραμμή Τσίπρα”.
Η απάντηση είναι η εξής: Μα, παράλληλα με το εν εξελίξει σχέδιο της διαπλοκής για ρευστοποίηση και διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και για εκλογή του Χάρη Δούκα στο ΠΑΣΟΚ, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη συγκρότηση του ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς, “κατασκευάζεται” το ανανεωμένο προφίλ του Αλέξη Τσίπρα, ώστε να ηγηθεί. Συγκεκριμένοι πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι διαμορφώνουν με προσοχή το προφίλ του “νέου Κώστα Σημίτη” που θα ενώσει την Κεντροαριστερά στην Ελλάδα. Εφόσον, βέβαια, δημιουργείται ο “νέος Κώστας Σημίτης” θα πρέπει να είμαστε όλοι βέβαιοι ότι “θεσμοθετείται” και ο ρόλος του “νέου αρχιερέα της διαπλοκής”.
Να λοιπόν, παραπάνω, κάποιοι καλοί λόγοι που έχουν κάνει τους αόρατους “παίχτες” των δομημένων συμφερόντων να έχουν ανοίξει τις κάνουλες και να χρηματοδοτούν κυρίως ιστοσελίδες που στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα.
Το κεντρικό ερώτημα, ωστόσο, παραμένει: Ποιος πληρώνει τα ΜΜΕ που στηρίζουν σήμερα τον Αλέξη Τσίπρα; Οι απαντήσεις προσεχώς…
