Η φράση-σύμβολο του Κωνσταντίνου Ζούλα έμεινε κενή περιεχομένου – Η πραγματικότητα της τηλεθέασης διαλύει το αφήγημα «θεσμικής πειθαρχίας» και φέρνει τον σταθμό στα όριά του
Όταν ο Κωνσταντίνος Ζούλας ανέλαβε τον ΣΚΑΪ με τη δήλωση-μανιφέστο «θα επαναφέρω τον σταθμό στις εργοστασιακές ρυθμίσεις», πολλοί τη θεώρησαν ως μήνυμα συνέπειας, επαναφοράς της παλιάς ταυτότητας και ελέγχου της χαοτικής καθημερινότητας ενός καναλιού σε κρίση. Στην πράξη όμως, σύμφωνα με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Σόνιας Χαϊμαντά στο mononews.gr το μόνο που επανήλθε ήταν η… απορρύθμιση.
Η δήλωση αυτή, ρομαντική αλλά και με τεχνοκρατικό ενθουσιασμό, εξέπεμπε σιγουριά και πίστη σε μια καθαρή, θεσμικά οργανωμένη τηλεοπτική δομή. Όμως η καθημερινότητα της ιδιωτικής τηλεόρασης, με την αμείλικτη πίεση των μεριδίων, του prime time και της εμπορικής αξίας, αποδείχθηκε ισχυρότερη από τα αφηγήματα.
Η πραγματικότητα έδειξε πως δεν αρκούν οι «εργοστασιακές ρυθμίσεις» όταν ο ίδιος ο σταθμός μοιάζει να έχει απολέσει τον πυρήνα του: την ταυτότητα, τη συνοχή και τη στρατηγική του στόχευση.
Κύμα αποχωρήσεων και εσωτερική αποσταθεροποίηση
Το τελευταίο εξάμηνο, ο ΣΚΑΪ πέρασε από μια περίοδο έντονης διοικητικής αστάθειας. Η αποχώρηση του Γιάννη Αδαμίδη –διευθυντή Ειδήσεων και στρατηγικού προσώπου του ενημερωτικού τομέα– προκάλεσε αίσθηση. Η μετακίνησή του στον Όμιλο Alter Ego ερμηνεύτηκε από πολλούς ως ένδειξη ρήγματος στην ιεραρχία και ασυμφωνίας με την ηγεσία.
Λίγο αργότερα, ο Γιάννης Σφακιανάκης, εμπορικός διευθυντής με 16 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας και θεμελιωτής της εμπορικής φυσιογνωμίας του σταθμού, αποχαιρέτησε, κλείνοντας έναν σταθερό κύκλο που κανείς δεν περίμενε να σπάσει τόσο «αθόρυβα».
Ταυτόχρονα, ο Βασίλης Παπαδρόσος –Γενικός Διευθυντής Ειδήσεων και Ενημέρωσης– βρίσκεται σε λειτουργική «έξοδο κινδύνου». Αν και τυπικά παραμένει στη θέση του, το κλίμα δεν θυμίζει σε τίποτα τη δημιουργική συνεννόηση του παρελθόντος. Η προσέγγισή του δείχνει να απέχει από τη νέα στρατηγική του σταθμού, και η επικοινωνία του με τη διοίκηση είναι αποσπασματική, σχεδόν διακοπτόμενη.
Κατεδάφιση της ενημερωτικής ταυτότητας
Το ιστορικό ενημερωτικό τμήμα του ΣΚΑΪ, άλλοτε «ραχοκοκαλιά» του καναλιού και σημείο αναφοράς για το κοινό, εισέρχεται σε περίοδο πλήρους αποδόμησης και ανασχηματισμού.
Το δίδυμο Δημήτρης Οικονόμου – Άκης Παυλόπουλος αξιολογείται εκ νέου. Ο Οικονόμου θεωρείται ακόμα «συνδετικός κρίκος» με την παραδοσιακή βάση του κοινού και πιθανώς να διατηρηθεί. Αντιθέτως, η παρουσία του Παυλόπουλου φαίνεται ρευστή, χωρίς ορατό σχεδιασμό για ανανέωση συνεργασίας.
Οι Άρης Πορτοσάλτε και Βαγγέλης Παπαδημητρίου έχουν περιοριστεί σημαντικά. Ο πρώτος, λόγω της ταύτισής του με την κυβερνητική γραμμή, εμφανίζεται μόνο στο ραδιόφωνο και σποραδικά στην τηλεόραση. Ο δεύτερος, που είχε αναλάβει την πολιτική κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ, έχει εξαφανιστεί πλήρως από το τηλεοπτικό προσκήνιο – γεγονός με σαφές πολιτικό και συμβολικό περιεχόμενο.
Η εκπομπή Live You με Πορτοσάλτε και Μαρία Αναστασοπούλου οδεύει προς διακοπή. Η ίδια η Αναστασοπούλου βρίσκεται πλέον σε «επιχειρησιακή εφεδρεία», εν αναμονή νέου ρόλου, σε ένα περιβάλλον όπου τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο.
Αποσπασματική ψυχαγωγία και αμήχανη στρατηγική
Στο μέτωπο της ψυχαγωγίας, η εικόνα είναι εξίσου ασαφής. Η Άλκηστις Μαραγκουδάκη, Διευθύντρια Περιεχομένου, παραμένει βασικός πυλώνας, ωστόσο η γενική εικόνα παραπέμπει σε αποσπασματικές επιλογές χωρίς σαφές αφήγημα.
Το Big Brother, παρά την επένδυση σε ανθρώπινο και οικονομικό κεφάλαιο, παραπαίει. Αντιθέτως, το The Voice διατηρεί ανθεκτικότητα, αλλά μοιάζει πλέον με «σχεδία σωτηρίας», όχι με οργανικό στοιχείο στρατηγικής.
Η συνεργασία με τον Φάνη Λαμπρόπουλο για νέα late night εκπομπή ερμηνεύεται περισσότερο ως εσωτερική «ψυχολογική ανάσα» για την ομάδα προγράμματος, παρά ως επένδυση σε νέα κοινά.
Ακόμη και η ποιοτικά άρτια εκπομπή «Όπου υπάρχει Ελλάδα» – καθημερινό ενημερωτικό ταξίδι με αίσθηση και περιεχόμενο – ετοιμάζεται να δώσει μάχη το φθινόπωρο με το ανασυνταγμένο μεσημεριανό ανταγωνισμό, που προσφέρει πιο «εύπεπτα» formats. Η αξία της θεματικής ποιότητας δεν επαρκεί από μόνη της.
Χωρίς στίγμα, χωρίς πρόσωπα, χωρίς κατεύθυνση
Η συνολική εικόνα του ΣΚΑΪ παραπέμπει σε μωσαϊκό χωρίς συνεκτική γραμμή. Η ταυτότητα του σταθμού είναι πλέον ασαφής. Η ενημέρωση δεν έχει προσανατολισμό, η ψυχαγωγία στερείται συνέχειας, και το πρόγραμμα στερείται πρόσωπα-άγκυρες που να ενσαρκώνουν τη στρατηγική και να δημιουργούν τηλεοπτική συνήθεια.
Η διαχείριση της κρίσης μοιάζει περισσότερο με σιωπηλό αυτοσχεδιασμό, παρά με σχέδιο.
Και ο Γιάννης Αλαφούζος; Παρών, αλλά αόρατος. Στη χειρότερη φάση του σταθμού του.
