Η Νέα Δημοκρατία σε αναταραχή – Οι ομιλίες Καραμανλή και Βενιζέλου που άνοιξαν κύκλο αμφισβήτησης και σεναρίων
Δύο βαριά πολιτικά ονόματα, Κώστας Καραμανλής και Ευάγγελος Βενιζέλος, επέλεξαν σχεδόν ταυτόχρονα να «σπάσουν τη σιωπή» τους, προκαλώντας ισχυρούς κραδασμούς στο πολιτικό σκηνικό και ιδιαίτερα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Μέσα σε διάστημα μόλις μίας ώρας, ο πρώην πρωθυπουργός και ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά έστειλαν μήνυμα αποδόμησης του κυβερνητικού αφηγήματος, ανεβάζοντας κατακόρυφα το θερμόμετρο στο εσωτερικό του συστήματος εξουσίας.
Το προειδοποιητικό καμπανάκι του Κώστα Καραμανλή
Σε εκδήλωση στη Παλαιά Βουλή προς τιμήν της Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, ο Κώστας Καραμανλής μίλησε με σπάνια ένταση για θεσμική εκτροπή και κρίση εμπιστοσύνης, στέλνοντας σαφές μήνυμα ανησυχίας για τη λειτουργία του κράτους δικαίου.
Χωρίς να κατονομάσει το Μαξίμου, έθεσε στο στόχαστρο πρακτικές που υπονομεύουν τους θεσμούς, επισημαίνοντας πως «όταν οι πολίτες παύουν να εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη, τη Βουλή και την κυβέρνηση, η κρίση μετατρέπεται σε απονομιμοποίηση».
Η παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στην ίδια εκδήλωση, τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε σε άλλη εκδήλωση στο Ωδείο Αθηνών, δεν πέρασε απαρατήρητη. Πολιτικοί παρατηρητές τη διάβασαν ως σιωπηρή αποστασιοποίηση των δύο πρώην πρωθυπουργών από τη σημερινή ηγεσία της ΝΔ.
Ο Καραμανλής, με τη γνωστή του νηφαλιότητα, προειδοποίησε για «μείζονα θεσμική κρίση» εάν δεν υπάρξει αποκατάσταση εμπιστοσύνης των πολιτών, τονίζοντας ότι τέτοιες κρίσεις στην Ελλάδα συχνά συνοδεύονται από εθνικές περιπέτειες.
Η φράση του ότι «όταν οι ισχυροί δεν ελέγχονται και οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, η δημοκρατία νοσεί» ερμηνεύτηκε ως ευθεία αιχμή προς την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Οι υπαινιγμοί για την εξουσία και η πολιτική ηθική
Ένα ακόμη απόσπασμα της ομιλίας του πρώην πρωθυπουργού σχολιάστηκε ευρέως.
Ο Καραμανλής έκανε λόγο για διαχωριστική γραμμή στην πολιτική, ανάμεσα σε όσους «γοητεύονται από την εξουσία και τα υλικά οφέλη» και σε εκείνους που «θέλουν να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον».
Το μήνυμα θεωρήθηκε αιχμή για την κυβερνητική κουλτούρα του “ελέγχου και της επικοινωνίας” που αποδίδεται στο επιτελείο του Μαξίμου.
Η παρέμβαση Βενιζέλου και το “πολιτικό κενό”
Λίγη ώρα μετά την ομιλία Καραμανλή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σε τηλεοπτική συνέντευξη στην ΕΡΤ, ενίσχυσε το ρήγμα, μιλώντας ανοιχτά για παρακμή θεσμών και πολιτική ασφυξία.
«Η χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη», είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως οι πολίτες δεν πιστεύουν πλέον ότι λειτουργούν η δημοκρατία, η Δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου.
Κατά τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, η σημερινή συγκυρία δεν παράγει λύσεις αλλά αδιέξοδα, καθώς κανένα κόμμα δεν έχει ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης.
«Οδεύουμε προς εκλογές μόνο για καταγραφή δυνάμεων», σημείωσε, επιβεβαιώνοντας τη ρευστότητα που κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό.
Το μήνυμα και το υπονοούμενο: κρίση πολιτικής νομιμοποίησης
Τόσο ο Καραμανλής όσο και ο Βενιζέλος συντονίστηκαν —έστω και άτυπα— σε έναν κοινό τόνο προειδοποίησης: η Ελλάδα βιώνει κρίση εμπιστοσύνης, θεσμών και αντιπροσώπευσης.
Οι δύο πρώην ισχυροί άνδρες του πολιτικού συστήματος έδειξαν το ίδιο πρόβλημα από διαφορετικές αφετηρίες, θέτοντας το Μαξίμου αντιμέτωπο με εσωτερική αμφισβήτηση από πρόσωπα με ιστορικό βάρος.
Οι δηλώσεις τους ερμηνεύονται ως προοίμιο πολιτικών εξελίξεων, καθώς έρχονται σε μια στιγμή που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει φθορά, δυσαρέσκεια και θεσμική κόπωση.
Στελέχη της αντιπολίτευσης ήδη μιλούν για έναρξη ενός νέου κύκλου απονομιμοποίησης του “συστήματος Μητσοτάκη”.
Σενάρια για την «επόμενη μέρα»
Η σχεδόν ταυτόχρονη παρέμβαση δύο κορυφαίων προσωπικοτήτων εντός του παραδοσιακού πολιτικού κατεστημένου δεν θεωρείται τυχαία.
Στο παρασκήνιο αναζωπυρώνονται σενάρια αναδιάταξης, ακόμη και νέων κεντρώων σχηματισμών, αν η κυβέρνηση συνεχίσει να φθείρεται.
Πηγές από το πολιτικό ρεπορτάζ αναφέρουν ότι ο Καραμανλής δέχεται πιέσεις για πιο ενεργό ρόλο, ενώ ο Βενιζέλος κινείται ήδη σε τροχιά “θεσμικού αντιλόγου” με διαρκείς δημόσιες παρεμβάσεις.
Η ατμόσφαιρα καχυποψίας και η κρίση εμπιστοσύνης
Κοινός παρονομαστής και των δύο τοποθετήσεων είναι η διάχυτη κοινωνική δυσπιστία.
Οι πολίτες, όπως είπε ο Βενιζέλος, δεν αναγνωρίζουν πια σοβαρό ρόλο στα κόμματα, ενώ ο Καραμανλής προειδοποίησε για κρίση αντιπροσώπευσης και θεσμικό έλλειμμα.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: το πολιτικό σύστημα μπαίνει σε περίοδο αναστοχασμού και αμφισβήτησης, ενώ το Μαξίμου καλείται να διαχειριστεί ρωγμές από μέσα — όχι πλέον μόνο από την αντιπολίτευση.
