Η κυβερνητική αδράνεια και το τουρκικό θράσος μετά το φιάσκο της Νέας Υόρκης
Όσο κι αν επιχειρεί το Μαξίμου να «χρυσώσει το χάπι» του διπλωματικού φιάσκου στη Νέα Υόρκη, η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: η Τουρκία αποθρασύνεται καθημερινά, ανεβάζοντας τους τόνους και επαναφέροντας το σύνολο της αναθεωρητικής της ατζέντας στο προσκήνιο.
Η κυβέρνηση παρακολουθεί σιωπηλά την τουρκική προκλητικότητα να ξεδιπλώνεται σε κάθε μέτωπο — από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, έως τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα. Η πολυδιαφημισμένη «ψύχραιμη στρατηγική» της ελληνικής πλευράς μοιάζει πλέον με παθητική ανοχή, την ώρα που η Άγκυρα σφυροκοπά συστηματικά τις ελληνικές θέσεις σε διεθνή φόρα και οργανισμούς.
Η Άγκυρα επαναφέρει τη “Συνθήκη της Λωζάνης” στο τραπέζι – Και μιλά για “τουρκική μειονότητα” στα Δωδεκάνησα
Η αναθεωρητική πολιτική Ερντογάν δεν περιορίζεται πλέον στη γνωστή ρητορική για τη Δυτική Θράκη. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν, από το βήμα του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας, έθεσε επισήμως θέμα ύπαρξης «τουρκικής μειονότητας» όχι μόνο στη Θράκη, αλλά και στα Δωδεκάνησα.
Πρόκειται για πρωτοφανή πρόκληση, που παραβιάζει κατάφωρα τη Συνθήκη της Λωζάνης, αλλά και για μια επικίνδυνη διπλωματική στροφή, που δοκιμάζει τα όρια ανοχής της Αθήνας.
Ο Φιντάν μίλησε για «σοβαρές παραβιάσεις» εις βάρος «τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη» και «τουρκικού πληθυσμού στα Δωδεκάνησα», ισχυριζόμενος πως η Ελλάδα καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες.
Η προκλητική ρητορική Φιντάν και η αμηχανία του ελληνικού ΥΠΕΞ
«Το ζήτημα της Κύπρου και η κατάσταση της “τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας” στη Δυτική Θράκη αποτελούν δύο σημαντικά θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής», δήλωσε ο Φιντάν, ζητώντας μάλιστα από τα μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης να στηρίξουν τα “δικαιώματα” των Τούρκων της Κύπρου και της Θράκης.
Η δήλωση αυτή πυροδότησε νέες εντάσεις, ωστόσο από την ελληνική πλευρά δεν υπήρξε καμία ουσιαστική απάντηση πέρα από τη συνήθη γενικόλογη καταδίκη. Η διπλωματική απραξία της Αθήνας δίνει πλέον χώρο στην Άγκυρα να διαμορφώνει αφήγημα περί “καταπιεσμένης τουρκικής μειονότητας” εντός ελληνικού εδάφους, αφήγημα που επικοινωνιακά κερδίζει έδαφος στα διεθνή φόρα.
Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης και το «όχι» του Ερντογάν στον Τραμπ
Εξίσου αποκαλυπτική είναι η στάση της Τουρκίας απέναντι στις παραινέσεις του Ντόναλντ Τραμπ. Παρά την προτροπή του Αμερικανού Προέδρου προς τον Ερντογάν για επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, ο Τούρκος πρόεδρος γείωσε επιδεικτικά το αίτημα, αγνοώντας τις ΗΠΑ και εκθέτοντας διπλωματικά τόσο τον ίδιο όσο και την ελληνική κυβέρνηση, που επένδυσε πολιτικά στη συνάντηση αυτή.
Το αποτέλεσμα; Απόλυτη διπλωματική ήττα για την Αθήνα και ξεκάθαρη ένδειξη ότι η Άγκυρα δεν προτίθεται να κάνει καμία παραχώρηση στα ελληνοτουρκικά.
Τουρκία – ΗΠΑ: Νέα συμφωνία με φόντο τα F-35 και τις κυρώσεις CAATSA
Σε μια ακόμη εξέλιξη που προκαλεί ανησυχία στην Αθήνα, ο Φιντάν αποκάλυψε ότι Τραμπ και Ερντογάν συμφώνησαν σε “σχέδιο επίλυσης” των διαφορών που εμποδίζουν την αναβάθμιση των σχέσεων Τουρκίας – ΗΠΑ.
Το ζήτημα αφορά τις αμερικανικές κυρώσεις CAATSA και τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35, ένα θέμα που αν προχωρήσει, θα σημάνει σημαντική ανατροπή ισορροπιών στο Αιγαίο.
Ενώ η Τουρκία ενισχύει την αμυντική της βιομηχανία και διαπραγματεύεται στρατηγικά με τις ΗΠΑ, η Ελλάδα παραμένει θεατής, εγκλωβισμένη σε μια εξωτερική πολιτική επικοινωνιακής διαχείρισης και όχι ουσίας.
Η Αθήνα εκτεθειμένη – Η Άγκυρα κερδίζει έδαφος σε όλα τα μέτωπα
Η στάση του Μαξίμου, που επιδιώκει να παρουσιάσει μια “ήρεμη δύναμη”, καταλήγει να νομιμοποιεί την τουρκική ρητορική.
Κάθε μέρα που περνά, η Άγκυρα προωθεί τη δική της ατζέντα σε διεθνές επίπεδο, ενώ η ελληνική κυβέρνηση εξαντλείται σε ανακοινώσεις χωρίς αντίκρισμα.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, καθώς η τουρκική πλευρά μεθοδικά μετατρέπει προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς σε πολιτικά δεδομένα.
Αν η Αθήνα συνεχίσει να πορεύεται με επικοινωνιακές κινήσεις αντί στρατηγικής, το επόμενο «φιάσκο» δεν θα περιοριστεί στη Νέα Υόρκη — θα παιχτεί στην ίδια την ελληνική κυριαρχία.
