Διαβάστε τι γράφει η Ακρίτα για τον Παύλο Πολάκη στο news247.gr:
Δείτε το πριν το κατεβάσω. Εδώ συμβαίνουν πράματα και θάματα, κυρΠαντελή μου.
Μόλις έφτασε στα χέρια μου φάκελος που περίτρανα αποδεικνύει πως… για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φταίει ο Πολάκης. Μάλιστα κύριε, ο Παύλος ο Πολάκης. Δεν έχει σημασία που γεννήθηκε καμιά εικοσιπενταριά χρόνια αργότερα. Αυτά είναι φτηνές δικαιολογίες που επικαλείται ο ίδιος ο σατανικός σκευωρός προκειμένου να αποκρύψει τα εγκλήματα του κατά της ανθρωπότητας.
Ναι, φταίει ο Πολάκης. ‘Έχω στη διάθεση μου καυτό φωτογραφικό ντοκουμέντο που τον δείχνει να πετάει αναμμένο τσιγάρο σε ξερόχορτα στη μάχη των Αρδεννών και να φλέγονται εχθροί και σύμμαχοι. Ο Πολάκης λέμε, ο Πολάκης φταίει για όλα: από την υπερθέρμανση του πλανήτη μέχρι τον καταποντισμό των μπιτκόινς.
Σοβαρά τώρα. Σε ελάχιστους πολιτικούς έχω ασκήσει τόσο σκληρή κριτική στα κείμενά μου όσο στον Παύλο Πολάκη. Από το τσιγάρο μέχρι τις φωνές στο κοινοβούλιο κι από τους διαδικτυακούς του καυγάδες μέχρι τη στάση του σε κοινωνικά θέματα. Γενικά, σε πολλά διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως. Κυρίως με τη στάση του στην πανδημία με τα εμβόλια όπου – και ως γιατρός και ως πολιτικός – έκανε λάθη σοβαρά. Γνώμη μου.
Τον άνθρωπο ούτε τον ξέρω ούτε με ξέρει. Δεν έχουμε κάνει ποτέ παρέα, και πώς θα μπορούσαμε άλλωστε. Καπνίζει και δεν καπνίζω, τρώει κρέας και δεν τρώω, είναι υπέρ των κυνηγών, είμαι εναντίον – λογικά στο πρώτο πεντάλεπτο θα γινόμαστε μαλλιά κουβάρια.
Όμως.
Πριν του χρεώσουμε ακόμα και την καταστροφή των ελαιόδεντρων από τον δάκο, καλό είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο Έλληνας πολιτικός που τόσο μας σπάει τα νεύρα. Και να το δούμε ψύχραιμα κι αντικειμενικά, με γεγονότα και πεπραγμένα.
Γιατί στην τελική, εμένα ως πολίτη δε με νοιάζει να πιώ καφέ με τον Πολάκη. Με νοιάζει αν έκανε σωστά και τίμια τη δουλειά που του ανατέθηκε.
Εν προκειμένω το Υφυπουργείο Υγείας. Αυτό με αφορά. Μόνον. Ούτε κάναμε μαζί φαντάροι, ούτε θα τον παντρευτώ, ούτε θα τον βάλω σώγαμπρο.
Με έκλεψε;
Με κορόιδεψε;
Μου είπε ψέματα για να τον ψηφίσω;
Με απαξίωσε ως πολίτη;
Αυτό. Μόνον.
Ας είμαστε σοβαροί, λοιπόν. Ας τεκμηριώνουμε όσα γράφουμε για να μην πετάμε στον αέρα κουράδες που, με μαθηματική ακρίβεια, θα προσγειωθούν στα μούτρα μας.
Ο Ανδρέας Ξανθός και ο Παύλος Πολάκης στην εποχή της θητείας τους στο Υπουργείο Υγείας, άφησαν έργο. Καλό και μεγάλο.
Ας βγάλουμε λοιπόν τις παρωπίδες κι ας δούμε τι έγινε σ ένα πολύπαθο Υπουργείο γνωστό ως επί το πλείστον για τις μίζες, τις ρεμούλες, τα “αδιευκρίνιστα ποσά”, τις ύποπτες συνταγογραφήσεις, τα αλήστου μνήμης εμβόλια γρίπης, τις Νοβάρτις κι όλα τα άνθη του κακού.
Ξανθός και Πολάκης καθιέρωσαν:
Την πλήρη και καθολική πρόσβαση των ανασφάλιστων πολιτών στις δημόσιες δομές υγείας.
Την κατάργηση του 5ευρω της ντροπής για την είσοδο στα Νοσοκομεία.
Την αύξηση ορίου δαπανών για τα Δημόσια Νοσοκομεία της χώρας, και την αύξηση ορίου δαπανών του ΕΟΠΥΥ για φάρμακα και λοιπές υπηρεσίες υγείας.
Τη διαγραφή οφειλών ανασφάλιστων πολιτών που είχαν βεβαιωθεί στην εφορία, ύψους 28 εκατομμύρια ευρώ.
Την αύξηση της χρηματοδότησης των δημοσίων νοσοκομείων από τον ΕΟΠΥΥ με αντίστροφη της χρηματοδότησης και αναδιανομής πόρων από τον ιδιωτικό τομέα στο δημόσιο, στηρίζοντας έτσι έμπρακτα την Δημόσια Υγεία.
Παραλάβανε µια πλήρως διαλυμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, όπου μέσα σε µια εβδομάδα απολύθηκαν 2500 εργαζόμενοι, και έκλεισαν εκατοντάδες δομές σε όλη τη χώρα παραδίδοντας το ευαίσθητο κομμάτι της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στον ιδιωτικό τομέα.
Επανέφεραν τους ιατρούς υπηρεσίας υπαίθρου στο καθεστώς των ειδικών μισθολογίων και ενίσχυσαν τη Δημόσιας Υγείας στις άγονες, δυσπρόσιτες και νησιωτικές περιοχές.
Αυξήσανε την χρηματοδότηση των νοσοκομείων κι άνοιξαν 125 τοπικές μονάδες υγείας (ΤΟ.Μ.Υ.).
Εφάρμοσαν τον νέο νόμο για την αύξηση των προμηθειών υγείας που διενεργούνται κεντρικά με στόχο την εξοικονόμηση πόρων και την διασφάλιση της ποιότητας του υγειονομικού υλικού και των αναλωσίμων.
Αξιοποίησαν ακίνητα με συστέγαση υπηρεσιών μειώνοντας το κόστος ενοικίασης κατά 8 εκατομμύρια.
Αξιοποίησαν οικονομικά προγράμματα και πόρους στην κατεύθυνση της ποιοτικής αναβάθμισης του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και των κτιριακών εγκαταστάσεων των δημόσιων δομών του Υπουργείου Υγείας συνολικού ύψους προϋπολογισμού 200 εκατ. ευρώ.
Ανέπτυξαν σε πολλά νοσοκομεία της χώρας την ιδέα της δημιουργίας μονάδας αυτό-παραγωγής οξυγόνου ιατρικής χρήσης. Συνολικά το κόστος για όλα τα Νοσοκομεία έφτανε σε δεκάδες εκατομμύρια. Σήμερα, η τιμή που προμηθεύονται τα νοσοκομεία το υγρό οξυγόνο ανά κυβικό έχει πέσει στα 0.16€.
Νομοθέτησαν κι εφάρμοσαν για πρώτη φορά, τη δυνατότητα των αιρετών περιφερειών από ίδιους πόρους να χρηματοδοτούν διαγωνισμούς για την προμήθεια ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των νοσοκομείων, χωρίς ΕΣΠΑ αλλά από ίδιους πόρους να χρηματοδοτούν και να ενισχύουν το Σύστημα Υγείας.
Εν κατακλείδι.
Ο Παύλος Πολάκης είναι βέβαιο ότι υπήρξε από τους ηθικοτερους πολιτικούς όσον αφορά στην χρηστή οικονομική διαχείριση, κυρίως στο χώρο των νοσοκομείων.
Όχι για”‘αδιευκρίνιστα ποσά” δεν ακούστηκε ποτέ το όνομά του, αλλά ούτε για ένα ευρώ. Η θητεία του υπήρξε διαυγής σαν γάργαρο νεράκι – κάτι που λογικά ενοχλεί τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Και κάτι ακόμα.
Παρά το γεγονός ότι του καταλογίζουν αδιαλλαξία και παρά την αρχική διαφωνία του για την τοποθέτηση του Σωτήρη Μπερσίμη ως πρόεδρος στον ΕΟΠΥΥ, δεν του έβαλε τρικλοποδιές και τον άφησε να ασχοληθεί με τον οργανισμό προωθώντας σχέδιο οικονομικής αναμόρφωση
Είναι σημαντικό ότι προσπάθησε να συμμορφώσει τα οικονομικά στα νοσοκομεία και ότι κατόρθωσε κάτω από τις ληστρικές οικονομικές συνθήκες που ίσχυαν τότε στη χώρα μας, να βγάλει και πλεονασματικά.
Όπως είναι εξίσου σημαντικό το γεγονός ότι ενέταξε στην ‘αποζημίωμενες’ εξετάσεις από τον ΕΟΠΥΥ μια σειρά ακριβών διαγνωστικών εξετάσεων.
Αυτός είναι ο Πολάκης. Με τα καλά του και τα στραβά του. Που, όμως, αν τα βάλουμε στη ζυγαριά το πρόσημο είναι θετικό. Ξεκάθαρα.
Κι αν είμαστε δίκαιοι εμείς που τόσο του τα…χώσαμε, στον απολογισμό της θητείας του οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε.
Όσο για το τσιγάρο τι να πω.
Ας το ρημαδοκόψει να τελειώνουμε.
Ή τουλάχιστον ας μην πετάει το αποτσίγαρο πάνω στα ξερόχορτα της Μάχης των Αρδεννών.
