Ο Αλέξης Τσίπρας μεθοδεύει την επιστροφή του με νέο κόμμα, καίγοντας ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ και χαρίζοντας πολιτικό πλεονέκτημα στον Κυριάκο Μητσοτάκη
Η Πυθία αποκαλύπτει
Η εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, παραμονές της ομιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, δεν είναι απλή πολιτική σύμπτωση. Είναι μια μεθοδευμένη κίνηση προσωπικής προβολής, που αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι ο πρώην πρωθυπουργός βάζει τις φιλοδοξίες του πάνω από το συλλογικό συμφέρον της αντιπολίτευσης.
Ο Τσίπρας εμφανίζεται έτοιμος να παρουσιάσει ένα περίγραμμα «νέων θέσεων», που όλοι γνωρίζουν ότι είναι το προοίμιο ίδρυσης δικού του κόμματος. Αντί να αφήσει χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ να ανασάνει και στο ΠΑΣΟΚ να χαράξει πορεία, επιλέγει να τινάξει στον αέρα το αντιπολιτευτικό μέτωπο για να ξαναβρεθεί στο προσκήνιο.
Αυτή η στάση δεν είναι μόνο πολιτικά ανεύθυνη· είναι και επικίνδυνη. Γιατί στην πραγματικότητα ο Τσίπρας λειτουργεί ως ο καλύτερος χορηγός της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στη Νέα Δημοκρατία τρίβουν τα χέρια τους με την προοπτική ενός «κόμματος Τσίπρα»: γνωρίζουν ότι η βάση τους θα συσπειρωθεί, ενώ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα καταρρεύσουν σε εσωτερικές έριδες και απογοήτευση ψηφοφόρων.
Στην Κουμουνδούρου επικρατεί νευρική κρίση. Στελέχη καταγγέλλουν ότι τα περί «βιβλίου» τον Νοέμβριο είναι καπνός για να κρύψει τα πραγματικά του σχέδια. «Αν δεν ετοιμάζει κόμμα, γιατί περιοδείες σε 12 νομούς; Γιατί δεν διαψεύδει τίποτα;», ρωτούν εύλογα. Ο λόγος είναι προφανής: ο Τσίπρας δεν παραιτήθηκε ποτέ από την καρέκλα της εξουσίας.
Το αποτέλεσμα όμως είναι καταστροφικό. Με την κίνηση του στη Θεσσαλονίκη, καίει τον Σωκράτη Φάμελλο και γελοιοποιεί κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα υποβαθμίζει και τον Νίκο Ανδρουλάκη, δείχνοντας πως αδιαφορεί πλήρως για την προοπτική μιας ισχυρής προοδευτικής αντιπολίτευσης.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταντήσει ο «χρήσιμος ηλίθιος» του συστήματος. Ο άνθρωπος που αντί να χτίσει, γκρεμίζει. Αν τελικά προχωρήσει στη δημιουργία κόμματος, δεν θα αφήσει πίσω του τίποτα άλλο παρά ερείπια: έναν ΣΥΡΙΖΑ διαλυμένο, ένα ΠΑΣΟΚ ακρωτηριασμένο και μια αντιπολίτευση ανίκανη να σταθεί απέναντι στην κυβέρνηση.
Η Ιστορία δεν θα τον θυμάται ως τον «ηγέτη της Αριστεράς» αλλά ως τον τυχοδιώκτη που, για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία του, υπηρέτησε άθελά του τον Κυριάκο Μητσοτάκη και οδήγησε την προοδευτική παράταξη στη διάλυση.
