Η Ρωσία ανακοίνωσε εχθές ότι άμεσα, θα αρχίσει να πωλεί φυσικό αέριο σε «μη φιλικές χώρες» σε ρούβλια. Αυτή είναι μια πολύ πιο σημαντική εξέλιξη από ό,τι πιθανόν πιστεύουν κάποιοι στη Δύση.
Η Ρωσία προμηθεύει επί του παρόντος περίπου το 40% του φυσικού αερίου της Ευρώπης, το οποίο χρησιμοποιείται για τη βιομηχανία, τη θέρμανση των σπιτιών και την τροφοδοσία του δικτύου τους. Οι τρέχουσες κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας έχουν αποκλείσει το φυσικό αέριο ακριβώς για αυτόν τον λόγο.
Δεν υπάρχει τρόπος για την Ευρώπη να αντικαταστήσει ένα τόσο σημαντικό μέρος της δικής της προμήθειας φυσικού αερίου και να μην προκαλέσει απόλυτο χάος. Ακόμα κι αν οι ΗΠΑ και άλλες χώρες προσπαθήσουν μανιωδώς να καλύψουν το έλλειμμα που θα προκύψει από τυχόν απαγόρευση αγοράς φυσικού αερίου, η υποδομή για τη μετάβαση στο LNG ακόμα δεν έχει κατασκευαστεί!
Η ΕΕ θα μπορούσε ίσως να διαχειριστεί πρόσκαιρα ένα εμπάργκο στο ρωσικό φυσικό αέριο λόγω της εποχής (άνοιξη – καλοκαίρι), αλλά μέχρι το επόμενο φθινόπωρο οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θα είναι σε θέση να θερμάνουν τα σπίτια τους ή να τροφοδοτήσουν το δίκτυό τους. Άρα χρειάζονται ρωσικό φυσικό αέριο και για το άμεσο μέλλον.
Όμως, δεδομένου ότι οι κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας τοποθετεί τις χώρες της Ευρώπης σταθερά στο «μη φιλικό» στρατόπεδο, τώρα πρέπει απαραίτητα να προμηθευτούν ρούβλια για να μπορέσουν να αγοράσουν ρωσικό φυσικό αέριο. Πώς όμως οι Ευρωπαίοι θα μπορέσουν να αποκτήσουν ρούβλια για να αγοράσουν φυσικό αέριο από τη Ρωσία;
Η ΕΕ έχει 4 επιλογές:
Να ανταλλάξει χρυσό με ρούβλια.
Να πουλήσει αγαθά στη Ρωσία, σε ρούβλια.
Να ανταλλάξει ευρώ για ρούβλια στην αγορά συναλλάγματος
Να αγοράσει ρούβλια από την κεντρική τράπεζα της Ρωσίας δίνοντας Ευρώ ή Δολάριο ΗΠΑ.
Ας αναλύσουμε μία προς μία τις περιπτώσεις
Η πώληση χρυσού παραβιάζει τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί.
Η πώληση αγαθών και προϊόντων στην Ρωσία είναι αδύνατη χωρίς προγενέστερη άρση κυρώσεων.
Η ανταλλαγή ευρώ με το ρωσικό εθνικό νόμισμα στις αγορές, θα κάνει το ρούβλι να ανατιμηθεί έναντι του Ευρώ, εξέλιξη που οι ΗΠΑ θα αποτρέψουν με κάθε τρόπο.
Η Ρωσία ενδέχεται να αρνηθεί να δεχτεί να δεχτεί δολάρια ή ευρώ. Ο λόγος είναι η απόλυτη σύμπνοια που έχει με την Κίνα, η οποία επίσης έχει ξεκινήσει πόλεμο εναντίον του δολαρίου.
Εάν λοιπόν η Ρωσία αρνηθεί να δεχτεί δολάρια ή ευρώ ως αντάλλαγμα για ρούβλια, τότε οι «μη φιλικές χώρες» θα αναγκαστούν να αγοράσουν ένα «ενδιάμεσο νόμισμα», όπως το κινέζικο νόμισμα. Η προοπτική αυτή ανησυχεί σοβαρά τη Δύση, αλλά δεν μπορεί να προβάλλει κάποια σοβαρή εναλλακτική χωρίς να άρει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Αυτή η εξέλιξη πάντως εξηγεί την βίαιη αποκλιμάκωση στις αποδώσεις των ρωσικών ομολόγων, μέσα σε λίγες ώρες. Όπου το επιτόκιο από το 20% που κατέγραφαν την Δευτέρα, κατρακύλησε στο 13% με πτωτική μάλιστα τάση. Προφανώς οι αγορές προεξοφλούν ραγδαία αύξηση στο ρούβλι.
Και αυτός είναι και ο λόγος πίσω από τις πρόσφατες απειλές και τη διπλωματία τύπου κανονιοφόρων από τις ΗΠΑ προς την Κίνα, επειδή όχι μόνον βοήθησε τη Ρωσία να παρακάμψει τις κυρώσεις εις βάρος της. Το τελεσίγραφο των ΗΠΑ στην Κίνα τύπου «μαζί μας ή εναντίον μας», προφανώς ήταν για να προλάβει αυτή την οικονομική συμπαιγνία Κίνας – Ρωσίας που φαίνεται να επιβεβαιώνεται.
Οι τιμές που διαμορφώνονται όχι μόνο για το φυσικό αέριο, αλλά για όλα τα εισαγόμενα προϊόντα στην ΕΕ πρόκειται να εκτοξευθούν στα ύψη. Αυτό πρόκειται να προκαλέσει τεράστια αστάθεια, την οποία οι ΗΠΑ ελπίζουν διακαώς να εκμεταλλευτούν.
Έτσι, βλέπουμε ότι όλη αυτή η σύγκρουση δεν στοχεύει τόσο στην απομόνωση της Ρωσίας από τη Δύση αλλά στον εξαναγκασμό της Ευρώπης να σταματήσει το φλερτ με την Ασία και να αυξήσει την εξάρτηση της από τις ΗΠΑ.
Η ΕΕ έχει τώρα πρέπει να επιλέξει προσεκτικά τις επόμενες κινήσεις της. Φαίνεται ότι βρίσκεται από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη.
Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να επιλέξουν την απόλυτη κλιμάκωση των σχέσεων τους με την Ρωσία, γεγονός που θα τους οδηγήσει σε πλήρη εξάρτηση από τις ΗΠΑ ή την αποκατάσταση των σχέσεων τους με τον Πούτιν, προκαλώντας την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η επιλογή λοιπόν του Πούτιν να τιμολογήσει σε ρούβλια τον ορυκτό του πλούτο, επιταχύνει την ανάγκη αυτής της κομβικής απόφασης που πλέον οι Ευρωπαίοι πρέπει να λάβουν άμεσα.
