Του Βασίλη Γαλούπη
Ο ίδιος ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι δηλώνει απογοητευμένος, γκρινιάζοντας πως «αν συνεχίσουν να μας χτυπούν κάθε μέρα με τον τρόπο που το κάνουν οι Ρώσοι τον τελευταίο μήνα, μπορεί να ξεμείνουμε από πυραύλους, και οι εταίροι το γνωρίζουν».
Ο Μπάιντεν δυσκολεύεται ολοένα περισσότερο να εξασφαλίσει χρήματα και όπλα για τον χαμένο πόλεμο της Ουκρανίας. Οσο επιστρέφει δυναμικά η προοπτική Τραμπ τόσο πιο φειδωλοί γίνονται οι Αμερικανοί. Τα ευρωπαϊκά οπλοστάσια εξαντλούνται και σχεδόν όλοι οι ειδικοί της Δύσης συμφωνούν πως το ουκρανικό μέτωπο καταρρέει.
Ομως, ο… πολεμοχαρής Μπορέλ στέλνει μηνύματα τρόμου στους Ευρωπαίους πολίτες. Τους προειδοποιεί πως «ένας μεγάλος πόλεμος δεν είναι πλέον σενάριο φαντασίας». Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας ισχυρίζεται ότι η Ρωσία απειλεί όλη τη Γηραιά Ηπειρο, «τόσο μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία όσο και μέσω των υβριδικών επιθέσεων σε κράτη-μέλη της Ε.Ε.». Δηλώνει σίγουρος πως «ο πόλεμος διαφαίνεται στην Ευρώπη, ένας πόλεμος υψηλής έντασης και συμβατικός», και προσθέτει: «Το Τείχος του Βερολίνου έχει αντικατασταθεί από ένα δαχτυλίδι με φωτιές γύρω μας, την Ουκρανία, τον πόλεμο Ισραήλ – Χαμάς και την αστάθεια στη Βόρεια Αφρική».
Ανάλογες δηλώσεις έχουν γίνει πρόσφατα από τον Γερμανό καγκελάριο Σολτς και τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν. Τελευταία προστέθηκε και ο Δανός υπουργός Αμυνας, που είπε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να δοκιμάσει την αλληλεγγύη του ΝΑΤΟ μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια.
Ο Μπορέλ πρόσθεσε και μπόλικη… σάλτσα στο αφήγημά του, σε βαθμό που το έκανε… λύσσα: «Απαιτούνται περισσότερες επενδύσεις στην Ευρώπη, με δεδομένο ότι η ετοιμότητα ασφαλείας αποτελεί για εμάς μια υπαρξιακή κρίση. Χρειαζόμαστε ένα νέο διακυβερνητικό μέσο χρηματοδότησης, συγκρίσιμο με αυτό που δημιουργήσαμε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης της ευρωζώνης. Κι ας έχουμε υπ’ όψιν ότι η ομπρέλα των ΗΠΑ, στην οποία βασιζόμαστε από τον Ψυχρό Πόλεμο, μπορεί να μην είναι συνεχώς ανοιχτή για εμάς. Ισως, ανάλογα με το ποιος κυβερνά την Ουάσινγκτον, να μην μπορούμε στο εξής να βασιστούμε στην Αμερική για να μας προστατεύσει».
Αν και τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχει διαφανεί πρόθεση εξάπλωσης του πολέμου από τη Ρωσία εκτός Ουκρανίας, δίχως βέβαια να μπορεί να αποκλειστεί τίποτα για τη συνέχεια, οι αναφορές για έναν πόλεμο εντός Ευρώπης τα επόμενα τρία έως πέντε χρόνια είναι ολοένα πιο συχνές. Κι όλα αυτά ενώ, ταυτόχρονα, οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες παραδέχονται πως το οπλοστάσιο της Ε.Ε. δεν μπορεί να υποστηρίξει μια εμπόλεμη κατάσταση ευρείας κλίμακας απέναντι σε έναν τόσο ισχυρό αντίπαλο.
Η οργανωμένη επικοινωνιακή καταιγίδα, την οποία υπηρετεί, όπως φάνηκε χθες, και ο Μπορέλ, έχει τριπλό στόχο. Πρώτον, το «μασάζ» της κοινής γνώμης με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα ότι θα γίνουν υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες τα επόμενα χρόνια ως προετοιμασία απέναντι στον «μπαμπούλα» της Ρωσίας. Δεύτερον, τη διατήρηση του κλίματος τρομοκράτησης των Ευρωπαίων πολιτών μόλις ένα δυο χρόνια μετά την πανδημία, που έκλεισε τον κόσμο στα σπίτια του με τα lockdowns. Και, τρίτον, την καλλιέργεια συνθηκών φόβου εν όψει των ευρωεκλογών.
Με τα κάποτε ισχυρά παραδοσιακά κόμματα να απειλούνται με καθίζηση στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και αρκετούς δημοφιλείς ηγέτες να αισθάνονται έντονα την απειλή κλυδωνισμού στις επερχόμενες κάλπες, οι διαδοχικές δηλώσεις Σολτς, Μακρόν, Μπορέλ κ.ά. σκοπεύουν να πυροδοτήσουν την ανασφάλεια στους πολίτες, έτσι ώστε οι ψηφοφόροι να επιλέξουν «αυτό που ήδη ξέρουν» εν όψει μιας τόσο… δύσκολης κατάστασης επιβίωσης, όπως ο… σίγουρος -κατά τον Ισπανό διπλωμάτη- πόλεμος.
Στην πραγματικότητα, αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά η απουσία οποιασδήποτε στρατηγικής ασφαλείας της γραφειοκρατικής Ε.Ε. Ακόμα και η θλιβερή παραδοχή ότι σε τρία με πέντε χρόνια «θα είμαστε έτοιμοι» αποδεικνύει ότι η Ευρώπη παραμένει αθωράκιστη σε οποιονδήποτε εξωτερικό κίνδυνο και εξακολουθεί εν έτει 2024 να σέρνεται πίσω από τις ΗΠΑ, σε έναν κόσμο που οι πόλοι αλλάζουν με μεγάλη ταχύτητα.
Οπως επισημαίνει το Reuters, «οι ευρωπαϊκές χώρες εγκατέλειψαν τις αμυντικές δαπάνες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, και μόνο τώρα έχουν αρχίσει να σκέφτονται τις επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανική τους παραγωγική ικανότητα, σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τις προμήθειες στην Ουκρανία και να επανεξοπλίσουν τις δικές τους δυνάμεις».
«Η Ε.Ε. δεν θα έχει κοινό στρατό στο άμεσο μέλλον και η άμυνα θα παραμείνει ευθύνη των μελών» είπε στο τέλος ωμά ο Μπορέλ, που ουσιαστικά αυτοαναιρέθηκε για τις ισχνές δυνατότητες της Ευρώπης σε μια εμπόλεμη κατάσταση ακόμα και σε πέντε χρόνια. Είναι, άλλωστε, τέτοια η δίψα στα ανώτατα κλιμάκια των Βρυξελλών για μπίζνες, αλισβερίσια με λομπίστες και σπατάλη των χρημάτων των Ευρωπαίων φορολογουμένων σε κομπίνες τύπου Φον ντερ Λάιεν, που μένουν πίσω τα περισσότερα ζωτικά ζητήματα της Ενωσης.
Οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. φροντίζουν να σκορπούν φόβο με κάθε αφορμή, όμως η πραγματική ελπίδα είναι να μη γίνουν επιθετικοί οι εχθροί της Ευρώπης, διότι τότε η Γηραιά Ηπειρος θα έχει να αντιπαρατάξει τη γύμνια της και μια αφίσα του… Μπορέλ απέναντι σε όσους θέλουν να την εξοντώσουν.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1947 στο χωριό Λα Πόμπλα ντε Σεγούρ της Καταλονίας. Σπούδασε βιομηχανική μηχανική στη Βαρκελώνη, στη συνέχεια αεροναυτική μηχανική και, τέλος, οικονομικά στη Μαδρίτη. Το 1969 εργάστηκε εθελοντικά σε κιμπούτς του Ισραήλ, όπου γνώρισε τη μελλοντική σύζυγό του. Στην πολιτική εισήλθε τη δεκαετία του ’70, ως μέλος των Σοσιαλιστών. Εγινε υφυπουργός Οικονομικών το 1984 και υπουργός Δημοσίων Εργων το 1991. Εξελέγη ευρωβουλευτής το 2004 και διετέλεσε πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου. Το 2018 επέστρεψε στην ισπανική κυβέρνηση ως ΥΠΕΞ. Από τον Ιούλιο του 2019 είναι ύπατος εκπρόσωπος της Ε.Ε. για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, αντικαθιστώντας τη Φεντερίκα Μογκερίνι.
