Λίγα εικοσιτετράωρα πριν την Συνάντηση Κορυφής στο Βίλνιους της Λιθουανίας του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν ο εκπρόσωπος των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων της γειτονικής χώρας πλειοδοτεί υπέρ της θετικής δυναμικής που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στις διμερείς σχέσεις.
Πρόκειται για μία ιδιαίτερα σπάνια διπλωματική συγκυρία αν αναλογιστεί κανείς πώς εντός του 2022 η Ελλάδα και η Τουρκία έφθασαν στο παρά πέντε μίας ένοπλης σύγκρουσης. Μία συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την σχεδόν πλήρη απουσία της τουρκικής αεροπορίας από τον ελληνικό εναέριο χώρο και το FIR Αθηνών.
Ο εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας Ζεκί Ακτούρκ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις τόσο όσον αφορά το Αιγαίο όσο και την Ανατολική Μεσόγειο. Επισήμανε ο Ζεκί Ακτούρκ :
«Η συνέχιση της θετικής ατζέντας που ξεκίνησε μετά τον μεγάλο καταστροφικό σεισμό στις 6 Φεβρουαρίου και το σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα που συνέβη την ίδια περίοδο, η μη επιστροφή στις δραστηριότητες και την ρητορική που αυξάνουν την ένταση κατά διαστήματα θα είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών. Την προσεχή περίοδο ευχή μας είναι, η συνέχιση της θετικής δυναμικής που έχουμε πετύχει στις διμερείς σχέσεις μας τους τελευταίους μήνες, η διατήρηση διαύλου διαλόγου, και κάνοντας δίκαιη χρήση του πλούτου της περιοχή, ο τουρκικός και ελληνικός λαός να ζει ειρηνικά με ευημερία και ασφάλεια, το Αιγαίο να είναι θάλασσα φιλίας μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας».
Βεβαίως οι παραπάνω επισημάνσεις δεν προϋποθέτουν πώς η Άγκυρα αιφνιδίως εγκατέλειψε τις μαξιμαλιστικές της σχέσεις περί «Γαλάζιας Πατρίδας» και όλα τα συναφή που συνοδεύουν τον ιμπεριαλιστικό- ιδεολογικό προσανατολισμό της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Η διπλωματική ορολογία που χρησιμοποιεί η Τουρκία είναι διπλής ανάγνωσης.
«Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μαζί με το τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και την ασφάλεια των συνόρων μας, προστατεύουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα μας στην γαλάζια πατρίδα και στην πατρίδα των αιθέρων» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Zεκί Ακτούρ για να μην ξεχνιόμαστε.
Η διπλωματική συγκυρία, επανεκλογή Ερντογάν και επανεκλογή Μητσοτάκη σε συνάρτηση με την συνεχιζόμενη και χωρίς ορατή λύση κρίση της Ουκρανίας η οποία πυροδοτεί φυγόκεντρες αντιδράσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και εντάσεις ακόμη και στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ, καθώς και οι αρνητικές εξελίξεις στην αμέσου ενδιαφέροντος περιοχή της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής με την ακραία ενεργοποίηση της παλαιστινιακής κρίσης , όλα τα παραπάνω οδηγούν στην ενίσχυση των πιέσεων προς την Αθήνα για μία περισσότερο θετική συμπεριφορά προς την Τουρκία. Ο αμερικανικός παράγων πέρα την διπλωματικής φλυαρίας είναι σαφής. Οι ΗΠΑ επιμένουν πώς η Τουρκία είναι σημαντικός και αναγκαίος εταίρος στην Ατλαντική Συμμαχία.
Μόλις προ δύο εικοσιτετραώρων οι ελληνικές αρχές έκλεισαν το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων στο Λαύριο όπου διαβιούσαν Κούρδοι πρόσφυγες. Η επιχείρηση έληξε αναίμακτα. Υπενθυμίζεται πώς η Άγκυρα εδώ και δεκαετίες επαναλάμβανε μονότονα τα περί στρατοπέδου εκπαίδευσης τρομοκρατών του PKK στο Λαύριο. Θα μπορούσε κανείς εύκολα να συμπεράνει πώς η ελληνική πλευρά με αυτήν την κίνηση εκτονώνει άλλη μία πτυχή των διμερών σχέσεων ικανοποιώντας ένα πάγιο αίτημα της Άγκυρας.
Που οδηγούν άραγε όλα τα παραπάνω; Προφανώς ένθεν κακείθεν καλλιεργείται η αίσθηση πώς κάτι μπορεί να δρομολογηθεί στο Βίλνιους της Λιθουανίας. Όχι βεβαίως μία δυναμική άμεσης επίλυσης των ελληνοτουρκικών εκκρεμοτήτων αλλά μία «επανατοποθέτηση» του πλαισίου στις ελληνοτουρκικές σχέσεις με στόχο την σταδιακή βελτίωση τους.
Όλα αυτά στοχεύοντας στις μακροπρόθεσμες στοχεύσεις της αμερικανικής αλλά και της γερμανικής διπλωματίας που θέλουν την βήμα προς βήμα προσέγγιση Αθήνας – Άγκυρας. Ουάσιγκτον και Βερολίνο αισθάνθηκαν την τελευταία εξαετία πώς η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ απειλήθηκε τουλάχιστον δύο φορές με κατάρρευση. Μία το 2018 και μία το 2022.
Μήπως λοιπόν όλη αυτή η ρητορική και οι διπλωματικοί ελιγμοί οδηγούν σε κάποιο deal, επιφανειακό προς το παρόν αλλά ουσιαστικότερο μελλοντικά του οποίου το περιεχόμενο είναι ασαφές και απροσδιόριστο;
