«Τι έκανε ο δήμαρχος, που είναι ο περιφερειάρχης;». Αυτά ήταν μερικά από τα ερωτήματα που διατύπωναν πιο συχνά, με αγωνία και οργή πολλές φορές, οι πληγέντες από τις τελευταίες φονικές πλημμύρες, αλλά και τις πυρκαγιές.
Και σωστά οι πληγέντες αναζητούσαν τον δήμαρχο και τον περιφερειάρχη. Αυτούς ψήφισαν πριν από τέσσερα, και, χρόνια, για να αντιμετωπίσουν τα τοπικά προβλήματα. Απ’ αυτούς ζητούν και το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης. Ακόμη κι αν οι τοπικοί άρχοντες μπορούν να επικαλεστούν γραφειοκρατικές κωλυσιεργίες, πενιχρά κονδύλια ή και μη συνεργασία από τον κρατικό μηχανισμό.
Στη Θεσσαλία, για παράδειγμα, οι Data Journalists αποκαλύπτουν ότι από το 2020 υπόσχονταν 35 αντιπλημμυρικά έργα και παρεμβάσεις ύψους 400 εκατ. ευρώ για την προστασία του κάμπου και των χωριών. Τον περασμένο Φεβρουάριο -προεκλογική χρονιά γαρ- τα έργα ανέβηκαν στα λόγια στα 4,5 δισ. ευρώ και τελικά αυτά που ολοκληρώθηκαν δεν ξεπερνούν τα… 70 εκατομμύρια ευρώ.
Με τραγικές συνέπειες για τη ζωή και το βιος χιλιάδων ανθρώπων.
Οι σκέψεις αυτές έρχονται στον νου καθώς την Κυριακή θα προσέλθουμε στις κάλπες για τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Για να εκλέξουμε τους 13 περιφερειάρχες, κάπου 330 δημάρχους και πολλές χιλιάδες περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους.
Θα περίμενε κανείς ότι η συμφορά που έζησαν ή είδαν από τις τηλεοράσεις τους οι Έλληνες θα τους ευαισθητοποιούσε σε ό,τι αφορά την εκλογή των τοπικών αρχόντων.
Φευ! Οι αυτοδιοικητικές εκλογές της Κυριακής πνίγονται σε μια πρωτοφανή αδιαφορία των πολιτών, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις. Μόλις το 29% των ερωτηθέντων σε δημοσκόπηση της Metron Analysis δηλώνουν «υψηλό ενδιαφέρον» για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Το χαμηλότερο ποσοστό από αρχής των δημοσκοπήσεων. «Παρά κωφόν… αποπαρδείν», όπως έλεγαν για την απάθεια οι αρχαίοι Έλληνες.
Ίσως οι μόνοι που ενδιαφέρονται να είναι οι δεκάδες χιλιάδες υποψήφιοι σύμβουλοι, θα λέγαμε, με κάποια δόση ειρωνείας και υπερβολής.
Την ίδια ώρα βέβαια, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν εκτίναξη από το 49% στο 62% όσων πιστεύουν ότι η χώρα πάει σε λάθος κατεύθυνση. Ε, και! Δυστυχώς, «στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα». Όπως έλεγε και ο μεγάλος Μοντεσκιέ «η τυραννία ενός ηγεμόνα δεν είναι τόσο επικίνδυνη, όσο η απάθεια των πολιτών σε μια δημοκρατία».
