Η Μαρία Ζαχάροβα επιτίθεται σε ευρωπαϊκές χώρες, βάζοντας στο στόχαστρο και την Ελλάδα. Κατηγορεί τη Χούντα για «προσπάθεια προσάρτησης της Κύπρου» και αναφέρεται στη «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αγνοώντας τη Συμφωνία των Πρεσπών
Η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, εξαπέλυσε σφοδρή και προσωπική επίθεση σε σειρά ευρωπαϊκών κρατών, μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα, επαναφέροντας στην επιφάνεια παλαιά εθνικά ζητήματα όπως το Κυπριακό και το Μακεδονικό.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται ως άμεση συνέπεια της καταστροφικής εξωτερικής πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έχει οδηγήσει τη χώρα σε πλήρη απώλεια διπλωματικής ισορροπίας, μετατρέποντας την Ελλάδα από πυλώνα σταθερότητας σε αναλώσιμο πιόνι των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον.
Η επίθεση της Ζαχάροβα δεν είναι τυχαία: αποτελεί ένδειξη της βαθιάς ρωσικής δυσαρέσκειας προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που έχει διαρρήξει κάθε διπλωματικό δίαυλο με τη Μόσχα, ευθυγραμμιζόμενη άκριτα με τις αμερικανονατοϊκές επιλογές για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η ανάρτηση της Μαρίας Ζαχάροβα – Η Ελλάδα στο στόχαστρο της Μόσχας
Η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, σε μια μακροσκελή ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, επιτέθηκε με ονόματα και ημερομηνίες σε κράτη-μέλη της Ε.Ε., υποστηρίζοντας ότι εκείνα είναι που παραβίασαν κατ’ επανάληψη τις αρχές της Συμφωνίας του Ελσίνκι, και όχι η Ρωσία.
Μεταξύ αυτών, αναφέρεται ρητά στην Ελλάδα, επαναφέροντας ιστορικά ζητήματα που η ρωσική διπλωματία μέχρι πρότινος απέφευγε να αγγίξει.
Ακολουθεί αυτούσια η ανάρτηση της Μαρίας Ζαχάροβα:
«Η Υπουργός Εξωτερικών της Φινλανδίας Ελίνα Βάλτονεν: “Οι ενέργειες της Ρωσίας παραβιάζουν καθεμία από τις δέκα αρχές του Ελσίνκι. Τις ίδιες αρχές που βοήθησε να αναπτυχθούν πριν από πενήντα χρόνια”.Ένα απροκάλυπτο ψέμα, ένα ψέμα στο οποίο όλοι έχουν συνηθίσει. Ωστόσο, η Βάλτονεν έχει δίκιο: οι αρχές του Ελσίνκι πριν από μισό αιώνα πράγματι παραβιάζονται. Και παραβιάζονται από εκείνους που τις υπέγραψαν – τα κράτη μέλη του ΟΑΣΕ.
Ακολουθούν μερικά μόνο από τα πολλά παραδείγματα:
Αρχή Ι. Κυρίαρχη ισότητα, σεβασμός των δικαιωμάτων που είναι εγγενή στην κυριαρχία: 1974. Η επέμβαση της Χούντας των Μαύρων Συνταγματαρχών στην Ελλάδα στη διεθνική σύγκρουση στην Κύπρο, μια προσπάθεια προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα.
Αρχή ΙΙ. Μη χρήση βίας ή απειλής βίας: 1999. Βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ χωρίς εντολή του ΟΗΕ.
Αρχή ΙΙΙ. Απαραβίαστο των Συνόρων: 2008. Αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου από τις δυτικές χώρες χωρίς τη συγκατάθεση της Σερβίας.
Αρχή IV. Εδαφική Ακεραιότητα των Κρατών: 1991-1992. Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας από τη Γερμανία στο αποκορύφωμα της εθνοτικής σύγκρουσης στη Γιουγκοσλαβία, επιταχύνοντας τη διάλυση του νοτιοσλαβικού κράτους.
Αρχή V. Ειρηνική Επίλυση Διαφορών: 1995. Επιχείρηση Καταιγίδα: Παρά τις προσπάθειες διαμεσολάβησης του ΟΑΣΕ και τρίτων μερών στην εθνοτική σύγκρουση μεταξύ Κροατίας και Δημοκρατίας της Σερβικής Κράινα, το Ζάγκρεμπ απέρριψε μια ειρηνική επίλυση και κατέφυγε σε εθνοκάθαρση.
Αρχή VI. Μη Επέμβαση στις Εσωτερικές Υποθέσεις: 2014. Διαμαρτυρίες «Μαϊντάν» με δυτική καθοδήγηση και υποστήριξη για το πραξικόπημα στην Ουκρανία.
Αρχή VII. Σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών: Δεκαετία του 2000. Λειτουργία μυστικών φυλακών της CIA στη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία.
Αρχή VIII. Ίσα Δικαιώματα και Αυτοδιάθεση των Λαών: 1991. Το Γαλλικό Συνταγματικό Συμβούλιο αρνήθηκε στους Κορσικανούς το δικαίωμα σε ξεχωριστή εθνική ταυτότητα και απαγόρευσε τη φράση “λαός της Κορσικής”.
Αρχή IX. Συνεργασία μεταξύ Κρατών: Μέχρι το 2018, η Ελλάδα μπλόκαρε διεθνείς πρωτοβουλίες που στόχευαν στη συνεργασία με τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (λόγω μιας ανεπίλυτης διαφοράς για το όνομα).
Αρχή X. Εκπλήρωση Υποχρεώσεων βάσει του Διεθνούς Δικαίου με Καλή Πίστη: Από το 1965 έως το 2024. Η περιφρόνηση των διεθνών νομικών υποχρεώσεών της από τη Βρετανία και η κατοχή του νησιού Τσάγκος (Μαυρίκιος) στον Ινδικό Ωκεανό.
Υ.Γ. Όπως ίσως μαντεύετε, η Ελίνα δεν είναι, και δεν ήταν ποτέ, διπλωμάτης, ούτε από πτυχίο διπλωματίας ούτε από την εργασιακή της εμπειρία. Είναι τεχνολόγος, διευθύντρια εκδηλώσεων πόλης, χρηματοδότης – αλλά δεν είναι ειδικός διεθνών σχέσεων. Η Δυτική Ευρώπη δεν χρειάζεται επαγγελματίες σε ηγετικές θέσεις. Όλοι κατανοούν τη θέση της ΕΕ στο παγκόσμιο σύστημα, που ελέγχεται από τη γυναικολόγο Ούρσουλα».
