Η παραδοχή του Άκη Σκέρτσου ότι η κυβέρνηση γνώριζε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ από το 2019 προκαλεί πολιτικό σεισμό. Η κυβέρνηση κατηγορείται για αδράνεια, συγκάλυψη και αποτυχία να προστατεύσει τα κοινοτικά κονδύλια από ένα σύστημα διαφθοράς και πολιτικών εξαρτήσεων
Η επίσημη παραδοχή του υπουργού Επικρατείας, Άκη Σκέρτσου, ότι η κυβέρνηση γνώριζε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ ήδη από το 2019, συνιστά πλήρη ομολογία πολιτικής ευθύνης και παραδοχή αδυναμίας διαχείρισης ενός μηχανισμού διαφθοράς που για χρόνια απομυζούσε τα κοινοτικά κονδύλια.
Η δήλωση του Σκέρτσου, που έγινε στην Καλαμάτα, στο πλαίσιο του 3ου Cantina Academy, προκάλεσε σεισμό στο πολιτικό σκηνικό, επιβεβαιώνοντας ότι το Μέγαρο Μαξίμου είχε γνώση του σκανδάλου, ενώ κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονταν το αντίθετο.
Η παραδοχή για συλλογική και πολιτική ευθύνη
Ο υπουργός Επικρατείας προσπάθησε να υποβαθμίσει το βάρος των αποκαλύψεων, παραδεχόμενος όμως ότι η κυβέρνηση είχε γνώση των ερευνών για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Όπως δήλωσε:
«Υπάρχει συλλογική ευθύνη, προφανώς υπάρχει και μια εξατομικευμένη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης για τα πράγματα που θα έπρεπε να έχουν γίνει ταχύτερα και καλύτερα από το 2019 έως σήμερα.»
Με τη φράση αυτή, ο Σκέρτσος αναγνώρισε εμμέσως ότι η κυβέρνηση γνώριζε την ύπαρξη των παρανομιών αλλά δεν έδρασε αποφασιστικά για την αντιμετώπισή τους.
Αντιφάσεις και πολιτική κάλυψη
Η παραδοχή Σκέρτσου αναιρεί πλήρως τις επίσημες τοποθετήσεις άλλων κυβερνητικών στελεχών που μέχρι πρότινος δήλωναν άγνοια και ότι ενημερώθηκαν από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία μόλις πρόσφατα.
Η δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή για τους Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη είχε αποκαλύψει ότι οι έρευνες βρίσκονταν σε εξέλιξη εδώ και χρόνια, αποδεικνύοντας διαχρονική εμπλοκή πολιτικών προσώπων και διοικητικών μηχανισμών.
Η δήλωση του υπουργού Επικρατείας επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση γνώριζε και ανέχθηκε τη λειτουργία ενός παρασκηνιακού δικτύου επιδοτήσεων, που λειτουργούσε με πολιτική κάλυψη και κομματικά οφέλη.
Η αναφορά σε συνεργασία με τις ευρωπαϊκές αρχές χωρίς αποδείξεις
Ο Σκέρτσος υποστήριξε ότι η κυβέρνηση «ενθάρρυνε τις έρευνες» και «συνεργαζόταν με τις ευρωπαϊκές αρχές» στο πλαίσιο ενός σχεδίου μεταρρύθμισης του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ωστόσο, δεν προσκόμισε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει αυτή τη συνεργασία.
Αντίθετα, οι μέχρι σήμερα δηλώσεις και τα ευρήματα δείχνουν ότι η κυβέρνηση επέτρεψε τη συνέχιση της ροής των παράνομων πληρωμών προς «εκλεκτούς» του συστήματος, συντηρώντας ένα δίκτυο πελατειακών σχέσεων που λειτούργησε ως μηχανισμός πολιτικής επιρροής.
Έξι χρόνια σιωπής και αδράνειας
Η καθυστέρηση έξι ετών στην αποκάλυψη και αντιμετώπιση του σκανδάλου προκαλεί εύλογα ερωτήματα:
Αν η κυβέρνηση γνώριζε, γιατί δεν διέκοψε τους ψεύτικους κωδικούς, δεν παρέπεμψε το θέμα στη Δικαιοσύνη και δεν προστάτεψε τους πραγματικούς δικαιούχους των ενισχύσεων;
Οι απαντήσεις του υπουργού Επικρατείας δεν καλύπτουν το κενό ευθυνών, αλλά αντιθέτως ενισχύουν την εικόνα συγκάλυψης και συνενοχής.
Η παραδοχή ως ομολογία πολιτικής αποτυχίας
Πίσω από τη ρητορική περί «μεταρρύθμισης εν κινήσει», η παραδοχή Σκέρτσου αποτελεί ουσιαστικά ομολογία αποτυχίας.
Για χρόνια, η κυβέρνηση επέτρεψε τη διασπάθιση των κοινοτικών κονδυλίων και τη συντήρηση ενός συστήματος παράνομων επιδοτήσεων που στόχευε στη δημιουργία ενός “γαλάζιου” εκλογικού σώματος.
Η αναφορά του υπουργού σε «συλλογική ευθύνη» δεν αμβλύνει τις εντυπώσεις, αλλά επιβεβαιώνει τη θεσμική αδράνεια και την πολιτική ανοχή.
Το πλήρες απόσπασμα των δηλώσεων Σκέρτσου
«Προσπαθούμε να κάνουμε μια μεταρρύθμιση εν κινήσει που δεν έγινε ποτέ στο παρελθόν. Και εδώ υπάρχει μια συλλογική ευθύνη, προφανώς υπάρχει και μια εξατομικευμένη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης για τα πράγματα που θα έπρεπε να έχουν γίνει ταχύτερα και καλύτερα από το 2019 έως σήμερα.
Αλλά, να πούμε εδώ ότι το πρόβλημα του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι ένα πρόβλημα που διέφυγε εντελώς από την προσοχή της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση και το έχει εντοπίσει και το έχει επισημάνει από τα πρωθυπουργικά χείλη μέχρι τους αρμόδιους υπουργούς διαχρονικά από το 2019 έως σήμερα.
Γνωρίζαμε πολλά από τα προβλήματα, γνωρίζαμε τις έρευνες που γίνονταν, ενθαρρύναμε τις έρευνες που γίνονταν, συνεργαζόμασταν με τις ευρωπαϊκές αρχές στη βάση ενός κοινού ευρωπαϊκού και εθνικού σχεδίου για τον μετασχηματισμό του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο νομίζω ότι τώρα είναι η ώρα, όπως είπα, να τραβήξουμε μια κόκκινη γραμμή και να δώσουμε με δίκαιο τρόπο όλες τις κατάλληλες ενισχύσεις σε αυτούς που πραγματικά τις έχουν ανάγκη, σε αυτούς που παράγουν και να βγάλουμε εκτός όλους όσους ζούσαν παρασιτικά έως σήμερα από αυτόν τον μηχανισμό.»
Πολιτικές και δικαστικές προεκτάσεις
Μετά την παραδοχή Σκέρτσου, το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα υπάρξουν παραιτήσεις και ποινικές ευθύνες για την πολυετή συγκάλυψη.
Η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ, που βρίσκεται ήδη στα χέρια της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, αποκτά τεράστιες πολιτικές διαστάσεις, καθώς η ίδια η κυβέρνηση ομολογεί ότι γνώριζε.
Η δήλωση Σκέρτσου λειτουργεί ως πολιτικό ντοκουμέντο, αποκαλύπτοντας την αδυναμία και την αμέλεια της εξουσίας να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον.
