Αυτό που θύμωσε τον Βαγγέλη Μαρινάκη δεν ήταν η απόφαση του Πρωτοβάθμιου Μονομελούς Πειθαρχικού Οργάνου της Σούπερ Λιγκ καθαυτή, αφού με βάση τα πραγματικά περιστατικά, το κατηγορητήριο και τον κανονισμό η ποινή ήταν αναμενόμενη.
Αυτός ήταν και ο πραγματικός λόγος που η ΠΑΕ καταφέρθηκε για πρώτη φορά δημόσια εναντίον των οργανωμένων οπαδών της με τους οποίους οι σχέσεις είναι αγαστές. Επειδή, δηλαδή, με τη συμπεριφορά τους, έθεσαν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της ομάδας.
Όπως αποκαλύπτει το sdna.gr όταν ο Μαρινάκης πληροφορήθηκε την ποινή έδωσε εντολή να γίνει έφεση. Όταν, όμως, τον ενημέρωσαν ότι δεν μπορεί να γίνει έφεση ούτε για το ύψος του προστίμου, ούτε για το ύψος της ποινής της μιας αγωνιστικής χωρίς θεατές, έγινε έξαλλος και άρχισε να τα βάζει με όλους όσους θεωρούσε υπεύθυνους για την κατάσταση που διαμορφώθηκε.
Επικοινωνιακά προκρίθηκε η καραμέλα των «εξυγιαντών που πολεμούν τον Θρύλο» λες και οι «εξυγιαντές» άναψαν τα 240 καπνογόνα Γ. Καραϊσκάκης στον ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Γράφτηκαν, ως συνήθως και ανακρίβειες εκπορευόμενες από τα… «κεντρικά». Ότι δήθεν οι πυρσοί δεν πετάχτηκαν στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό διαψεύδεται από το κατηγορητήριο, που αναφέρει ότι υπήρξαν ρίψεις στον αγωνιστικό χώρο, αλλά σε κάθε περίπτωση η ποινή επιβλήθηκε για τις δύο προσωρινές διακοπές του αγώνα λόγω έλλειψης ορατότητας και όχι λόγω των ρίψεων. Επομένως είναι άνευ σημασίας.
Η ποινή ως εκ τούτου δεν είναι εφέσιμη ενώ σε μια άλλη εποχή ενδεχομένως να μην είχε κληθεί καν σε απολογία ο Ολυμπιακός. Περασμένα «μεγαλεία» του ελληνικού ποδοσφαίρου…
