Τα χρέη της Νέας Δημοκρατίας ξεπέρασαν τα 541,8 εκατομμύρια ευρώ το 2024, με 59 εκατ. σε ανεξήγητα «έξοδα τραπεζών» και ημερήσιο έλλειμμα 144.000 ευρώ. Οικονομική ασυδοσία χωρίς λογοδοσία
Με στοιχεία που προκαλούν σοκ, η Νέα Δημοκρατία έδωσε στη δημοσιότητα – κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή – τον ισολογισμό της για το οικονομικό έτος 2024, αποκαλύπτοντας μια εικόνα ακραίας οικονομικής εκτροπής. Τα συνολικά χρέη του κυβερνώντος κόμματος εκτινάχθηκαν στα 541,8 εκατομμύρια ευρώ, αυξημένα κατά 54 εκατομμύρια μέσα σε μόλις έναν χρόνο.
Η συντριπτική πλειονότητα αυτών των οφειλών αφορά τραπεζικά δάνεια, που για το 2024 ανέρχονται σε 530.998.610,28 ευρώ, έναντι 475.449.832,33 ευρώ το 2023. Πρόκειται για μια ετήσια αύξηση ύψους 55,5 εκατομμυρίων ευρώ, εν μέσω μιας περιόδου που η κοινωνία στενάζει από την ακρίβεια και την υπερφορολόγηση.
Ζούσε κάθε μέρα με έλλειμμα 144.000 ευρώ
Η οικονομική εικόνα της ΝΔ δεν είναι απλώς ελλειμματική — είναι κραυγαλέα εκτός ελέγχου. Σύμφωνα με τον ισολογισμό, το κόμμα εμφάνισε έσοδα ύψους 18,4 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ τα λειτουργικά έξοδα εκτινάχθηκαν στα 71,1 εκατομμύρια ευρώ. Με απλά λόγια, κάθε ημέρα του 2024 η ΝΔ ξόδευε περίπου 144.000 ευρώ περισσότερα από όσα εισέπραττε.
«Μπανανία budget»: Εκλογές, διαφημίσεις και έξοδα χωρίς φραγμούς
Το μεγαλύτερο μέρος των εξόδων αποδίδεται σε διαφημιστικές δαπάνες, εκλογικές εκστρατείες, «λοιπά έξοδα», αμοιβές τρίτων και άλλες γενικές κατηγορίες, που συνολικά αγγίζουν τα 27 εκατομμύρια ευρώ. Το μοντέλο διαχείρισης των οικονομικών θυμίζει περισσότερο προϋπολογισμό ενός ανεξέλεγκτου κρατιδίου, παρά κόμματος σε σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία.
Το μεγάλο «μαύρο κουτί»: 59 εκατ. ευρώ σε έξοδα τραπεζών
Ακόμη πιο εντυπωσιακό — και ανεξήγητο — είναι το ποσό των 59 εκατομμυρίων ευρώ που εμφανίζεται ως «έξοδα τραπεζών», χωρίς καμία περαιτέρω εξήγηση ή ανάλυση. Ποσά αυτού του μεγέθους γεννούν εύλογα ερωτήματα για το ποιοι εξυπηρετούνται, με ποιους όρους και ποια συμφωνημένα ανταλλάγματα υπάρχουν — αν υπάρχουν.
Οικονομική ασυλία χωρίς λογοδοσία
Την ώρα που ο μέσος πολίτης δυσκολεύεται να καλύψει βασικές ανάγκες όπως το ρεύμα, το σούπερ μάρκετ και το ενοίκιο, το κυβερνών κόμμα συνεχίζει να λειτουργεί υπό καθεστώς οικονομικής ασυλίας, με τρόπο που θυμίζει εποχές πολιτικής ατιμωρησίας και παλαιοκομματισμού.
Το ερώτημα που τίθεται πλέον δεν είναι μόνο πολιτικό, αλλά και θεσμικό: Πώς είναι δυνατόν ένα κόμμα να συσσωρεύει μισό δισεκατομμύριο ευρώ σε χρέη, χωρίς να ελέγχεται από καμία Αρχή και χωρίς συνέπειες; Ποιος πληρώνει τελικά το λογαριασμό αυτής της πολυτελούς αυταπάτης;
