Με πρόσωπο Ιανού εμφανίζεται ο πρώην πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας στο πλαίσιο του rebranding του ονόματός του αλλά και της σταδιακής επανάκαμψής του στο πολιτικό γίγνεσθαι. Την ίδια ώρα που προβάλλει κι όχι αδίκως ως κάτι σημαντικό τις διαλέξεις και τα σεμινάρια που θα δώσει σε φοιτητές του Harvard την άνοιξη, σε συνεργασία με σημαντικούς πανεπιστημιακούς στα δύο campus του πανεπιστημίου στη Βοστώνη και την Ουάσιγκτων, εξαπολύει πυρά κατά του Λευκού Οίκου και της εξωτερικής πολιτικής του κ. Ντόναλντ Τραμπ.
Από την Ουρανία Γαλανού
Από τη μία ο κ. Τσίπρας επιδιώκει να αναβαθμίσει το διεθνές του προφίλ κάνοντας διαλέξεις ως ο πιο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας που συμμετείχε και βίωσε μερικές από τις πιο καθοριστικές στιγμές στην νεότερη ιστορία της Ευρώπης και από την άλλη απευθυνόμενος στο εσωτερικό κοινό επιδεικνύει τις δυνατότητές του στην πολιτική με αιχμή τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής τονίζοντας ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να περιμένει απαντήσεις από την Ουάσιγκτων, τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο αλλά από τις δικές της δυνάμεις. Η σταδιακή επαναφορά του κ. Αλέξη Τσίπρα είναι γεγονός, ασχέτως τού ότι ακόμη ούτε ο ίδιος έχει ανακαλύψει τον τρόπο που θα διευκολύνει τη θεσμική του επιστροφή.
Τις απόψεις του για τις διεθνείς εξελίξεις ανέπτυξε τις προηγούμενες ημέρες κατά την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη όπου και βράβευσε πρωτεύσαντες φοιτητές. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε ιδιαίτερα επικριτικός για τις πρωτοβουλίες του Προέδρου των ΗΠΑ και ζήτησε «να είμαστε στην πρώτη γραμμή απέναντι στη λογική αμφισβήτησης συνόρων και παρεμβάσεων στα εσωτερικά τρίτων χωρών που προωθεί ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος».
Κατά τον ίδιο θα πρέπει να σταλεί το μήνυμα ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις μπορούν να αναπτυχθούν μόνο στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και του αμοιβαίου οφέλους, κάτι που σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε πρόθυμοι και δεδομένοι σύμμαχοι ούτε να επιτρέψουμε την επιστροφή των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σε άλλες εποχές. Κι αν το συγκεκριμένο μήνυμα έχει ως κύριο αποδέκτη την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη την οποία ο κ. Τσίπρας ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει κατηγορήσει για άνευ όρων παράδοση στις διαθέσεις των αμερικανών συμμάχων το μήνυμά του για τον ίδιο τον Πρόεδρο των ΗΠΑ είναι πως είναι επικίνδυνη η άποψή του ότι αυτό που συμφέρει τις ΗΠΑ είναι να κυριαρχήσει το δίκαιο του ισχυρού με αιχμές για τα σχέδια Τραμπ για τη Γάζα. Γι’ αυτό και κατά τον ίδιο τον κ. Τσίπρα είναι λάθος και της ευρωπαϊκής ηγεσίας να κλείνει τα μάτια της τα τελευταία 30 χρόνια και να αποδέχεται το ψευδοδίλημμα που θέτει ο κ Τραμπ «ότι δηλαδή πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στην υποκρισία του χθες και στον κυνισμό που προτείνει για το μέλλον».
Οι δημόσιες εμφανίσεις του κ. Αλέξη Τσίπρα έχουν αρχίσει και πυκνώνουν κάτι που εντάσσεται σε έναν συνολικότερο σχεδιασμό, τού να επιστρέψει ενεργά στην πολιτική ζωή του τόπου ως ο εκφραστής και ηγέτης της μεγάλης κεντροαριστεράς. Ανάχωμα στα σχέδιά του μπαίνει ο ανταγωνισμός που κυριαρχεί στις σχέσεις ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, πρωτίστως όμως οι προσωπικές φιλοδοξίες των προσώπων που ηγούνται των συγκεκριμένων προοδευτικών δυνάμεων. Ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι ο κ. Τσίπρας σκέφτεται να επιστρέψει στην Κουμουνδούρου ως πρόεδρος του κόμματος την ηγεσία του οποίου εγκατέλειψε τον Ιούνιο του 2023 για να αναλάβει την προεδρία ο κ. Κασσελάκης.
Άλλωστε θα ήταν δύσκολο να παρακαμφθεί ο πρόσφατα εκλεγμένος πρόεδρος του κόμματος κ. Σωκράτης Φάμελλος ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες δεν ανέχεται τον παραμικρό υπαινιγμό ότι θα μπορούσε να είναι μεταβατικός αρχηγός. Δεν είναι εξάλλου αυτή η πρόθεση των στελεχών εκείνων (87) που επιδιώκουν την επιστροφή του κ. Τσίπρα αλλά η ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ σε κάτι μεγαλύτερο που θα περιλαμβάνει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι υποστηρικτές του πρώην πρωθυπουργού ομιλούν για έναν νέο φορέα που θα γεννηθεί από τις απαιτήσεις της κοινωνίας και ο οποίος πέραν του ΣΥΡΙΖΑ θα συμπεριλάβει και το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά, εφόσον ως τότε ο συγκεκριμένος πολιτικός σχηματισμός δεν έχει αφομοιωθεί από την Κουμουνδούρου.
Το σχέδιο αυτό φαίνεται πάντως ότι έχει μεγάλα κενά καθώς δεν συνεκτιμάται ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ το οποίο υπό την ηγεσία του κ. Νίκου Ανδρουλάκη θα θεωρούνταν αδύνατον να αποδεχτεί τη λειτουργία του υπό την σκέπη ενός φορέα-ομπρέλα στον οποίο θα ηγείται ο κ. Αλέξης Τσίπρας. Την ίδια στιγμή που δεν είναι εφικτή καν η συζήτηση και η συνεργασία δύο ταυτόσημων κομμάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΕΑΡ θεωρείται εξωπραγματική οποιαδήποτε σκέψη για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ το οποίο εξακολουθεί να ελπίζει ότι έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την εξουσία χωρίς να έχει ανάγκη από στηρίγματα της αριστεράς με τα οποία το κόμμα του κ. Ανδρουλάκη λειτουργεί ούτως ή άλλως ανταγωνιστικά.
