Του Θανάση Καρτερού
Και ξαφνικά μας προέκυψε ο Σταν. Επικοινωνιολόγος παγκοσμίου φήμης, αστρονομικής αμοιβής, υψηλής τέχνης και αμερικανικής προελεύσεως. Που έτρεξε, λένε, τις καμπάνιες του Κλίντον, του Μπλερ, και άλλων VIP και λουξ και βάλε. Έναντι αμοιβής, φυσικά, δεν είναι ΜΚΟ η εταιρεία του ούτε ακτιβιστής ο ίδιος. Εδώ όμως, όλα κι όλα, ήρθε δωρεάν, ως φίλος του Μητσοτάκη. Να δει τον φίλο του, όπως μας διευκρίνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Δεν πληρώνεται ευρώ τσακιστό, όπως πάλι μας ξεκαθάρισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ως φίλος ήταν επίσης στην ομάδα του Μητσοτάκη που ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη για τη ΔΕΘ. Επ’ αυτού δεν χρειάστηκε να πει και να διευκρινίσει τίποτε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ηλίου φαεινότερο.
Ευτυχώς δηλαδή, γιατί προς στιγμήν υπήρξε μια κάποια αναρώτηση και η συνακόλουθη καχυποψία. Πώς πληρώνει τον πανάκριβο Αμερικάνο η Ν.Δ. που χρωστάει 350 εκατομμύρια; Κι αν τον πληρώνει ο Μητσοτάκης από την τσέπη του, πώς τα φέρνει βόλτα, αφού είναι κι αυτός καταχρεωμένος; Και έτσι είχαν αρχίσει οι κακόβουλες φήμες ότι κάποιος μεγιστάνας τα σκάει στον Σταν, πράμα που ακόμα και στην Ελλάδα του Μητσοτάκη εξακολουθεί να είναι κακούργημα. Αν είναι όμως τζάμπα, χαλάλι του. Αν δώσει και καμιά δωρεάν συμβουλή στον πρωθυπουργό, όπως να μην κουνάει σπασμωδικά τα χέρια του όταν μιλάει -με τα μάτια κομμάτι δύσκολο αυτό-, ή τον διαφωτίσει για τη σχέση που έχουν οι γαλοπούλες με τα Χριστούγεννα, δεν υπάρχει πρόβλημα.
Από μια άποψη μάλιστα θα κερδίσει ο πολιτικός μας πολιτισμός, αν αξιοποιήσουμε δημιουργικά την πείρα και τις γνώσεις του. Δεν είναι μικρό πράγμα να γράφει το επιτελείο όχι μόνο τις απαντήσεις αλλά και τις ερωτήσεις μιας συνέντευξης Τύπου του Μητσοτάκη. Ή να καθορίζει το επιτελείο ποιος θα έχει την τιμή να απευθύνει ερώτηση και ποιον θα τον φάει το σκοτάδι. Και όλα αυτά θα ήταν κάπως συμβατικά και συνήθη στο καθεστώς Μητσοτάκη, αν δεν είχαμε το δείγμα δωρεάν του γέρου καβαλάρη, που δηλώνει Ντάλτον, και όλως τυχαίως συναντά τον διερχόμενο πρωθυπουργό και πιάνει κουβέντα μαζί του. Την οποία καταγράφει κάποια κάμερα που όλως τυχαίως βρέθηκε εκεί. Για να επιβεβαιωθεί έτσι ότι γίναμε επιτέλους με τον Σταν Ελλαδιστάν.
