Σε παρέμβασή του ο Νίκος Μωραΐτης αναφέρει τα ακόλουθα:
Να πω λοιπόν κι εγώ ότι η πρώην δημοσιογράφος και νυν Χατζηπραξικοπηματίας ξαναχτύπησε;
Μπα.
Ας μη γινόμαστε καθρέφτες των υβριστών μας.
Τι δε λέει όμως η υβρίστρια; Ότι η εφημερίδα την οποία τάχα «πασχίζω να δυσφημίσω» με αποκάλεσε πέρυσι Γκέμπελς και, πριν από λίγες μέρες, τσόγλανο. Γιατί; Γιατί οι απόψεις μου δε συμφωνούν με τις δικές τους!
Είναι, βλέπετε, το ίδιο δημοκράτες με τους άλλους, τους μέσα, τους «αυθεντικούς ερμηνευτές». Επειδή όμως δεν έχω κάποιο αξίωμα και δεν μπορούν να με καθαιρέσουν ούτε να με αποκλείσουν «αμετάκλητα» από τη ζωή μου, τι τους μένει; Να με βρίσουν.
Χοντρές εκφράσεις. Μηνύσιμα πράγματα.
Προσωπικά έχω πλήρη ανεκτικότητα.
Η δικαστική οδός δεν είναι ποτέ επιλογή μου.
Πιστεύω ότι ο Χρόνος πάντα μιλάει και αρκεί κανείς να τον αφήσει να κάνει τη δουλειά του όπως την κάνει εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Κάτι όμως, για να μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε:
Όταν ένας ιδιώτης αντιπαρατίθεται με ένα ΜΜΕ, χάνει πάντα ο ιδιώτης. Δε θα μπορούσα ποτέ να… εξαφανίσω μία εφημερίδα, ενώ εκείνη μπορεί να με εξαφανίσει από τις σελίδες της.
Και ενώ έχω πλήρη επίγνωση ότι είμαι ο απελπιστικά αδύναμος της υπόθεσης, παρόλα αυτά έχω αποφασίσει να μη σιωπώ.
Γιατί καλώς ή κακώς είμαι «κατασκευασμένος» έτσι. Να μην μπορώ να σιωπώ απέναντι στο άδικο, και να θέλω!
Μεγάλωσα σε μία οικογένεια που η Αποστασία ήταν απεχθής λέξη και η Χούντα απεχθέστερη.
Αυτή η κληρονομιά δε μου επιτρέπει να μένω βουβός απέναντι σε περσινούς «αποστατούληδες» και φετινούς «πραξικοπηματιούληδες».
Γιατί αν σήμερα ανεχθείς μία «εσωκομματική χουντίτσα», αύριο θα συνηθίσεις και μία συνολική Χουντάρα.
Είναι τόσο απλό.
Απέναντι λοιπόν σε ένα οργανωμένο ΜΜΕ με πολιτική γραμμή, υψηλές πολιτικές διασυνδέσεις, αρθρογράφους να με χτυπάνε και την «εκπρόσωπο φέισμπουκ» να επανέρχεται κάθε τόσο, θα είμαι όρθιος.
Μόνος και όρθιος.
Και, πιστέψτε με, δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να υπερασπίζεσαι το Δίκιο.
Στην παρούσα φάση, το δικαίωμα ενός εκλεγμένου ανθρώπου να κατέβει ξανά υποψήφιος – είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ μαζί του.
Το δικαίωμα στη δημοκρατία.
Ποιος μωρέ θα εμποδίζει τη δημοκρατία, για τη οποία χύθηκε τόσο αίμα στη χώρα μας; Ένας Σπίρτζης, μία Όλγα και μια Ναταλί;
Τα ακούει αυτά τα πράγματα ο Χρόνος και σκάει στα γέλια.
Δείτε την ανάρτηση του Νίκου Μωραΐτη:
Να πω λοιπόν κι εγώ ότι η πρώην δημοσιογράφος και νυν Χατζηπραξικοπηματίας ξαναχτύπησε;
— Nikos Moraitis (@Nikosmoraitis) October 22, 2024
Μπα.
Ας μη γινόμαστε καθρέφτες των υβριστών μας.
Τι δε λέει όμως η υβρίστρια; Ότι η εφημερίδα την οποία τάχα «πασχίζω να δυσφημίσω» με αποκάλεσε πέρυσι Γκέμπελς και, πριν από λίγες μέρες,… pic.twitter.com/0jOIyFeBnp
