Του Γιώργου Καρελιά
Πράγματι, έχει δίκιο ο πρωθυπουργός σε όσα είπε χτες στη Βουλή, παρεμπιπτόντως, για τις εκλογές και τον εκλογικό νόμο.
Το νόημα των όσων είπε είναι διττό:
Πρώτον, είναι… δυνατόν μέσα σε τέτοιες συνθήκες (πόλεμος κ.α) να συζητάμε για εκλογές; Και
Δεύτερον, οι εκλογές θα γίνουν με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο.
Κανονικά εδώ θα έπρεπε να χειροκροτήσουμε: Επιτέλους ο πρωθυπουργός βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Αλλά…
Υπάρχουν τα εξής «αλλά»:
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθυνόταν στην αντιπολίτευση και ειδικά στον Αλέξη Τσίπρα, όταν τα έλεγε αυτά. Όμως, η συζήτηση για αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν έγινε επειδή την προκάλεσε η αντιπολίτευση. Το ακριβώς αντίθετο. Δυο φιλοκυβερνητικές εφημερίδες (Παραπολιτικά και ΤΑ ΝΕΑ) το έκαναν πρώτο θέμα. Και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουμε ότι οι διευθυντές και οι συντάκτες τους δεν ξύπνησαν ένα πρωί και είπαν «ας μπουμπουνίσουμε μια αλλαγή του εκλογικού νόμου έτσι για να σπάσουμε πλάκα».
Το θέμα προέκυπτε από τις λεγόμενες «κυβερνητικές πηγές», δηλαδή από υπουργούς και άλλους περί τον πρωθυπουργό, που υποψιάζονται ότι η επόμενη κυβέρνηση μπορεί να μην είναι (αποκλειστικά) δική τους, αν μείνει ο ίδιος εκλογικός νόμος. Το περίεργο(;) και σίγουρα αντιθεσμικό εν προκειμένω είναι ότι ο ισχύων εκλογικός νόμος είναι δικός τους, της κυβέρνησης Μητσοτάκη δηλαδή!
- Πράγματι, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ δεν σκοπεύουν να κάνουν κάποιο απονενοημένο διάβημα προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές, ας πούμε για τον Μάιο ή Ιούνιο. Ακόμα κι αν εκατό κατασκευαστές δημοσκοπήσεων τούς πουν «κάντε τις, θα σαρώσετε», δεν θα τις κάνουν. Διότι ξέρουν ότι οι πολίτες, που θα πάνε στις κάλπες με τέτοιους λογαριασμούς ρεύματος και φυσικού αερίου και με τέτοιες τιμές στα βασικά είδη διατροφής, μπορεί να τους στείλουν (αδιάβαστους) από εκεί που ήρθαν.
Και μετά να μην τους σώζει κανένας εκλογομάγειρας, που θα έχει μαγειρέψει τον εκλογικό νόμο. Το ομολόγησε και ο κ. Πέτσας, χωρίς να το καταλάβει. Θα περιμένουν, λοιπόν, να δουν πού θα το πάει ο Πούτιν, ο οποίος, κακά τα ψέματα, μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα και των ελληνικών εκλογών, όποτε κι αν γίνουν.
Όμως, αυτά με τον εκλογικό νόμο είναι σημάδια ανησυχίας, που έχει καταλάβει το ευρύτερο κυβερνητικό σύστημα. Όπως και αυτά που έκανε με την τροπολογία για την τιμωρία των «χυδαίων» εφημερίδων με τιμωρό το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Η δικαιολογία που προβάλλουν είναι η ανάγκη να μη μένουν ατιμώρητες οι χυδαιότητες που προβάλλει καθημερινά το «Μακελειό».
Αλήθεια, κινδυνεύει οποιαδήποτε κυβέρνηση από τα εμέσματα τέτοιων εντύπων, ώστε να χρησιμοποιεί καταφανώς αντισυνταγματικά μέσα για τα πατάξει; Τι δουλειά έχει το ΕΣΡ με τις εφημερίδες, οι οποίες έχουν από το Σύνταγμα ειδική προστασία; Και γιατί από τη ρύθμιση εξαιρούνται οι ιστοσελίδες; Εκεί δεν υπάρχουν αντίστοιχης «ποιότητας» αναρτήσεις;
Όλες οι εξουσίες θέλουν να ελέγχουν τα μέσα ενημέρωσης, για να μην τους ενοχλούν. Δεν πρωτοτυπεί η παρούσα κυβέρνηση. Αν και δηλώνει φιλελεύθερη, προφανώς δεν συμμερίζεται καθόλου αυτό που έχει πει ο φιλελεύθερος πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τζον Μέιτζορ: «Αν ζητάς δίκαιη αντιμετώπιση, δεν πρέπει να ασχοληθείς ούτε με την πολιτική ούτε με τη δημοσιογραφία».
Επιμύθιον: Όχι, ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ, ακόμα κι αν θέλουν, δεν μπορούν να κάνουν τώρα εκλογές. Διότι μπορεί να αποδειχθούν σάλτο μορτάλε. Όμως, παίρνουν τα μέτρα τους. Διοχετεύουν τα περί αλλαγής του εκλογικού νόμου και δεν θα διστάσουν να προχωρήσουν, αν δουν ότι αλλιώς δεν θα μπορέσουν να ξανακυβερνήσουν. Και οχυρώνουν την εξουσία τους με απειλές οικονομικής εξόντωσης όσων «χυδαίων» μέσων ενημέρωσης μπορούν να την απειλήσουν…
