Το λουκέτο στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι μεμονωμένο γεγονός, αλλά σύμπτωμα ενός συστήματος εξουσίας που λειτουργεί χωρίς έλεγχο.
Η διαφθορά δεν είναι η εξαίρεση — είναι η κανονικότητα ενός βαθέος κράτους που εδρεύει στο Μαξίμου
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής, στο anoixtoparathyro.gr
«Κλειστόν λόγω διαφθοράς», ήταν ο επιτυχημένος τίτλος του άρθρου του Βήματος για το κυβερνητικό «λουκέτο» στον σκανδαλώδη ΟΠΕΚΕΠΕ (Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων) και την – δηλωτική της αδυναμίας της Πολιτείας να εξασφαλίσει την ορθή λειτουργία του – μεταφορά των αρμοδιοτήτων του εν λόγω σκανδαλώδους οργανισμού, σε άλλη υπηρεσία του κράτους: «Η ιστορία του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι μόνο ένα σκάνδαλο διαφθοράς. Είναι αποκαλυπτική και ως προς την ύπαρξη ενός “βαθέως κράτους” που δρα ανεξέλεγκτο επειδή αισθάνεται προστατευμένο», σημείωνε ο αρθρογράφος στον επεξηγηματικό πρόλογό του…
Πολύ σωστά!.. Ωστόσο ο τίτλος «Κλειστόν λόγω διαφθοράς» θα ήταν ακόμα πιο επιτυχημένος – τέλειος θα ήταν! – αν καπέλωνε κάποιο δημοσίευμα για κάποιο «λουκέτο» στο … αποκαλυφθέν απ’ τον αρθρογράφο του Βήματος «βαθύ κράτος»: το βαθύ κράτος Μητσοτάκη, δηλαδή. Που στεγάζεται στο Μέγαρο Μαξίμου και, υπό την πρωθυπουργική μπαγκέτα διαφθοράς, δρα ανεξέλεγκτο – κατεδαφίζοντας κάθε ίχνος του εναπομείναντος, μετά την επταετή μνημονιακή καταιγίδα, κράτους δικαίου – επειδή αισθάνεται προστατευμένο!..
«Δεν είναι το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το έγκλημα των Τεμπών και το σκάνδαλο των υποκλοπών, είναι ο Μητσοτάκης, ηλίθιε!» θα έγραφε ο μοδάτος αριστερόστροφος σχολιαστής. Και δεν θα είχε άδικο: ο κόσμος υποφέρει και.. πεινά, Ελλάδα κι Έλληνες πνιγόμαστε στα βάθη της ευρωπαϊκής ανέχειας και της πολιτικής διαφθοράς, κι ο αυτουργός του πνιγμού μας, κ. Μητσοτάκης – εκείνος που μεθοδικά τον σχεδίασε, τον… νομοθέτησε και κυνικά, σχεδόν μαφιόζικα, τον εκτελεί – μένει εκτός: Στον αφρό!.. Με πλήρη πολιτική, δικαστική και δημοσιογραφική κάλυψη, αλώβητος και… άμωμος, να σχεδιάζει το περαιτέρω… πολιτικό του μέλλον: Κάθε ημέρα εργαζόμαστε για να κάνουμε τη ζωή σας καλύτερη – Θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος της τετραετίας – Θα συνεχίσουμε να δίνουμε λύσεις στα προβλήματα του παρελθόντος (sic), διεμήνυσε την περασμένη Τετάρτη προς τους… υπηκόους του από την Εύβοια.
Ακόμα πιο σοκαριστικό – «του τρελού» το χαρακτήριζε νεαρός συνάδελφος – είναι ότι αυτός ο τύπος, λίγο πριν κρύψει την σκανδαλώδη λειτουργία του ΟΠΕΚΕΠΕ κάτω απ’ το χαλί «μιας άλλης υπηρεσίας του κράτους» (ποιας άραγε;) προανήγγειλε… «συνταγματοποίηση» της συμφεροντολογικής – πελατειακής εμμονής του για άρση της μονιμότητας στο δημόσιο, εντάσσοντας την αναθεώρηση του αναφερόμενου σ’ αυτήν άρθρου 103, στην ατζέντα της συνταγματικής αναθεώρησης.
Θυμίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης («ο πλέον διεφθαρμένος πρόεδρος της πλέον διεφθαρμένης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης» μετά… συγχωρήσεως) στην ατζέντα της συνταγματικής αναθεώρησης έχει εντάξει ήδη προς… «συνταγματοποίηση» άλλες τέσσερις ανικανοποίητες (λόγω κοινωνικοπολιτικών αντιδράσεων) συμφεροντολογικές – πελατειακές εμμονές του: την αναθεώρηση του άρθρου 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την εξαετή θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας, τις αλλαγές των κανόνων που διέπουν τις ηγεσίες των ανώτατων δικαστηρίων της χώρας, την αναθεώρηση του άρθρου σχετικώς με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις!..
– Μα πως κάνεις έτσι άγνωστε Έλληνα πολίτη; «Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί είναι δυσφήμιση για το υπόλοιπο δέκα τοις εκατό», στο έχω ξαναπεί και το ‘χεις ξαναγράψει, θα σχολίαζε με τη δηλητηριώδη διπλωματική του γλώσσα ο Χένρι Κίσινγκερ, αν ζούσε: σχόλιο που, μεταφρασμένο σε απλά… δημοσιογραφικά, σημαίνει ότι «οι ενενήντα στους εκατό πολιτικούς είναι διεφθαρμένοι»!
Συμφωνείτε; Φαντάζομαι πως όχι, όπως κι εγώ άλλωστε. Αλλά μάλλον είμαστε μετριοπαθείς και σίγουρα… γλυκύτεροι των σοφών, αφού οι περισσότεροι απ’ αυτούς συμφωνούν με τον δηλητηριώδη Χένρι Κίσινγκερ. Με πρώτο και καλύτερο τον δικό μας Αριστοτέλη, ο οποίος θεωρούσε τη διαφθορά ως βασικό χαρακτηριστικό των πολιτικών. Ξεκαθαρίζοντας, ωστόσο, ότι η πολιτική διαφθορά δεν είναι ιδιότητα του ατόμου, ένα φυσικό ελάττωμα, αλλά χαρακτηριστικό της εξουσίας, οποιασδήποτε εξουσίας, και παρεπόμενο των αξιωμάτων.
Το τελευταίο ισχύει απολύτως και διασταυρώνεται με τα ίχνη πολιτικής διαφθοράς που εντοπίζονται γύρω απ’ την άρνηση των αξιωματούχων των κομμάτων της κεντροαριστεράς – εξαιρουμένου του «Κινήματος Δημοκρατίας» και της «Πλεύσης Ελευθερίας» – να συμπεριλάβουν το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη («του πλέον διεφθαρμένου προέδρου της πλέον διεφθαρμένης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης» μετά… συγχωρήσεως) σε μια κοινή πρότασή τους για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής όσον αφορά το έγκλημα των Τεμπών.
