Ο πρώην πρωθυπουργός από τη Θράκη περιγράφει με ωμή σαφήνεια τη βαθιά κρίση στον πρωτογενή τομέα και τα δομικά λάθη της ευρωπαϊκής πολιτικής – Καλεί σε άμεσο, εθνικά οργανωμένο σχέδιο στήριξης αγροτών και περιφέρειας, χωρίς άλλες υπεκφυγές
Σε εκδήλωση της ΣΕΚΕ και της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» στο Δημοτικό Θέατρο Ξάνθης, ο Κώστας Καραμανλής έστειλε ένα από τα πιο ηχηρά πολιτικά μηνύματα των τελευταίων μηνών. Υπογράμμισε ότι η πολιτεία οφείλει να είναι «ιδιαίτερα ευαίσθητη και δεκτική» απέναντι στους αγρότες και κτηνοτρόφους, υπενθυμίζοντας πως η αγωνία τους είναι υπαρκτή και βαθιά.
Η παρέμβασή του έρχεται σε μια περίοδο γενικευμένης αναταραχής στον αγροτικό χώρο, με ολόκληρη την Ευρώπη να αντιμετωπίζει πρωτοφανείς προκλήσεις.
Η βαριά λίστα των προβλημάτων: αυξημένο κόστος, λειψυδρία, ζημιές και καθυστερήσεις
Ο πρώην πρωθυπουργός περιέγραψε με λεπτομέρεια το εύρος της κρίσης:
- εκτίναξη του κόστους παραγωγής,
- μειωμένες τιμές παραγωγού,
- αδικαιολόγητα υψηλές τιμές καταναλωτή,
- κλιματική κρίση και ακραία καιρικά φαινόμενα,
- ζημιές ζωικού κεφαλαίου από επιδημίες,
- ανθεκτικότητα υποδομών που δεν ανταποκρίνεται στη σφοδρότητα των θεομηνιών,
- καθυστερήσεις σε αποζημιώσεις και ενισχύσεις.
Ο Καραμανλής τόνισε ότι όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό που θέτει ζήτημα επιβίωσης για μεγάλο μέρος του αγροτικού κόσμου. Η πίεση δεν είναι συγκυριακή∙ είναι βαθιά, συσσωρευμένη και εντεινόμενη τα τελευταία χρόνια.
Κριτική στην Κοινή Αγροτική Πολιτική: «Από ακρογωνιαίος λίθος, σε παρία των Βρυξελλών»
Ο πρώην πρωθυπουργός άσκησε έντονη κριτική στο πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει σήμερα τον πρωτογενή τομέα.
Κατηγόρησε την ΚΑΠ για πλήγματα στην ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών προϊόντων και για δογματικές εμμονές που προκάλεσαν σοβαρές στρεβλώσεις.
Η πολιτική των Βρυξελλών, όπως είπε, μετατρέπει μια ιστορική κοινωνική και παραγωγική κατάκτηση σε «ενοχλητικό απομεινάρι», αφήνοντας τους παραγωγούς εκτεθειμένους σε αθέμιτο ανταγωνισμό και δυσκολίες επιβίωσης.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στην προωθούμενη υπερφορολόγηση προϊόντων καπνού, τονίζοντας ότι χώρες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία απέτυχαν να περιορίσουν την κατανάλωση και απλώς ενίσχυσαν τα λαθραία κυκλώματα, στερώντας πολύτιμα έσοδα από τα δημόσια ταμεία.
Η «μεγαλύτερη απειλή»: η απίσχνανση της περιφέρειας και η γήρανση του αγροτικού πληθυσμού
Ο Καραμανλής έθεσε με έμφαση το ζήτημα που θεωρεί το πιο κρίσιμο: την ερήμωση της υπαίθρου.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική καμπή:
- ο αγροτικός πληθυσμός γηράσκει,
- οι νέοι δεν επιλέγουν το αγροτικό επάγγελμα,
- οι υποδομές και οι υπηρεσίες στην περιφέρεια καταργούνται (σχολεία, ΕΛΤΑ, αστυνομικά τμήματα, τραπεζικά καταστήματα),
δημιουργώντας ένα αίσθημα εγκατάλειψης.
Ο Καραμανλής χαρακτήρισε την εξέλιξη αυτή μείζονα εθνική απειλή, ειδικά σε περιοχές όπως η Θράκη, όπου η ισχυρή περιφέρεια αποτελεί μέρος της εθνικής ασφάλειας.
Η αποδυνάμωση της υπαίθρου δεν είναι μόνο οικονομική∙ έχει στρατηγικές διαστάσεις που επηρεάζουν την ίδια τη συνοχή και την άμυνα της χώρας.
Απαίτηση για εθνική συνεννόηση και ολοκληρωμένο σχέδιο στήριξης
Ο πρώην πρωθυπουργός κάλεσε σε άμεση εκπόνηση, χρηματοδότηση και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου που θα στηρίζει ουσιαστικά τον πρωτογενή τομέα και θα διασφαλίζει τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιφέρειας.
Ζήτησε εθνική συναίνεση, μακριά από μικροπολιτικές και ευκαιριακές προσεγγίσεις.
Οι σύγχρονοι συνεταιρισμοί ως εργαλείο αναγέννησης – Το παράδειγμα της Ισπανίας
Κεντρικός άξονας του σχεδίου που περιγράφει ο Καραμανλής είναι η ενίσχυση σύγχρονων, εξωστρεφών συνεταιρισμών, με επαγγελματική διοίκηση, βιομηχανικά πρότυπα παραγωγής και άμεση σύνδεση με τις αλυσίδες λιανικής πώλησης.
Ανέφερε το ισπανικό μοντέλο ως παράδειγμα επιτυχίας: εξαγωγικός προσανατολισμός, ποιοτική παραγωγή και διαπραγματευτική ισχύς που εξασφαλίζει υψηλές τιμές παραγωγού.
Μια παρέμβαση που ξεπερνά το αγροτικό ζήτημα
Η ομιλία του Κώστα Καραμανλή στην Ξάνθη ήταν κάτι πολύ περισσότερο από σχολιασμός της επικαιρότητας.
Ήταν μια στρατηγική προειδοποίηση:
αν η Ελλάδα δεν αντιστρέψει τώρα την κρίση στον πρωτογενή τομέα και στην περιφέρεια, θα αντιμετωπίσει συνέπειες που αγγίζουν την εθνική ασφάλεια, την κοινωνική συνοχή και το παραγωγικό της μέλλον.
Ο πρώην πρωθυπουργός έθεσε ως προϋπόθεση για κάθε λύση την επαναφορά της λογικής, την ενίσχυση των παραγωγών και τη σοβαρή, συντονισμένη χάραξη πολιτικής — όχι αύριο, αλλά σήμερα.
