Το ζήτημα της διαγραφής από τον ΣΥΡΙΖΑ των συμμετεχόντων στην «ομπρέλα» θέτει επί τάπητος ο Νίκος Καρανίκας, κάτι που κανείς άλλος δεν έχει μέχρι στιγμής επιχειρήσει, συμπεριλαμβάνοντας μάλιστα το όνομα του Νίκου Φίλη στα πρόσωπα που πρέπει να φύγουν από το κόμμα της αντιπολίτευσης.
Με αφορμή τις εσωκομματικές επιθέσεις στον Στέφανο Κασσελάκη, ο τέως σύμβουλος του πρώην Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, αναρτά την άποψή του για τις κινήσεις που θεωρεί σωστές για το κόμμα του και τον «κομματικό συλλογικό βίο».
Αναφέρει συγκεκριμένα ότι τα «μειοψηφικά» στελέχη της «Ομπρέλας» θα «έπρεπε να παραπεμφθούν για διαγραφή» από τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς «θίγουν την αξιοπρέπεια του προέδρου Στέφανου Κασσελάκη».
Ολόκληρη η ανάρτηση του Νίκου Καρανίκα στο facebook:
Δημοκρατία ή Φράξιες;
Ενότητα ή διάσπαση;
(σε 2’ της ώρας)
Τα στελέχη μειοψηφίας, της γνωστής φράξιας «Ομπρέλα-53» κάνουν αντιπολίτευση στο σύντροφό πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ χρησιμοποιώντας συκοφαντίες και ανιστόρητους πολιτικούς χαρακτηρισμούς (Τραμπισμός, Μπάιντεν, Μπεπε Γκρίλο), αντί να μελετήσουν & να καταλάβουν τι σημαίνει μεταπολιτική και μεταμοντέρνα κοινωνία.
Το κάνουν για να πείσουν τα μέλη που έχουν συνηθίσει την καθοδήγηση του ινστρούκτορα όπως ακριβώς είχαν μάθει επί Τσαουσέσκο, Μπρέζνιεφ και Αντρόποφ της ΕΣΣΔ. Δίχως έρευνα αλλά με πίστη.
Αν λειτουργούσε το καταστατικό, τότε θα έπρεπε να έχουν παραπεμφθεί τα στελέχη αυτά για διαγραφή καθώς αυτά που λένε όπως και οι δηλώσεις του Φίλη ότι ο σύντροφος Κασσελάκης ήταν μέλος της ΝΔ δεν είναι πολιτικές απόψεις. Συκοφάντες.
Μας – Κοροϊδεύουν με ευγενικό τρόπο αποφεύγοντας τις λαϊκές βρισιές, αλλά χρησιμοποιούν συκοφαντίες και ψέματα που σκοπό έχουν να θίξουν την αξιοπρέπεια του προέδρου Στέφανος Κασσελάκης – Stefanos Kasselakis και κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό και οφείλουν να απομακρυνθούν από τον συλλογικό βίο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Δεν θα βάλω στην ίδια κατηγορία οπαδούς, φίλους, τρολ και απλά μέλη του ΣυΡιζΑ, αλλά θα εστιάσω σε πρώην υπουργούς, πρώην και νυν βουλευτές και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας, δηλαδή ηγεσία.
Η Διαγραφή είναι άρθρο του καταστατικού για να υπερασπιστεί τον κομματικό συλλογικό βίο και έχει ψηφιστεί από όλο το κόμμα όπως και από τα ίδια τα στελέχη που το παραβιάζουν.
Έγινε συνδιάσκεψη πανελλαδική με δική της οργανωτική δομή, παράλληλη του κόμματος και με μοναδικό θέμα τα οργανωτικά του κόμματος και τη δημόσια απαξίωση του προέδρου και αυτό αποτελεί πράξη φραξιονιστική, αντικαταστατική, αντικομματική και δεν την δέχεται καμία Αριστερά.
Διαγραφή λέει το καταστατικό.
Ο Φίλης και η φράξια που αποτελείται από τα γνωστά στελέχη υπονόμευσης της πολιτικής του Αλέξη Τσίπρα, έχουν χαράξει την στρατηγική τους από τότε που ήταν προεδρος ο Αλέξης Τσιπρας και αυτή η συμπεριφορά δεν χωράει στον Συριζαπς και ας κρύβονται πίσω από την κουρτίνα της αστικής ευγένειας.
Η διάσπαση έχει γίνει ουσιαστικά με πρωτοβουλία της Φράξιας «Ομπρέλα -53» που οργανώνει πανελλαδικές συνδιασκέψεις και γι αυτό δεν χρειάζεται να υποκρινόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ είναι ένα ενιαίο κόμμα.
Ο κόσμος δεν είναι χαζός όπως πιστεύει η «Ομπρέλα -53».
Ο κόσμος δεν έχει κανέναν λόγο να ανταποκρίνεται στις φιλοδοξίες και τις αδυναμίες των ιερών αγελάδων και των βαρόνων της Αριστεράς.
Όσες και όσοι επικαλούνται την σκληρή δομή και αυτοαποκαλούνται ως «σοβαρά άτομα», τότε συμφωνούν μαζί μου για το ζήτημα της διαγραφής – τους.
Η αριστερά δεν είναι το αποκούμπι φραξιωνιστών, ούτε η παιδική χαρά των αριστεριστών που θέλει να παίζει στα έδρανα της αντιπολίτευσης αποφεύγοντας την κυβερνητική ευθύνη προτιμώντας να κάνει προσωπικές σχέσεις στους διαδρόμους του κόμματος, τα μπαρ και τις ταβέρνες, για να κλαίνε και να υποκλίνονται στα φετίχ του αγώνα και των αναχρονιστικών τοτέμ.
Αριστερά σημαίνει διεκδίκηση της κυβέρνησης, της εξουσίας, για την υπεράσπιση του κοινού καλού και αγώνες στο πλάι του λαού.
Αριστερά δεν είναι η αυτοαναφορικότητα και ο κόσμος των συναισθημάτων που αλλοιώνει την λογική, αλλά η πολιτική για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς προς όφελος όλης της κοινωνίας και όχι μιας Ελίτ.
Ο κύκλος της υπονόμευσης πρέπει να κλείσει άμεσα.
Τόση αναξιοπιστία, υπονόμευση και αντικομματικότητα δεν ταιριάζει σε καμία δημοκρατική αριστερά, σε κανέναν υγιή πολιτικό οργανισμό και κανένα πρόσχημα δεν δικαιολογεί κάτι τέτοιο.
Η ακρίβεια, η φτώχεια και η ανασφάλεια δεν περιμένουν κανένα κόκκινο κάστρο με τους ιππότες του ιερού χαμένου δισκοπότηρου.
