Καθώς ένα επικό κραχ στο πετρέλαιο απειλούσε με τη μεγαλύτερη καταστροφή την παγκόσμια οικονομία ιστορικά, κατά την πανδημία τον Απρίλιο του 2020, οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία, η Ρωσία και άλλες χώρες της G20 συναντήθηκαν για να βρουν μια λύση.
Η συνεργασία συνέβαλε στον τερματισμό ενός πολέμου τιμών της Opec+ και στην αποκατάσταση της σταθερότητας στην αγορά.
Οι τιμές ανέκαμψαν.
Δυόμισι χρόνια αργότερα, και εννέα μήνες μετά τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, μια τέτοια συνεργασία για την ενέργεια μεταξύ παγκόσμιων δυνάμεων μοιάζει μακρινή ανάμνηση.
Η Μόσχα έχει εργαλειοποιήσει τις προμήθειες φυσικού αερίου προς την Ευρώπη εδώ και μήνες και τώρα προσπαθεί ενεργά να αχρηστεύσει το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας.
Οι χώρες-καταναλωτές έχουν γίνει ανταγωνιστές καθώς αγωνίζονται να εξασφαλίσουν τις σπάνιες ενεργειακές προμήθειες.
Τα ρήγματα είναι ορατά στη δεκαετή σχέση Σαουδικής Αραβίας-ΗΠΑ για το πετρέλαιο.
Ακόμη και στην καθαρή ενέργεια, ηγέτες όπως ο Joe Biden μιλούν για μια νέα μάχη για την κυριαρχία στις αλυσίδες εφοδιασμού.
Έρχεται το εμπάργκο
Η δυνητική διάλυση της παλιάς τάξης πραγμάτων στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου θα φτάσει σε μια καθοριστική στιγμή την επόμενη εβδομάδα, όταν η Ευρώπη θα αρχίσει να εμποδίζει την έξοδο του ρωσικού θαλάσσιου αργού από την ήπειρο – μια από τις πιο ισχυρές απαντήσεις που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής στη βίαιη εισβολή του Vladimir Putin στην Ουκρανία.
Οι νέες κυρώσεις θα εμποδίσουν επίσης τις ευρωπαϊκές εταιρείες να ασφαλίζουν πλοία που μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο σε τρίτες χώρες – εκτός εάν οι χώρες αυτές αποδεχθούν μια τιμή για το πετρέλαιο που υπαγορεύεται από τις δυτικές δυνάμεις.
Με άλλα λόγια, οι δυτικές χώρες θα επιχειρήσουν να επιβάλουν ανώτατο όριο στην τιμή του πετρελαίου που πωλεί η Ρωσία.
Κανείς δεν μπορεί να πει πόσο αποδιοργανωτικά θα είναι αυτά τα μέτρα, σύμφωνα με ανάλυση των Financial Times.
Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από τότε που ο Putin διέταξε στρατεύματα να περάσουν τα σύνορα της Ουκρανίας στις 24 Φεβρουαρίου, ελάχιστα έχουν επηρεάσει τις εξαγωγές πετρελαίου της χώρας ή τα έσοδα του Κρεμλίνου από το πετρέλαιο.
Αλλά η ίδια η αρχή ότι οι γεωπολιτικοί εχθροί της Μόσχας θα καθορίζουν την τιμή στην οποία η Ρωσία θα πουλάει το αργό της είναι ταπείνωση για ένα κράτος που παράγει περισσότερο από το 10% του παγκόσμιου πετρελαίου και βρίσκεται μαζί με τη Σαουδική Αραβία στην κορυφή του Opec+.
Ένας διαμορφωτής τιμών θα γίνει ο απόλυτος “τιμοκατασκευαστής”.
Τεκτονικές μετατοπίσεις
Ο Alexander Novak, αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας, θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει την απάντηση της Μόσχας όταν θα καθίσει μαζί με τον Σαουδάραβα υπουργό Ενέργειας πρίγκιπα Abdulaziz bin Salman, σε μια άλλη συνάντηση του Opec+ στη Βιέννη την Κυριακή, μια ημέρα πριν τεθεί σε ισχύ το ευρωπαϊκό εμπάργκο και το σχέδιο για την επιβολή ανώτατων τιμών.
Για τους βετεράνους της ενεργειακής βιομηχανίας, οι επόμενες ημέρες σηματοδοτούν μια στιγμή βαθιάς επικινδυνότητας για την αγορά πετρελαίου – και για μια παγκόσμια οικονομία που εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αγαθό αυτό.
Οι καθιερωμένες γεωπολιτικές νόρμες έχουν διαβρωθεί τον τελευταίο χρόνο, λένε, και οι αλυσίδες εφοδιασμού που υπήρχαν για δεκαετίες ανατρέπονται τώρα.
Η προθυμία της Ρωσίας να πυρπολήσει την πελατειακή της βάση φυσικού αερίου στην Ευρώπη και η απόφαση της Σαουδικής Αραβίας τον περασμένο μήνα να περικόψει την προμήθεια πετρελαίου – παρά τη σφοδρή αντίδραση του Λευκού Οίκου, ο οποίος κατηγόρησε τον σύμμαχό του στη Μέση Ανατολή ότι ευθυγραμμίζεται με τη Μόσχα – ήταν μόνο δύο παραδείγματα.
Αλλά και οι χώρες-καταναλωτές έχουν δράσει, από την προθυμία των ΗΠΑ να αδειάσουν τα αποθέματα πετρελαίου έκτακτης ανάγκης για να ρίξουν τις τιμές της βενζίνης, μέχρι τις προσπάθειες της Δύσης να εκκαθαρίσει τη ρωσική ενέργεια από τις οικονομίες τους.
“Πρόκειται για τεκτονικές μετατοπίσεις.
Οι παγκόσμιες αγορές είχαν χτιστεί πάνω σε αυτές τις γραμμές κορμού, του εφοδιασμού φυσικού αερίου μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης, καθώς και του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μεταξύ της Μέσης Ανατολής και της Ασίας”, εξηγεί ο Roger Diwan, βετεράνος αναλυτής πετρελαίου στην S&P Global Commodity Insights στην Ουάσινγκτον.
“Δεν ξέρουμε πώς θα λειτουργήσει αυτή η αγορά μετά από μια συγκεκριμένη ημερομηνία.
Η προσαρμογή θα είναι δραματική… θα είναι συγκρουσιακή και θα είναι ασταθής”, πρόσθεσε.
Η πολιτική του ανώτατου ορίου
2_436.JPG
Αν όντως επίκειται μια ιστορική ρήξη στην παγκόσμια ενεργειακή τάξη, δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια στην αγορά αργού.
Το Brent, το διεθνές σημείο αναφοράς, έχει πέσει από τα 120 δολάρια το βαρέλι τον Ιούνιο στα 85 δολάρια σήμερα, καθώς οι traders θεωρούν ότι απομακρύνεται ο κίνδδυνος ύφεσης..
Η δέσμευση της Κίνας για μια πολιτική “μηδενικού Covid” έχει επίσης περιορίσει τη ζήτηση και έχει αποτελέσει ένα είδος βαλβίδας απελευθέρωσης για τις ευρύτερες πιέσεις στην αγορά.
Ωστόσο, οι σαφείς πιέσεις στις αγορές ενέργειας παραμένουν.
Οι τιμές του αργού παραμένουν υψηλότερες από οποιαδήποτε άλλη στιγμή μεταξύ 2015 και 2021, ενώ το ντίζελ – το οποίο η Ρωσία εξάγει σε μεγάλο βαθμό – εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά αυξημένο.
Οι ευρωπαϊκές τιμές του φυσικού αερίου μπορεί να έχουν μειωθεί από τις κορυφές των 500 δολαρίων, αλλά εξακολουθεί να διαπραγματεύεται σε τιμές περίπου πέντε φορές υψηλότερες από τον ιστορικό μέσο όρο, προκαλώντας καταστροφές στις οικονομίες και υποδαυλίζοντας τον πληθωρισμό παγκοσμίως.
Εάν η Κίνα χαλαρώσει τους περιορισμούς του Covid το επόμενο έτος, η ζήτησή της για πετρέλαιο και εισαγόμενο υγροποιημένο φυσικό αέριο, από το οποίο η Ευρώπη εξαρτάται τώρα σε μεγάλο βαθμό, θα μπορούσε να εκτοξευθεί.
“Είμαστε σαφώς ακόμη σε μια πολύ επισφαλή αγορά”, λέει ο Doug King, διευθύνων σύμβουλος της RCMA Capital, η οποία διαχειρίζεται το Merchant Commodity Fund.
“Οι σχέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων της πετρελαϊκής βιομηχανίας έχουν κατακερματισματιστεί.
Όλοι στον κλάδο αισθάνονται λίγο επηρεασμένοι, καθώς το πετρέλαιο έχει χτυπηθεί από όλες τις πλευρές φέτος”.
Οι ενέργειες των ΗΠΑ
Ο Λευκός Οίκος εργάζεται εδώ και μήνες για να συγκρατήσει τις τιμές, απελευθερώνοντας πρωτοφανείς ποσότητες πετρελαίου από το δικό του απόθεμα έκτακτης ανάγκης, ενώ παράλληλα διατηρεί συνεχείς -αν και μέχρι στιγμής άκαρπες- πιέσεις στη Σαουδική Αραβία και άλλους παραγωγούς να συνεχίσουν να αυξάνουν την προσφορά.
Η ιδέα για το ανώτατο όριο τιμών, που προωθήθηκε για πρώτη φορά από το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, είναι η πιο σημαντική και αμφιλεγόμενη πρωτοβουλία.
Για την κυβέρνηση Biden είναι μια μέθοδος για να περιοριστούν τα έσοδα του Κρεμλίνου, διατηρώντας παράλληλα τη ροή του ρωσικού πετρελαίου στην αγορά, ώστε να κρατηθεί σε απόσταση περισσότερος πληθωρισμός των τιμών του πετρελαίου.
Το σχέδιο έχει στην πραγματικότητα σχεδιαστεί εν μέρει για να αντισταθμίσει τους πολύ αυστηρότερους περιορισμούς που έχουν τεθεί σε εφαρμογή στο πλαίσιο των κυρώσεων της ΕΕ κατά της Ρωσίας.
Δεδομένου ότι η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο κυριαρχούν στην ασφαλιστική αγορά για τα πετρελαιοφόρα, οι ΗΠΑ φοβήθηκαν ότι οι ευρωπαϊκές κυρώσεις θα οδηγούσαν σε κατάρρευση της ρωσικής προσφοράς, καθώς τα πλοία απέφευγαν το φορτίο της.
Σύμφωνα με το σχέδιο για το ανώτατο όριο τιμών, τα πλοία θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στην ευρωπαϊκή και βρετανική ασφάλιση υπό την προϋπόθεση ότι το ρωσικό πετρέλαιο που μεταφέρουν αγοράζεται στην τιμή που καθορίζεται στις δυτικές πρωτεύουσες.
Η G7 ενέκρινε το σχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και η ΕΕ το ενσωμάτωσε σε μια νέα σειρά κυρώσεων που ανακοινώθηκαν τον Οκτώβριο, αφού η Ρωσία προσάρτησε παράνομα περισσότερα ουκρανικά εδάφη.
Όμως οι κυρώσεις αυτές περιλάμβαναν ακόμη μια επαχθή ρήτρα, διευρύνοντας την απαγόρευση της ασφάλισης της ναυτιλίας σε κάθε πλοίο που είχε ποτέ μεταφέρει “ακάλυπτο” ρωσικό πετρέλαιο.
Οι ΗΠΑ άσκησαν πιέσεις στην ΕΕ για να αμβλυνθεί και αυτή η διάταξη, λένε πηγές των Financial Times.
“Η επέκταση της απαγόρευσης της ασφάλισης και των υπηρεσιών σε όλα τα πετρελαιοφόρα – τόσο της ΕΕ όσο και εκτός ΕΕ – που μετέφεραν ρωσικό πετρέλαιο χωρίς ανώτατο όριο, προκάλεσε απογοήτευση στους αξιωματούχους των ΗΠΑ, καθώς θα προκαλούσε πολύ μεγαλύτερη διαταραχή στον εφοδιασμό”, λέει ο Bob McNally, πρώην σύμβουλος του προέδρου των ΗΠΑ, George W Bush και επικεφαλής της Rapidan Energy Group.
Η στάση της ΕΕ
Άνθρωποι που γνωρίζουν τις συζητήσεις αναμένουν τώρα ότι η ΕΕ θα επιβάλει ένα όριο στη διάρκεια οποιασδήποτε απαγόρευσης.
“Η απομάκρυνση των Ευρωπαίων από μια επ’ αόριστον απαγόρευση των πλοίων ανάλωσε πολύ χρόνο, αλλά άξιζε τον κόπο από την άποψη της Ουάσινγκτον, επειδή απειλούσε να κάνει το πρόβλημα πολύ χειρότερο”, λέει ο McNally.
Η πραγματική τιμή του ανώτατου ορίου εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης.
Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες επιθυμούν μια πραγματικά τιμωρητική τιμή κοντά στα 20 δολάρια το βαρέλι, ενώ άλλες ζητούν ένα εύρος περίπου 60 ή 65 δολαρίων, λένε άνθρωποι που γνωρίζουν τις συζητήσεις.
Η τελευταία τιμή είναι παρόμοια με αυτή που λαμβάνει ήδη η Ρωσία για το πετρέλαιό της.
“Με την τρέχουσα τιμολόγηση που συζητείται, αυτό φαίνεται να είναι πολύ περισσότερο μια προσπάθεια μείωσης του πληθωρισμού παρά μια προσπάθεια μείωσης των ρωσικών εσόδων”, σχολιάζει η Helima Croft, επικεφαλής της παγκόσμιας στρατηγικής για τα εμπορεύματα στην RBC Capital Markets.
Θα μπορούσαν οι τιμές να αυξηθούν;
Πώς θα αντιδράσει η αγορά στις προσπάθειες των πολιτικών να διαμορφώσουν την προσφορά και τις τιμές;
Αν και έχουν υπάρξει ελάχιστα σημάδια αύξησης των τιμών, ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι η αγορά έχει εφησυχάσει σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους προσφοράς που απορρέουν από τις νέες κυρώσεις της ΕΕ και το ανώτατο όριο τιμών.
“Η σύγχυση γύρω από το ανώτατο όριο τιμών έχει αφήσει την αγορά να πιστεύει ότι η ΕΕ μπορεί να αγοράσει ρωσικό πετρέλαιο”, λέει η Amrita Sen, επικεφαλής έρευνας της εταιρείας συμβούλων Energy Aspects.
“Αυτό είναι εντελώς εσφαλμένο, καθώς το εμπάργκο υπερισχύει του ανώτατου ορίου τιμών”.
Οι αγορές πετρελαίου θα μπορούσαν να σφίξουν “σημαντικά” την άνοιξη, λέει η Sen.
Ορισμένοι traders επισημαίνουν προηγούμενες τρομερές προειδοποιήσεις για ελλείψεις, οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, όπως οι ανησυχίες το 2019 ότι οι κανόνες για τα καύσιμα ναυτιλίας που πρόκειται να τεθούν σε ισχύ στις αρχές του 2020 θα διαταράξουν τον εφοδιασμό με ντίζελ.
Την περασμένη άνοιξη, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας δήλωσε ότι οι κυρώσεις στο πετρέλαιο της Ρωσίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πτώση της παραγωγής της κατά σχεδόν το ένα τρίτο μέσα σε λίγους μήνες – μια ανησυχητική πρόβλεψη που βοήθησε στην άνοδο των παγκόσμιων τιμών και συνέβαλε στην απόφαση των δυτικών χωρών να απελευθερώσουν αποθέματα πετρελαίου έκτακτης ανάγκης.
Επιφυλακτικοί στο να πιστέψουν τις τελευταίες προβλέψεις, οι έμποροι μπορεί να μείνουν εκτεθειμένοι, υποστηρίζει ο Martijn Rats, επικεφαλής στρατηγικός αναλυτής εμπορευμάτων στη Morgan Stanley.
“Η Ρωσία έχει καταφέρει να εξάγει το πετρέλαιό της σχεδόν με σταθερό ρυθμό”, λέει ο Rats.
“Αν αποδειχθεί ότι το εμπάργκο έχει ερείσματα και χρειαστεί να αναδρομολογηθεί πολύ πετρέλαιο – και κάποιο θα χαθεί στη διαδικασία – τότε αυτό θα είναι θετικό για τις τιμές του πετρελαίου”.
Η ρωσική παραγωγή πετρελαίου έχει επανέλθει
Άλλοι υποστηρίζουν ότι το ίδιο το ανώτατο όριο τιμών θα μπορούσε να προκαλέσει αυξήσεις των τιμών.
Οι τριβές που δημιουργούνται τώρα στο εμπόριο πετρελαίου της Ρωσίας θα είναι τεράστιες, με “σημαντικό αντίκτυπο” στις αγορές πετρελαίου το επόμενο έτος, λένε οι αναλυτές της Bernstein.
Περίπου 2,4 εκατ. βαρέλια την ημέρα ρωσικού πετρελαίου θα πρέπει να βρουν νέα στέγη εκτός των χωρών της ΕΕ και της G7.
Η Ινδία, η Κίνα και άλλοι αγοραστές αναμένεται να καλύψουν μέρος αυτής της προσφοράς.
Αλλά έχουν δηλώσει ότι δεν θα συμμετάσχουν στο σύστημα ανώτατης τιμής, φοβούμενοι να απειλήσουν τις σχέσεις με τη Μόσχα ή να θεωρηθούν ότι υποκλίνονται στη Δύση.
Η Bernstein εκτιμά ότι η Ρωσία θα μπορούσε να χρειαστεί έως και 100 επιπλέον πλοία πρόθυμα να λειτουργήσουν χωρίς δυτική ασφάλιση για να διατηρήσει τη ροή του πετρελαίου της εκτός του ανώτατου ορίου.
Αυτό είναι ένα επίπεδο που πιστεύουν ότι η Ρωσία θα δυσκολευτεί να εξασφαλίσει, ακόμη και αν μπορέσει να αξιοποιήσει τον λεγόμενο “σκοτεινό στόλο” δεξαμενόπλοιων που χρησιμοποιούνται από χώρες στις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις, όπως το Ιράν.
Ως αποτέλεσμα, πιστεύουν ότι η προσφορά θα μειωθεί, ωθώντας τις τιμές στα 120 δολάρια το βαρέλι το επόμενο έτος, ακόμη και με ύφεση.
Η Vitol, ο μεγαλύτερος ανεξάρτητος έμπορος πετρελαίου στον κόσμο, εκτιμά ότι οι ρωσικές εξαγωγές θα μπορούσαν να μειωθούν έως και κατά 1 εκατ. βαρέλια ημερησίως, περίπου το 20% του όγκου που μεταφέρει μέσω θαλάσσης.
Ο αντίκτυπος θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο δραματικός.
Το Κρεμλίνο έχει ήδη δηλώσει ότι θα παρακρατήσει τις προμήθειες σε χώρες που συνεργάζονται με το ανώτατο όριο τιμών.
Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι η Μόσχα δεν θα προχωρήσει περισσότερο και θα εξακολουθήσει να επιδιώκει να πουλάει το πετρέλαιό της σε άλλες χώρες, καθώς ο περιορισμός της παραγωγής θα κινδύνευε να προκαλέσει μακροπρόθεσμη ζημιά στα κοιτάσματα πετρελαίου της.
“Δεν έχουμε κανένα λόγο να περιμένουμε ότι θα το κάνουν αυτό”, λέει ανώτερος αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών.
“Επειδή τελικά, δεν είναι προς το συμφέρον τους.
Οποιαδήποτε ενέργεια που θα έκαναν για να ανεβάσουν τις τιμές θα είχε αντίκτυπο στους νέους πελάτες τους”.
Αλλά η πρόσφατη ιστορία έχει κάνει άλλους λιγότερο αισιόδοξους.
Το μακροπρόθεσμο οικονομικό συμφέρον δύσκολα παρακίνησε τη Μόσχα καθώς κατεδάφισε τη φήμη της ως αξιόπιστου προμηθευτή φυσικού αερίου στην Ευρώπη, υποστηρίζουν.
“Είπαν ότι θα διακόψουν την προμήθεια φυσικού αερίου σε όποιον δεν πληρώνει σε ρούβλια – και αυτό συνέβη”, λέει ο Rats.
“Πρέπει να λάβετε υπόψη σας την πιθανότητα ότι οι περικοπές στις εξαγωγές πετρελαίου μπορεί να συμβούν πραγματικά”.
Τα προβλήματα σε άλλες περιοχές
Άλλοι στον κλάδο επισημαίνουν επίσης την ικανότητα της Ρωσίας να δημιουργεί προβλήματα αλλού.
Ο αγωγός του 1 εκατ. βαρελιών ημερησίως που μεταφέρει το πετρέλαιο του Καζακστάν μέσω της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα, ο οποίος έχει ήδη κλείσει για λίγο από τη Μόσχα τους τελευταίους μήνες για ασυνήθιστους καιρικούς λόγους, θα μπορούσε να αποτελέσει στόχο.
Οι ρωσικές δυνάμεις διατηρούν παρουσία και στον ασταθή πετρελαϊκό τομέα της Λιβύης.
“Νομίζω ότι οι Ρώσοι πιθανότατα έχουν κάθε πρόθεση να κάνουν αυτόν τον χειμώνα όσο το δυνατόν πιο άθλιο για τη Δύση, ώστε να μας κάνουν να επανεξετάσουμε την υποστήριξή μας στην Ουκρανία”, λέει ο Croft στην RBC.
“Έχουμε καταστήσει σαφές ότι το σημείο του πόνου μας είναι η ενέργεια, οπότε νομίζω ότι ο Putin θα προσπαθήσει να κάνει αυτή την ενεργειακή αποτοξίνωση εξουθενωτική μέσω μιας σειράς υβριδικών τεχνικών του”.
Αυτό αφήνει πολλά να συζητηθούν καθώς οι αξιωματούχοι της Μόσχας θα συναντηθούν με άλλα μέλη της Opec+ στη Βιέννη την Κυριακή.
Η συνάντηση θα γίνει μόλις δύο μήνες μετά τη μείωση της προσφοράς τους που προκάλεσε τόσο θυμό στις ΗΠΑ – και μόλις λίγες ώρες πριν οι δυτικές χώρες κάνουν τη δική τους τολμηρή προσπάθεια να προσπαθήσουν να επανακτήσουν τον έλεγχο των τιμών.
Τα κράτη του Κόλπου της Opec, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, επιμένουν ότι δεν παίρνουν το μέρος της Ρωσίας και απλώς προσπαθούν να διαχειριστούν μια ταραχώδη αγορά που παραμένει η ζωογόνος δύναμη της παγκόσμιας οικονομίας.
Όμως, κατ’ ιδίαν αντιδρούν στο ανώτατο όριο τιμών πιστεύοντας ότι θα μπορούσε μια μέρα να στραφεί εναντίον τους.
Επισημαίνουν επίσης αυτό που θεωρούν ως υποκρισία της Δύσης: απαιτούν υψηλότερη παραγωγή και ταυτόχρονα επιδιώκουν χαμηλότερες τιμές, γεγονός που, όπως υποστηρίζει ο κλάδος, έχει εμποδίσει τις επενδύσεις και έχει αφήσει την αγορά απροετοίμαστη για την κρίση και για ό,τι μπορεί να ακολουθήσει.
Η ενεργειακή μετάβαση
Η επιθυμία των δυτικών χωρών να επιταχύνουν τη στροφή από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι επίσης ένα φυτίλι που καίει από καιρό κάτω από τη σχέση, αποτελώντας υπαρξιακή απειλή για την εξουσία των ηγετών της Opec, ακόμη και αν οι πολίτες τους είναι μεταξύ εκείνων που είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στην κλιματική αλλαγή.
Ο Suhail al-Mazrouei, υπουργός Ενέργειας των ΗΑΕ, έθιξε ορισμένες από τις προφανείς αντιφάσεις της Δύσης όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική μετά την τελευταία συνάντηση του Opec+, υποστηρίζοντας ότι οι προσπάθειές τους να αυξήσουν τις τιμές θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτες στις δυτικές πρωτεύουσες.
“Πρόκειται για το τι είναι καλό για την αγορά και για τη διασφάλιση ότι θα έχουμε αρκετούς πόρους για εσάς στη Δύση στο μέλλον”, δήλωσε στους Financial Times.
Η συνάντηση της Κυριακής της Opec+ θα μπορούσε να αποτελέσει άλλο ένα ορόσημο, καθώς μια παγκόσμια ενεργειακή τάξη που βασίζεται σε δεκαετίες εμβάθυνσης των δεσμών μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών δοκιμάζεται στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία.
“Χρησιμοποίησαν ανοιχτά την ενέργειά τους, το φυσικό τους αέριο, ως όπλο – και ουσιαστικά είπαν στην ΕΕ ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει την ενέργεια ως όπλο εναντίον τους”, λέει ο Diwan της S&P.
Τώρα έρχεται η ανατροπή μιας καθιερωμένης τάξης πραγμάτων.
“Είναι το χάσμα των τιμών.
Είναι οι κυρώσεις.
Είναι η δράση της Ρωσίας στις αγορές φυσικού αερίου.
Είναι η αντίδραση του Opec σε αυτό.
Είναι η πολιτική της Σαουδικής Αραβίας…
Η πιθανή διαταραχή στο εγγύς μέλλον δεν ελέγχεται”, εκτίμησε.
