Του Σπύρου Τριψά
Στην Ελλάδα ψηφίζουμε για Πρόεδρο της Αμερικής. Ενώ στην Αμερική ψηφίζουν για τον διορισμό πρωθυπουργού στην Ελλάδα.
Ενα παλιό πολιτικό γνωμικό που το διατύπωναν οι μεγάλοι αριστεροί πολιτικοί ηγέτες (προ Τσίπρα και Κασσελάκη) από την εποχή που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τρουμαν, με το ομώνυμο δόγμα του είχα εντάξει την Ελλάδα στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ (Μάρτιος 1947).
Σήμερα ενδεχομένως να είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, αφού η ανάδειξη του νέου Προέδρου των ΗΠΑ στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας, δρομολογώντας εξελίξεις σε πολλά επίπεδα.
Το σίγουρο είναι πως η εκλογή Τραμπ δεν αρέσει στους επιτελικούς του Μαξίμου, ούτε στον κ. Γεραπετριτη και σε όλους αυτούς που έχουν προσδεθεί στο άρμα των Δημοκρατικών και ακολουθούν κατά γράμμα τις πολιτικές και ακτιβιστικές τους θέσεις, όπως αυτές διατυπώνονται και νομοθετούνται από κυβέρνηση και από-κόμματα της αντιπολίτευσης που είναι γνώστες της wake agenda.
Αυτή δεν είναι μόνο ένα κίνημα μιας μικρής μειοψηφίας «δικαιωματιστών» όπως αρέσκονται να λέγονται, που δήθεν κόπτονται για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια και τα λοιπά.
Αλλά μέσα στην υποκουλτούρα που φέρνει μαζί της αυτή η ατζέντα, θέτει θέματα όπως μια παγκοσμοποιημένης και πολυπολιτισμικής κοινωνίας που καταργεί πατρίδες, έθνη, θρησκείες, αρχές και αξιακούς κώδικες, όπως η πυρηνική οικογένεια, η φιλοσοφία, η ιστορία, η παράδοση και ο πολιτισμός, όπως αυτά εκφράζονται εκατοντάδες χρόνια σε Δύση και Ανατολή.
Πολύ περισσότερο σε χώρες όπως η Ελλάδα που η πλατωνική και η αριστοτελική φιλοσοφία αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο για τον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό, αλλά και η Χριστιανική πίστη που είτε σαν θεολογία, είτε ως τρόπος ζωής, επέτρεψε στους πολίτες ολόκληρου του Δυτικού κόσμου 2.000 χρόνια να μένουν στο φως.
Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα υποστηρίζει ο Ντοναλτ Τραμπ με την επανεκλογή του, έρχεται ως «εξορκιστής» αυτών τω νεομοντερνισμών αποκαθιστώντας αξίες, σύμφωνες με αυτό που η πλειοψηφία των πολιτών υπερασπίζεται και αμύνεται χρόνια τώρα στους εντεταλμένους εισβολείς που παράγονται στα σκοτεινά και διαστροφικα κέντρα πέριξ των υποστηρικτών της Καμαλα Χαρις.
Όμως η εκλογή Τραμπ φέρνει γεωπολιτικές και γεωοικονομικές ανακατατάξεις, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία.
Ο ίδιος έχει δηλώσει πως μπορεί να τερματίσει τον Ρωσοουκρανικο Πόλεμο μέσα σε 24 ώρες. Σε μια τέτοια περίπτωση το ανδρείκελο Πρόεδρος Ζελενσκι, και η νεοναζιστική του ομάδα δεν θα έχει αύριο.
Στη περίπτωση όμως που ο Πουτιν δεν δεχθεί την συμφωνία που ετοιμάζει ο Τραμπ, το σίγουρο είναι πως η Αμερική θα σταματήσει να χρηματοδοτεί τον Ζελενσκι, και όλο το βάρος θα πέσει στην χρεοκοπημένη Γερμανία και στις χώρες δορυφόρους της όπως η Ελλάδα.
Σε αυτή την περίπτωση ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να πάρει απόφαση από ποια πλευρά της ιστορίας θα σταθεί. Θα του συνιστούσαμε πως η σωστή πλευρά είναι αυτή που θα ξαναφέρει κοντά μας τους ομοορθόδοξους Ρώσους τόσο στην οικονομία, μέσω τουρισμού ενέργειας και εξαγωγών, που αυτό θα σημάνει μείωση των τιμών στην ενέργεια και κατ’ επέκταση μείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων.
Ενώ ο ρωσικός τουρισμός θα ξαναβρεί τον προορισμό του στα ελληνικά νησιά που όλοι ξέρουμε πόσο μας έχει στοιχίσει ως χώρα, ως έθνος και ως οικονομία η «σωστή πλευρά» του κ. Μητσοτακη.
Όμως τι θα πράξει ο Τραμπ στα ελληνοτουρκικα; Γνωρίζουμε όλοι πως την τετραετία 2016-2020 που ήταν και πάλι πρόεδρος, είχε κρατήσει υποδειγματικές ισορροπίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε μια εποχή μάλιστα που η χώρα μας προσπαθούσε να βγει από την χρεοκοπία.
Επίσης να θυμηθούμε πως είχε μπλοκάρει την Τουρκία από την αγορά και το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F35 αλλά και να μη ξεχνάμε πως οι αμυντικές συμφωνίες για την αναβάθμιση των F16 αλλά και τις πολιτικοστρατηγικες βάσεις στην Ελλάδα, είχαν υπογραφή Τραμπ.
Αυτό που θα μας ανησυχούσε είναι ποια θα ήταν η θέση της Καμαλα Χαρις στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό αφού η εν λόγω κυρία μας μιλάει για δύο κράτη στην Κύπρο και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
Τώρα στα θέματα της ελληνικοαμερικανικής επιχειρηματικότητας, και οι επενδύσεις που έχουν γίνει ή θα γίνουν στη χώρα μας, όχι μόνο δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο με Τραμπ, αλλά θα υπάρξει περαιτέρω ανάπτυξη αφού οι ισχυροί φίλοι του Προέδρου τυγχάνει να είναι ομογενείς αλλά και επιχειρηματίες όπως ο Μασκ, που έχουν εντάξει την Ελλάδα στα επενδυτικά τους σχέδια.
Η εκλογή Τραμπ οικονομικά θα βλάψει την γραφειοκρατία των Βρυξελλών αλλά και τις εξαγωγές της Γερμανίας και άλλων χωρών που για την Ελλάδα πολλά χρόνια τώρα αποτελούν τον άξονα του κακού.
Τέλος η θέση που εκφράζουμε μέσα από τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ «Γιατί είμαστε με τον Τραμπ», ας την προσέξουν και να την αναλύσουν οι κυβερνώντες για να προβούν στους διπλωματικούς και πολιτικούς ελιγμούς που θα επιβάλει η νέα τάξη πραγμάτων που έρχεται.
Διαφορετικά αν επιμείνουν στις ίδιες πολιτικές που εδώ και πέντε χρόνια εφαρμόζουν, τότε το σίγουρο είναι πως γρήγορα θα έχουμε πολιτικές εξελίξεις.
