ΝΑΤΟ. Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου, γνωστός και ως Βορειοατλαντική Συμμαχία, είναι στρατιωτική αμυντική συμμαχία χωρών της Δύσης, που, σύμφωνα με τη διακήρυξή της, «έχει σκοπό την ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των χωρών-μελών σε διάφορους τομείς (στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, μορφωτικό), την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων και την αποτροπή της ένοπλης επίθεσης εναντίον κάποιας χώρας-μέλους από άλλες».
Η συμφωνία αυτή υπογράφτηκε, ως αντίπαλον δέος της Σοβιετικής Ένωσης και των συμμάχων της, τον Απρίλιο του 1949 στην Ουάσινγκτον αρχικά από 12 χώρες της Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής. Το 1952 προσχώρησαν στη Συμμαχία η Ελλάδα και η Τουρκία, μεταξύ άλλων. Τώρα, η Βορειοατλαντική Συμμαχία αριθμεί 30 χώρες μέλη.
Ο ρόλος και η ίδια η ύπαρξή της αμφισβητείται σήμερα σοβαρά. Καθώς εμφανίζεται να επιμένει να αναβιώνει ψυχροπολεμικά «σενάρια», όπως τελευταία με εφαλτήριό της Ουκρανία.
«Με ΝΑΤΟ και Ε.Ε. το παιχνίδι για την Ελλάδα είναι χαμένο» υποστήριζε χαρακτηριστικά ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας, Κώστας Ήσυχος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Sputnik.
«(…) η βασική ρότα του κ. Μπάιντεν είναι η πολύ επικίνδυνη ρωσοφοβία, δηλαδή η συνεχής ανάπτυξη αντιπαράθεσης σε στρατιωτικό, διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο με τη Ρωσία, μια χώρα που συνεχώς στρατιωτικά περικυκλώνεται από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ» επεσήμανε στην ίδια συνέντευξη.
«Μην ξεχνάμε και τη μεγάλη βάση που ακριβώς τώρα πραγματοποιείται στην Πολωνία, τη συνεχή και αυξανόμενη παρουσία στις βαλτικές χώρες, στη Μαύρη Θάλασσα. Να μην θυμίσω ότι το τελευταίο διάστημα και από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και από την κυβέρνηση της ΝΔ δόθηκαν τα πάντα στις ΗΠΑ: Πλωτά νησιά, αεροδιάδρομοι, όπως στην Κρήτη με την αναβάθμιση της Σούδας. Αυτό που κάνει και η Κύπρος, δίνοντας στρατιωτικές βάσεις τελευταία στο Ισραήλ και στη Γαλλία, έχοντας και αυξανόμενη αμερικανική παρουσία επίσης. Έχουμε, μάλιστα, την εκχώρηση του λιμένος Καβάλας πιθανά σε αμερικανικά συμφέροντα, κάτι που ήδη έχει γίνει στην Αλεξανδρούπολη. Το αμερικανικό Πεντάγωνο επέλεξε και το Νεώριο της Σύρου, ενώ βρέθηκε και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Καταλαβαίνει κανείς ότι όσο η Ελλάδα μπαίνει στον πιο σκληρό πυρήνα του Ευρωατλαντισμού κάτω από την επιρροή των ΗΠΑ, τόσο πιο δύσκολα θα μπορεί να εφαρμόζει πρακτικά ανεξάρτητη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» συνόψιζε ο πρώην υπουργός.
Το πρόβλημα-ερώτημα, μεταξύ άλλων, στην πρόσφατη συγκυρία, σύμφωνα με τον Σωτήρη Ρούσσο, διεθνολόγο, αναπληρωτή καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και επιστημονικό υπεύθυνο του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ) είναι: Ποια προβλήματα μπορεί να λύσει το ΝΑΤΟ, περιλαμβάνοντας στις τάξεις του το Κοσσυφοπέδιο; Ένα ερώτημα που συνδέεται και με το ζήτημα του αλβανικού αλυτρωτισμού όπως και με αυτό της σερβικής μειονότητας, τόνισε.
«Η ένταξη του Κοσσυφοπεδίου θα δημιουργήσει νέα ένταση και ανασφάλεια στη σερβική μειονότητα και η Σερβία σε έναν βαθμό θα επαναφέρει τη Ρωσία στην περιοχή για να αντιμετωπίσει την παρουσία του ΝΑΤΟ. Αυτό θα προκαλέσει εν συνεχεία ένταση ευρύτερα στα Βαλκάνια» σχολίαζε ο κ. Ρούσσος.
Παράλληλα, η παρουσία της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ θα «ανοίξει τις “ορέξεις” της σε βλέψεις αλυτρωτικές» εκτιμά ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων.
Και «παρότι υπάρχουν διεθνείς δυνάμεις στο Κόσοβο εδώ και καιρό, δεν σταμάτησαν το οργανωμένο έγκλημα στο Κόσοβο που παραμένει κέντρο διακίνησης ναρκωτικών και όπλων. Πώς θα βοηθήσει το ΝΑΤΟ επομένως στην περιοχή; Δεν μπορεί να προσφέρει το κάτι. Πραγματικά, δεν αντιλαμβάνομαι σε ποια απειλή θα πρέπει να βάλουμε το Κόσοβο εντάσσοντάς το στο ΝΑΤΟ, ειδικά αυτή την περίοδο με το ζήτημα της Ουκρανίας. Η επέκταση του ΝΑΤΟ –που θα είναι και ευθεία αναγνώριση του Κοσόβου– το μόνο που θα κάνει είναι να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερη ένταση στην περιοχή».
Μια ανάλογη εξέλιξη, «γενικά θα αυξήσει την καχυποψία της Ρωσίας απέναντι στα σχέδια του ΝΑΤΟ, καθώς η Μόσχα θα αισθάνεται ότι περικυκλώνεται. Το πρόβλημα είναι η άρνηση να αποδεχτούν ότι η Ρωσία είναι μια ιστορική, μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη και απ’ αυτή την άποψη πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Αυτό πρέπει να γίνει αποδεκτό προκειμένου να ζήσουμε ειρηνικά. Και σε αυτό το ζήτημα εμπίπτει και το Ουκρανικό και το ζήτημα του Κοσόβου» συνοψίζει ο ειδικός.
«Ψυχροπολεμικό» χαρακτήριζαν το κλίμα και τις πρόσφατες διαπραγματεύσεις Ρωσίας-ΗΠΑ στη Γενεύη διεθνείς αναλυτές. Πολλά ήταν τα ερωτήματα αν θα μπορούσε να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ των δυο πόλων, που τελικά αποδείχθηκε όνειρο… θερινής νυκτός.
«Η προσπάθεια επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και τη Γεωργία, που ξεκίνησε πριν 16 χρόνια επί προεδρίας Μπους, συνεχίζεται στις ημέρες μας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αντανάκλασης την πίεση του Κιέβου στο Ντονμπάς» μας επισήμαινε ο διεθνολόγος ερευνητής Τμήματος Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος.
Αν μάλιστα μπορούμε να κάνουμε μια υπόθεση «τι θα ισχύει την επόμενη ημέρα», η σχεδόν προφητική εκτίμηση που έκανε ο ειδικός ήταν: «Τυχόν προσπάθεια για αλλαγή του καθεστώτος από κάποια από τις δύο πλευρές, θα σημάνει σύρραξη μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και Ρωσίας (…)».
«Μας αφορά άμεσα και μας αφορά το ζήτημα (σ.σ: της κρίσης στην Ουκρανία) ζωτικά. Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί ανάλογα και στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ να εξηγήσει τη σημασία που έχει αυτή τη στιγμή η ουδετερότητα της Ελλάδας» συνόψισε τέλος σε δηλώσεις του στο Sputnik ο ειδικός γεωπολιτικός αναλυτής, Ιωάννης Μάζης, στο τέλος του Ιανουαρίου, ενόσω βρισκόταν εν εξελίξει το ψυχροπολεμικό θρίλερ για γερά νεύρα που έδειχνε ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κρίση στην Ουκρανία.
Υπενθυμίζεται ότι τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/02, η Ρωσία ξεκίνησε στρατιωτική επιχείρηση αφού οι αυτοαποκαλούμενες Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ ζήτησαν βοήθεια για την αντιμετώπιση των ουκρανικών κυβερνητικών δυνάμεων.
Το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας τόνισε ότι η επιχείρηση στοχεύει τις στρατιωτικές υποδομές της Ουκρανίας και πως ο άμαχος πληθυσμός δεν κινδυνεύει.
Επιπλέον, η Μόσχα ξεκαθάρισε ότι δεν έχει σχέδια να καταλάβει την Ουκρανία.
