στορική ημερομηνία χαρακτηρίζει η Handelsblatt τη χθεσινή ημέρα, κατά την οποία το ευρώ έπεσε στο ίδιο επίπεδο με το δολάριο. Η τελευταία φορά που το ευρώ ήταν τόσο αδύναμο ήταν σχεδόν πριν από δύο δεκαετίες, το 2002, λίγο μετά την εισαγωγή του νομίσματος. Το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα βρίσκεται εδώ και μήνες υπό πίεση. Τις τελευταίες ημέρες η πτωτική τάση επιταχύνθηκε και πάλι σημαντικά ενώ από την αρχή του έτους έχει χάσει 13 σεντς σε σύγκριση με το δολάριο και σύμφωνα με την οικονομική εφημερίδα δεν διαφαίνεται τέλος στην πτώση ενώ όπως σημειώνει σύμφωνα με τη γνώμη των επενδυτών: «Το δολάριο εξακολουθεί να είναι ο βασιλιάς».
Για τη Γερμανία μια αδύναμη συναλλαγματική ισοτιμία θεωρούνταν στο παρελθόν θεμιτή, σχολιάζει η Handelsblatt. Διότι αυτό σημαίνει ότι τα εμπορεύματα από την Ευρώπη είναι φθηνότερα στο εξωτερικό, γεγονός που ωφελεί την εξαγωγή γερμανικών προϊόντων. Ωστόσο τον Ιούνιο οι γερμανικές εισαγωγές υπερτερούσαν για πρώτη των εξαγωγών, σημειώνει η εφημερίδα. Μετά την ισοτιμία η αξία του ευρώ αυξήθηκε και πάλι ελαφρώς και διαμορφώθηκε στα 1,0050 $ το απόγευμα της Τρίτης, ωστόσο, όπως σημειώνει η Süddeutsche Zeitung, το αδύναμο ευρώ αντανακλά τις ανησυχίες για μια πιθανή ενεργειακή και οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ο ρωσικός όμιλος Gazprom μείωσε πρόσφατα τη ροή φυσικού αερίου στη Γερμανία, αναφέροντας ως λόγο εργασίες συντήρησης στον αγωγό Nord Stream και αυξάνοντας τους φόβους πως ένα στοπ στις προμήθειες φυσικού αερίου θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια νέα ύφεση στην Ευρώπη, σημειώνει η εφημερίδα του Μονάχου.
Ως επόμενο θύμα του Πούτιν χαρακτηρίζει το περιοδικό Der Spiegel το ευρώ σημειώνοντας πως αν η Μόσχα σταματήσει οριστικά τις εξαγωγές φυσικού αερίου, «η Ευρώπη θα μπορούσε να βυθιστεί σε βαθιά ύφεση, οι συνέπειες της οποίας δύσκολα μπορούν να εκτιμηθούν». Ενώ, όπως σημειώνει το περιοδικό, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι: Εάν λάβει αποφασιστικά μέτρα κατά του πληθωρισμού και του αδύναμου ευρώ και αυξήσει σημαντικά το βασικό επιτόκιο, θα μπορούσε να ρίξει την ευρωζώνη σε μια βαθύτερη ύφεση. Αν πάλι επικεντρωθεί στην οικονομική ανάπτυξη, θα χάσει οριστικά τον έλεγχο των τιμών.
