Ο πρώην πρωθυπουργός φαίνεται να εγκλωβίζεται στις ίδιες του τις αντιφάσεις, καθώς οι αποκαλύψεις για τις σχέσεις του με τον Νίκο Παππά και οι επιθέσεις στον Κώστα Βαξεβάνη εκθέτουν τις ασυνέπειες της πολιτικής του στάσης
Η Πυθία αποκαλύπτει
Τα όσα συμβαίνουν γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα τις τελευταίες ημέρες μοιάζουν να επιβεβαιώνουν αυτό που αρκετοί πολιτικοί παρατηρητές ψιθύριζαν εδώ και καιρό: ότι η επιστροφή του στην πρώτη γραμμή περισσότερο εξυπηρετεί το Μέγαρο Μαξίμου παρά δυσκολεύει την κυβέρνηση.
Η υπόθεση με τα εξώδικα κατά του Κώστα Βαξεβάνη, ενός δημοσιογράφου που άλλοτε υπερασπιζόταν δημόσια, αποκαλύπτει το εσωτερικό χάος που επικρατεί στον κύκλο του πρώην πρωθυπουργού. Όπως μου είπε παλιός συνοδοιπόρος του, «ο Αλέξης έχει αποφασίσει να τσακωθεί με όσους δεν πρόλαβε να τσακωθεί όσο ήταν στην εξουσία».
Η αντιφατική του στάση απέναντι στον Νίκο Παππά είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της σύγχυσης. Στο υπό έκδοση βιβλίο του, ο Τσίπρας εμφανίζεται να ρίχνει ευθύνες στον πρώην υπουργό για τους χειρισμούς στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Μόνο που στον πρόλογο του βιβλίου “ΜΜΕ την άδειά σας” του ίδιου του Νίκου Παππά, υπέγραφε εγκώμιο για τον διαγωνισμό του 2016, κάνοντας λόγο για «διαφάνεια», «νομιμότητα» και «κρυστάλλινους όρους».
Η αντίφαση είναι προφανής. Ο ίδιος άνθρωπος που τότε αποθέωνε τον “νόμο Παππά” για τη ρήξη με τη διαπλοκή, τώρα τον καταγγέλλει για λάθη και κακοχειρισμούς. Και κάπως έτσι, όπως παραδέχονται ακόμη και πρώην συνεργάτες του, ο Τσίπρας δεν αποδομεί τον Παππά — αποδομεί τον ίδιο του τον εαυτό.
Αντί να επιστρέψει ως ενοποιητικός παράγοντας της Κεντροαριστεράς, ο πρώην πρωθυπουργός ξύνει παλιές πληγές, ανασύρει αντιπαλότητες και προσφέρει πολιτικό οξυγόνο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ίσως τελικά να είχε δίκιο εκείνος ο φίλος του που είπε πως, με το βιβλίο του, «θα προλάβει να μαλώσει με όλους όσους δεν πρόλαβε όσο κυβερνούσε».
Ορίστε τι έγραφε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Τσίπρας το 2023:
«Ο διαγωνισμός του 2016, που επίσης βρέθηκε στο στόχαστρο όσων κρατούσαν ισχυρή γραμμή άμυνας υπέρ της ανομίας, σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε υπό αυστηρές συνθήκες διαφάνειας και με απαρέγκλιτη τήρηση της νομιμότητας και των αρχών της ισότητας και του κράτους δικαίου. Ουδείς πλέον αμφισβητεί τους κρυστάλλινους όρους του ή την άψογη διεξαγωγή του»
