Μετά από σχεδόν μία δεκαετία κοινοβουλευτικής παρουσίας, ο βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας θέτει τέλος στην πολιτική του διαδρομή
Την απόφασή του να παραιτηθεί από τη θέση του βουλευτή γνωστοποίησε ο Διαμαντής Καραναστάσης, σηματοδοτώντας ένα ξεκάθαρο τέλος στη σχέση του με την ενεργό πολιτική. Σε δημόσια ανάρτησή του, ο ίδιος εξήγησε πως κλείνει ένας κύκλος σχεδόν δέκα ετών και πως πλέον επιστρέφει στον χώρο από τον οποίο ξεκίνησε: τον Πολιτισμό. «Επιστρέφω στον Πολιτισμό. Αν δεν έχεις χαρά δεν είσαι ούτε του καπνού σκιά», σημείωσε χαρακτηριστικά, περιγράφοντας με συναισθηματική ένταση το προσωπικό του κίνητρο.
Ο Καραναστάσης αναφέρθηκε σε όλα όσα έζησε στη Βουλή, κάνοντας έναν απολογισμό που περιέγραψε ως περίοδο «ακούραστης και πυρετώδους δημιουργίας». Όπως υπογράμμισε, ο λόγος που ασχολήθηκε με την πολιτική ήταν ένας: να υπηρετήσει το πεδίο στο οποίο αφιερώθηκε ολόκληρη η σταδιοδρομία του πριν την εκλογή του. Για τον ίδιο, ο Πολιτισμός δεν ήταν πολιτική ατζέντα αλλά στάση ζωής, την οποία –όπως υποστήριξε– προσπάθησε να εκφράσει σε κάθε στιγμή της κοινοβουλευτικής του παρουσίας.
Η θεματική που καθόρισε την πολιτική του πορεία
Στο εκτενές μήνυμά του, ο πρώην πλέον βουλευτής επανέλαβε ότι υπηρέτησε την πολιτική ακριβώς όπως αντιλαμβάνεται την Τέχνη: με συνέπεια, ενέργεια και επιμονή. Ανέφερε ότι μέσω κάθε πρότασης, ερώτησης και παρέμβασής του επιχειρούσε να υπερασπιστεί τον Πολιτισμό ως ζωντανό θεσμό και ως καθημερινή πρακτική. «Προσπάθησα για αυτόν με κάθε πρόταση που κατέθεσα… τον διεκδίκησα κάθε στιγμή», έγραψε, αποτυπώνοντας το προσωπικό του στοίχημα αυτά τα χρόνια.
Η αναφορά του Καραναστάση αυτή δεν λειτουργεί ως αυτοβιογραφικός επίλογος, αλλά ως εξήγηση της απόφασής του: η πολιτική, όπως σημείωσε, δεν μπορεί να υπηρετηθεί χωρίς εσωτερική χαρά και δημιουργικότητα. Και όταν αυτά χάνονται, τότε –σύμφωνα με τον ίδιο– είναι προτιμότερο να ζήσει κανείς ξανά στο περιβάλλον που τα γεννά.
Οι ευχαριστίες και η αναφορά στη Ζωή Κωνσταντοπούλου
Σημαντικό μέρος της ανάρτησης αφιερώθηκε στις ευχαριστίες. Ο Καραναστάσης μνημόνευσε συνεργάτες, κοινοβουλευτικό προσωπικό και ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα του σε όλη τη διάρκεια της θητείας του. Ωστόσο, ξεχώρισε ιδιαίτερα τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, την οποία περιέγραψε με τρόπο που φανερώνει στενή πολιτική και προσωπική σχέση.
Τη χαρακτήρισε «μοναδική γυναίκα με τεράστια καρδιά και λαμπερά μάτια», εκφράζοντας την εκτίμησή του για την εμπιστοσύνη και τη δημιουργική συνεργασία που μοιράστηκαν. Η αναφορά του στις «Πυρηνικές Εκρήξεις» –όπως ο ίδιος κατέγραψε τις πρωτοβουλίες που ανέλαβαν μαζί– φωτίζει το κλίμα έντασης, φαντασίας και έντονης εργασίας που χαρακτήρισε την κοινή τους πολιτική πορεία.
