Η πρόταση της σύγχρονης Αριστεράς αφορά τη «σύναψη νέου κοινωνικού συμβολαίου που θα αρχίζει με την οικοδόμηση σταθερού πλαισίου στις εργασιακές σχέσεις», διαμήνυσε ο Στέφανος Κασσελάκης κατά την ομιλία του στην Ετήσια Τακτική Συνέλευση του ΣΕΒ.
«Δεν είναι δυνατόν να καταργούμε τον βάσιμο λόγο απόλυσης, ειδικά σε μία χώρα με αδύναμη δικαιοσύνη και βαθιές προκαταλήψεις. Μέχρι και οι Ηνωμένες Πολιτείες, το κέντρο του καπιταλισμού, απαιτούν βάσιμο λόγο απόλυσης και προσφέρουν θεσμικές προστασίες όχι μόνο στην απόλυση αλλά και στην πιθανή ΠΡΟΣ-ληψη!», επεσήμανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Απευθυνόμενος στα μέλη του ΣΕΒ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι δεν γίνεται να επιβληθεί δεκάωρη εργασία με δήθεν πληρωμένη σε ρεπό, να καταργούμε το ΣΕΠΕ με την μετατροπή του σε Ανεξάρτητη Αρχή με μειωμένες αρμοδιότητες, να αποδυναμώνουμε τα συνδικαλιστικά δικαιώματα σε μια χώρα της Ευρωζώνης με πολύ χαμηλές απολαβές.
«Αυτά δεν είναι συνταγή για βιώσιμο κοινωνικό συμβόλαιο και για εύρωστη κοινωνία με διάχυση της ανάπτυξης. Απλά – δεν – είναι. Και σαν το κερασάκι στην τούρτα, ο πρόσφατος νόμος Γεωργιάδη συνεχίζει και επιτείνει την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την επιβολή επισφαλών ελαστικών εργασιακών σχέσεων», τόνισε.
Οι προτάσεις Κασσελάκη
Όπως επισήμανε ο Στ. Κασσελάκης: «Ως κοινωνία, δεν θα διατηρήσουμε έτσι το ανθρώπινο δυναμικό μας εντός συνόρων. Πέρα από το αυτονόητο της ανθρωπιάς που πρέπει να διέπει τις επαγγελματικές σχέσεις εργοδότη – εργαζόμενου – διότι χωρίς ανθρώπους δεν υπάρχει επιχείρηση, σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, επισημαίνοντας ότι «πρέπει να θεσπίσουμε ένα αυστηρό θεσμικό πλαίσιο για τις εργολαβίες με στόχο την κατάργηση της εικονικής εργολαβίας».
Έτσι, πρότεινε:
-Ένταξη όλων όσοι εργάζονται, με όποια σχέση και μορφή εργασίας σε έναν κλάδο – στις πρόνοιες της οικείας κλαδικής σύμβασης.
-Μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων όσων εργάζονται με μπλοκάκια και διαρκώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αναγνώριση των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως μισθωτών, με θέσπιση, μεταξύ άλλων, τεκμηρίου υπέρ του χαρακτήρα της εργασίας τους ως εξαρτημένης, για τη στοιχειώδη κατοχύρωση τους στα θέματα ωραρίου, μισθού και προστασίας της υγείας και ασφάλειάς τους.
-Κατοχύρωση και ενίσχυση του θεσμικού πλαισίου που τη ρυθμίζει ως μισθωτή εργασία από απόσταση με σεβασμό στις συμβάσεις εργασίας.
Υπογράμμισε επίσης: «Όλα αυτά είναι θέμα δικαιοσύνης και κοινής λογικής – ειδικά όταν δεν υπάρχει ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας. Να γνωρίζετε ότι από εμένα δεν θα ακούτε ούτε ευχάριστα λόγια ούτε όμως αβάσιμη ή ιδεοληπτική κριτική. Θα ακούτε μόνο προτάσεις κοινής λογικής στην κατεύθυνση που σας περιέγραψα: της ΣΥΝ-εργασίας».
